Tom Pidcock wint WK veldrijden, bronzen medaille voor landgenoot Eli Iserbyt

“We moeten leren uit het EK, waar we tegen elkaar gereden hebben”, sprak Eli Iserbyt in de aanloop naar het WK in Fayetteville. Daarmee bedoelde Iserbyt dat de Belgen als één blok moesten koersen tegen de buitenlandse gevaren Tom Pidcock en Lars van der Haar.

Die intentie leek er in de Verenigde Staten ook wel degelijk te zijn. Toon Aerts, Laurens Sweeck en vooral Michael Vanthourenhout deelden verschillende prikjes uit, maar kregen steeds een alerte Pidcock op het wiel. De Brit wilde duidelijk geen enkele boot missen, maar zou hij dat wel een heel uur kunnen volhouden?

Een probleem dat Pidcock in de vierde ronde simpel oploste. Nadat Vanthourenhout op de lange klim een nieuwe aanval plaatste, gaf Pidcock meteen lik op stuk. Alle hens aan dek bij de Belgen, al zeker omdat Iserbyt ook nog eens haperde aan een vervelend bultje. Het sein voor Pidcock om niet meer om te kijken - de vogel was gaan vliegen.

Wat daarna volgde, was een Brits kabinetstukje. Pidcock trok elke beklimming van beneden tot boven vol door en reed steeds verder weg. In de achtergrond vormde zich een achtervolgend groepje met Iserbyt, Vanthourenhout, Sweeck, Van der Haar en de verrassende Venturini. Een medaille was voor hen het hoogst haalbare.

In de zevende van negen ronde gingen Van der Haar en Iserbyt met z’n tweeën op jacht naar Pidcock. Ze verzekerden zich zo van een podiumplaats, maar veel dichter bij Pidcock kwamen ze niet meer. De Brit veroverde op zijn 22ste zijn eerste wereldtitel in het veld en vierde dat als superman. In het sprintje om de tweede plaats moest Iserbyt de duimen leggen voor Van der Haar.