Vermindering uitkering

"Ik moet wel lachen om dat idee dat de echte rijken alleen gestimuleerd kunnen worden door ze nog meer te geven, terwijl de echte armen gestimuleerd moeten worden door het geld van ze af te pakken ..."

Gelezen in een boek van Nicci French Het geheugenspel . Woorden uitgesproken door een van de personages, doctor in de filosofie. Het boek verscheen in 1997. De woorden klinken mij nu nog erg actueel in de oren.

Lieve Dobbelaere, Hasselt

Dexia

Ok, ik besef dat niemand mij iets gevraagd heeft maar ik wil Dexia geen vijf miljard geven! De gigantische hoeveelheden belastinggeld die de bankencrisis ons al gekost heeft, veroorzaakte al genoeg ellende. Torenhoge overheidsschuld bijvoorbeeld, die leidt tot draconische besparingsmaatregelen die enkel en alleen ons gewone burgers treft. Er wordt altijd gezegd dat het alternatief veel erger is. Ze zijn immers too big too fail! Dan moet iemand mij dat eens ten gronde komen uitleggen. Op dit moment ben ik niet overtuigd. Laat maar eens een bank vallen.

Francis Wildemeersch, via e-mail

Generatiedebat

Als 55-jarige zelfstandige (bijna twintig jaar na ontslag bij een multinational), lid van Unizo en Voka, moeder en oma, wil ik mijn steentje bijdragen aan het burgerinitiatief: wij moeten ophouden met zefbeklag en positief vooruitkijken. De economische crisis is een feit, maar eind de jaren 70 was er ook grote werkloosheid, waar we ons doorgesparteld hebben.

Gezien de snelle vergrijzing in ons land, zou brugpensioen niet ter sprake mogen komen.

Er moet volop aan nieuwe ontwikkelingen gedacht worden, zoals reeds eerder in de kranten geschreven werd, met misschien de bouw van elektrische wagens, het verder ontwikkelen van groene energie etc. We hebben zoveel kennis in huis, laat ons die benutten en vooral stimuleren, met de nodige steun van onze regeringen. Daarom is het belangrijk dat onze beleidsmensen, op federaal, regionaal en gemeentelijk niveau vooruitdenken als échte ondernemers. Het welzijn van alle burgers moet hun grootste bezorgdheid zijn.

Tenslotte wil ik nog vermelden dat 'arbeidsvreugde' bestaat en bepalend is voor ons individueel geluk. Daarom willen we verandering.

Lucia Heyvaert, Meise

Generatiedebat (2)

Zoals Ferdi De Ville terecht schrijft (DM 31/10): we moeten stoppen met herhalen wat onze beleidsmakers ons voorkauwen en voor onszelf nadenken!

Bertrand Russell schreef in zijn In Praise of Idleness dat de technologie ervoor zou zorgen dat we bijna niet meer zouden moeten werken. Exact tachtig jaar later blijken we een wereld gecreëerd te hebben die exact het tegenovergestelde is van Russells droom.

De technologie bestaat wel degelijk en overtreft zelfs elke verwachting die onze grootouders koesterden. Alleen gaat de meerwaarde uit deze technologie rechtstreeks in de zakken van een handjevol schatrijke aandeelhouders en de CEO's die hen dienen. De enorm toegenomen productiviteit had er ook moeten voor zorgen dat alles goedkoper werd. Dankzij het wereldwijd verspreide Fractional Reserve Banking System is net het tegenovergestelde gebeurd.

In verhouding tot de reële economie wordt immers veel te veel geld gecreëerd waardoor onze munten nog slechts een fractie van hun waarde hebben behouden. De Amerikaanse dollar heeft op honderd jaar tijd maar liefst 95 procent van zijn waarde verloren! Centrale banken wereldwijd dragen bij tot het in stand houden van inflatie (lees: devaluatie van onze zuurverdiende centjes) uit angst dat burgers zouden stoppen met consumeren.

Dit model van ongebreidelde groei en roofbouw op onze planeet en op onszelf moet opgedoekt worden. Het volstaat niet om verontwaardigd te zijn. Er zijn genoeg pistes om een rechtvaardigere wereld te creëren. Deze generatie moet echter de moed hebben om concrete veranderingen te formuleren en af te dwingen, hoe onwaarschijnlijk ze ook lijken binnen de huidige economische groeilogica.

Mensje Klein, Gent