Tournée Minérale start, Evi Hanssen blikt terug op haar eerste 500 nuchtere dagen: ‘Ik verloor een deel van mijn identiteit’

Slapeloosheid, stress en voedselintoleranties. Twee jaar geleden zorgden gezondheidskwaaltjes ervoor dat presentatrice Evi Hanssen besloot om alcohol uit haar leven te bannen. Onlangs publiceerde ze met ‘Sinds ik niet meer drink’ een boek over haar eerste vijfhonderd nuchtere dagen. Naar aanleiding van ‘Tournée Minérale, dat vandaag start, bieden we u dit interview opnieuw aan.

“Ik heb fantastische dingen meegemaakt met alcohol, maar op een bepaald moment moest ik toegeven dat de drank meer kwaad dan goed deed.” Sinds haar zestiende verjaardag was Evi Hanssen (43) een gelegenheidsdrinker. Alcohol was een constante factor binnen haar drukke agenda die ze vooral met gezelligheid associeerde. Tot ze op 1 januari 2020 besliste om een jaar lang nuchter door het leven te gaan.

“Ik kreeg katers die steeds erger werden en na een avondje borrelen voelde ik me ’s ochtends vaak depressief. Het leek me interessant om na te gaan wat er met me zou gebeuren als ik de drank een tijdje links liet liggen.”

Hanssen sloot zich zo aan bij een groep mensen die de afgelopen jaren steeds groter is geworden: de geheelonthouders. Tussen 1997 en 2018 daalde het aantal Vlamingen dat het afgelopen jaar alcohol dronk van 86 naar 78 procent. “Toch is drankgebruik nog steeds diepgeworteld in grote delen van de maatschappij. Al besef je dat vaak pas wanneer je een stap achteruitzet en zelf niet meer drinkt.”

Uw alcoholgebruik was nooit problematisch. Waarom koos u ervoor om niks meer te drinken in plaats van gewoon wat minder te drinken?

Hanssen: “Het is sowieso niet eenvoudig om dingen die je leuk vindt af te bouwen. Bij alcohol wordt dat verder bemoeilijkt omdat het inwerkt op de manier waarop het brein functioneert. Naarmate je meer drinkt, raakt je frontale cortex verdoofd en wordt het moeilijker om een nieuw glas af te slaan.

“Daarnaast biedt de geheelonthouding het voordeel van de duidelijkheid. Er zijn bijvoorbeeld mensen die ervoor kiezen om enkel nog tijdens het weekend te drinken, maar op weekdagen denken ze er dan voortdurend aan. Dat is ook geen gezonde situatie. Ik wilde mezelf een langere periode ruimte geven om te ervaren hoe een leven zonder drankgebruik eruit zou zien.”

Hoe moeilijk was het om die alcoholstop in de praktijk vol te houden?

“Zelf had ik er vooral tijdens de eerste maanden moeilijk mee. Ik voelde me ontwricht en het leven leek plots een stuk saaier te worden. Daarnaast merkte ik dat ik door niet meer te drinken een deel van mijn identiteit kwijtspeelde. Tijdens de repetities voor de musical Mamma Mia voelde ik bijvoorbeeld de noodzaak om aan mijn nieuwe collega’s te vertellen dat ik in het verleden altijd rock-’n-roll was en dat de alcoholstop slechts een tijdelijk project was.

“Het leek alsof ik last kreeg van ‘soberschaamte’ waarbij ik wilde voorkomen dat mijn omgeving me als een saaie tante zou zien. De druk werd verder opgevoerd omdat iedereen me voortdurend op mijn nieuwe gewoonte aansprak: je krijgt veel meer vragen wanneer je niet drinkt dan wanneer je het wel doet.”

Ook in televisieprogramma’s vloeit de wijn vaak rijkelijk. Welke verantwoordelijkheid dragen media bij de normalisering van alcoholgebruik?

“Ze weerspiegelen in ieder geval wat er in de maatschappij speelt. Na de première van Mamma Mia duwde een fotograaf me een glas cava in de handen. Ik vertelde hem dat ik niet meer dronk, waarop hij antwoordde dat de drank de feestelijke sfeer in zijn foto zou benadrukken. Dat toont aan dat media zich ook bewust zijn van welke associaties alcohol oproept.

“De normalisering van drankgebruik houdt trouwens niet op bij televisieprogramma’s of krantenstukken. De grootste sportcompetities en de Rode Duivels worden gesponsord door biermerken. In advertenties voor de eindejaarsfeesten klinken gelukkige mensen dan weer met een glas champagne. Ik vind dat bijzonder gek, dergelijke campagnes voor andere drugs zouden nooit aanvaard worden. Al wil ik wel benadrukken dat ik geen waardeoordeel vel over wie wel nog drinkt.”

Welke gevolgen had de alcoholstop op uw fysieke en mentale gezondheid?

“Zonder alcohol is het leven draaglijker. Ik pak mijn problemen sneller aan omdat ik ze niet langer kan vergeten door te drinken. Daarnaast slaap ik beter en had mijn beslissing om niet meer te drinken enkele indirecte neveneffecten die gunstig waren. Zo heb ik meer tijd en zin om activiteiten met vrienden te doen. Terwijl het vroeger voldoende kon zijn om een fles wijn te ontkurken met mijn gezelschap, stel ik nu sneller voor om te fietsen of te wandelen.

“Die veranderingen zorgen er ook voor dat ik nu anders kijk naar de manier waarop mensen krampachtig zoeken naar manieren om gelukkiger en gezonder te leven. Ik zie mensen uit mijn omgeving vaak ingewikkelde diëten volgen of trainingssessies volgen in de sportschool. Volgens mij zijn dat lapmiddelen als je ondertussen niets aan je alcoholconsumptie doet. Mensen zijn zich daar niet altijd van bewust.

“Er wordt vaak zelfs gezegd dat het gezond is om elke dag een glas wijn te drinken, maar dat klopt natuurlijk niet. Ik ben geen voorvechter van een volledig alcoholvrij leven, maar het verbaast me wel dat er zo’n sterk taboe op het onderwerp rust. Zelf zal ik alleszins niet snel weer drinken, wat ik me met mijn cynische ingesteldheid van 1 januari 2020 nooit voorgesteld kon hebben.”