Swingen achter het stuur

Ansel Elgort speelt de titelrol - een jonge kerel die zich 'Baby' noemt en een schuld heeft af te betalen aan misdaadkoning Doc (Kevin Spacey). Baby fungeert als getaway driver bij de overvallen van ongure figuren als Buddy (Jon Hamm) en Bats (Jamie Foxx). Tot hij de bevallige serveerster Deborah (Lily James) leert kennen en zijn misdaadleven wil ontvluchten.

Dat klinkt niet bíjster origineel, maar Baby heeft een opvallend gebrek: tinnitus. Om die uit te blokken, loopt hij voortdurend rond met een iPod in z'n oren, met daarop liedjes van Queen, The Jon Spencer Blues Explosion, en The Damned. Op de geluidsband van Baby Driver is het, net als in de oren van Baby, vrijwel geen seconde stil. De muziek dicteert de film, en de autoachtervolgingen zijn choreografieën.

Richting?

Maar door zo veel aandacht te besteden aan de inkleding, vergeet Wright soms wát hij juist wil vertellen. Baby Driver mist richting, vooral op emotioneel vlak: we weten wel dat Baby en Deborah tot over hun oren verliefd zijn, maar we voelen het te weinig.

Dat neemt niet weg datBaby Driver garant staat voor heerlijk swingend zomervertier, mét een eigen smoel. Een emotionele sucker punch hoeft u niet te verwachten, maar Wright neemt je mee op postmoderne dollemansrit met plezier als eindbestemming.