Uit schaamte verzweeg Maurice dat hij plots op straat leefde, maar vlak voor Kerstmis klaarde de hemel weer op

Wat hij de voorbije maanden heeft meegemaakt, lacht Maurice Champagne, doet hem denken aan A Christmas Carol, de novelle van Charles Dickens over armoede en sociaal onrecht. ‘Ik wil niet romantiseren wat me is overkomen, maar ik moet toch vaak aan Dickens denken.’

Als geboren Brusselaar is Maurice perfect tweetalig. Lange tijd ging het hem voor de wind. Hij studeerde voor geluidsingenieur, werkte onder meer als muziekleraar in het onderwijs en betrok een appartement in het centrum van de stad. Tot hij eind vorig jaar zijn baan verloor, sneller dan verwacht door zijn spaargeld zat en de huishuur niet langer kon betalen.

Na zes maanden werd het de huisbaas te veel: hij veranderde de sloten op alle deuren in het huis en zodoende stond Maurice opeens op straat. “Ik kwam ’s avonds thuis van een lange wandeling toen ik het ontdekte”, zegt hij. “Gelukkig had ik een rugzak met wat spullen en mijn telefoon bij me, al mijn ander gerief lag nog binnen.”

Smile

Uit schaamte verzweeg Maurice zijn problemen tegenover vrienden. Met zijn familie had hij toen al geen contact meer. “En dus ging ik maar op straat leven”, zegt hij. “Ik zag echt geen andere uitweg.”

Met zijn laatste geld kocht hij een gemakkelijk opvouwbare tent, waarin hij ’s nachts kon schuilen voor de regen en de wind. Elke dag werd hij een beetje vuiler, elke dag keken de voorbijgangers hem met wat meer angst en misprijzen aan. “Tot ik me bijna geen mens meer voelde, maar een beest”, zegt hij.

Drie zaken hielden hem al die tijd recht: wandelen, muziek en zijn geloof. Elke dag liep hij vijftien, twintig kilometer. Een gewoonte die hij zichzelf vroeger al had aangeleerd. “Als je lang genoeg wandelt, vergeet je al je zorgen”, zegt hij. Onder het lopen neuriede hij telkens hetzelfde liedje: ‘Smile’ van Charlie Chaplin, uit diens film Modern Times. Wanneer hij het vanonder zijn wilde, grijzende baard voor me aanheft, beginnen zijn ogen als vanzelf te fonkelen: “Smile, though your heart is aching, smile, even though it’s breaking...”

Op de koop toe vond Maurice kracht in het geloof. Nadat hij op straat was beland, kreeg hij hulp van een medewerker van de protestantse kerk in Brussel. Later raakte hij betrokken bij de methodistenkerk wat verderop. “Vooral de bijeenkomsten met andere gelovigen hebben me geholpen”, zegt hij. “Ik zag in dat ik mijn trots moest laten varen en hulp moest durven te vragen.”

Begin deze maand klaarde de hemel opeens op. Maurice bezocht de Médibus van Dokters van de Wereld, de mobiele, gratis dienstverlening op verschillende plekken in de hoofdstad, en werd er tot zijn verbazing gevraagd of hij wilde meewerken aan hun eindejaarscampagne ’t Boeit ons niet, waarvan de spot door rapper Zwangere Guy zou worden ingesproken. Maurice stemde in, werd gefotografeerd en geïnterviewd, en deelde het eindresultaat na enig twijfelen op zijn persoonlijke Facebook-pagina. “Mijn coming-out als dakloze”, zegt hij. “Opeens wist iedereen hoe slecht het met me ging.”

’t Boeit ons wel

Onmiddellijk boden verscheidene vrienden hulp aan en stukje bij beetje schraapte Maurice zijn zelfbeeld weer bij mekaar. “Mijn grote geluk is denk ik geweest dat ik de administratieve procedures om hulp te vragen meteen begreep”, zegt hij. “Voor veel mensen zijn die nog altijd te moeilijk. Ze spreken de taal niet of ze snappen het niet, en uit schaamte durven ze geen tweede keer om uitleg te komen vragen.”

Sinds zijn coming-out engageerde Maurice zich als vrijwilliger bij het Leger des Heils en het Rode Kruis. De dag voor onze ontmoeting tekende hij een huurcontract voor het komende jaar en hij heeft zelfs uitzicht op een baan. “Het gaat opnieuw ongelooflijk snel”, lacht hij. “Maar deze keer gelukkig in de goede richting.”

Met tranen in de ogen vertelt Maurice nog dat hij zal blijven wandelen, en zingen natuurlijk ook. Een van de vele songs die op Dickens’ A Christmas Carol zijn geïnspireerd, wie weet, of nog beter: ‘Smile’ van Charlie Chaplin. Smile, though your heart is aching...