De titel Cesare deve morire/Caesar must die verwijst naar het toneelstuk Julius Caesar van William Shakespeare, dat in Rome, meer bepaald in de 'maximaal beveiligde gevangenis' van Rebibbia, door de gedetineerden wordt opgevoerd. Dat klinkt zo'n beetje als een docu over 'kunst in de gevangenis' of 'toneel als therapie', maar het is wel degelijk een authentieke speelfilm geworden. De Taviani's hebben inderdaad hun eigen mise-en-scène gebruikt en via het specifieke gebruik van die ongewone locaties en van zwart-witfotografie een indrukwekkende film afgeleverd. Zowel de intrige - een verhaal over vriendschap en verraad, macht en geweld - als de sterke theater- en andere dialogen krijgen in deze context onvermijdelijk een nieuwe lading. Net zoals 'artistieke vrijheid' binnen gevangenismuren.