Sven Mary: "Ik doe mijn plicht door op mogelijke procedurefout te wijzen"

"Ik volg de sociale media zo niet”, zei Sven Mary halfweg zijn slotpleidooi. “Misschien beter ook, vandaag.”

Voor de goede orde: Salah Abdeslam is een Frans staatsburger, hij zit in voorarrest in Frankrijk op beschuldiging van deelname aan de grootste terreurdaad van de eeuw in dat land. Hij zal daar in 2020 voor worden berecht, en het verdict van de Brusselse correctionele rechtbank zal daar niets aan veranderen. Het idee dat een procedurefout ooit zou kunnen leiden tot een 'vrijspraak/vrijlating' van Abdeslam lijkt te absurd voor woorden.

Taalwetgeving

Het proces in Brussel gaat enkel over die ene momentopname tussen de aanslagen in Parijs en die in Zaventem-Maalbeek: de schietpartij in de Driesstraat in Vorst op 15 maart 2016. Vier agenten raakten gewond tijdens een vuurgevecht. Daarbij kwam de Algerijnse IS-strijder Mohamed Belkaïd om. Salah Abdeslam en Sofien Ayari zouden, net voor ze uit hun safehouse wegvluchtten, mee op de politie hebben geschoten en staan in Brussel terecht voor die 'moordpoging'.

Na de schietpartij vorderde het federaal parket een onderzoeksrechter. Volgens de wet van 2006 gebeurde dat via de deken (overste) van de onderzoeksrechters, op dat ogenblik de Nederlandstalige Brusselse onderzoeksrechter Patrick Decoster. Hij duidde met een Franstalig document de Franstalige Isabelle Panou aan, een van de zes in terrorisme gespecialiseerde onderzoeksrechters in Brussel.

“Een inbreuk op de taalwetgeving”, argumenteerde Sven Mary gisteren. “Wij hebben op ons kantoor weken zitten zoeken in wetboeken en jurisprudentie. Er is niets over te vinden. De wetgeving is zo gemaakt dat een magistraat met een tik van de toverstaf tweetalig wordt. Decoster is toevallig onderzoeksrechter in Brussel en tweetalig, maar stel dat hij uit Ieper of Aarlen was gekomen, was hij dan ook beschouwd als tweetalig? De eerste daad in deze procedure is nietig, en bijgevolg de hele procedure.”

Tom Bauwens, advocaat van de burgerlijke partijen: “U gaat voorbij aan paragraaf 1. Die zegt duidelijk dat men doelt op de deken van de onderzoeksrechters in Brussel, niet in het hele land.”

'Mijnheer Dupont'

De procedurele haarkloverij deed haast vergeten dat de verdediging inhoudelijk haar punt kon maken.

Isa Gultaslar, advocaat van Ayari: “In dat huis lagen twee Kalasjnikovs en elf laders. Als het Ayari's wil was geweest om als martelaar te sterven en de poort van de hemel te zien opengaan, dan waren er mogelijkheden genoeg. Ayari wilde helemaal niet vechten, hij wou vluchten.”

In wezen gaat de rechtszaak, waarin tegen de twee verdachten 20 jaar cel wordt geëist, over één vraag: wie beschoot de agenten?

Sven Mary: “Agenten 1 tot en met 4 spreken van ‘één man’ die ze een wapen op zich hebben zien richten. Eén kalasjnikov en een pistool zijn teruggevonden in de Driesstraat. Daar zit geen DNA op van Salah. Ook op een tweede kalasjnikov, onderweg achtergelaten, zit geen DNA van Salah. Salah heeft maandag gezegd dat hij graag wenst te worden berecht op grond van het wetenschappelijke. Wel, het wetenschappelijke pleit hem vrij. Alles wijst erop dat één persoon geschoten heeft, Mohamed Belkaïd.”

“Het was niet onze keuze om dit ene schietincident los te koppelen van de terreurprocessen die nog komen, maar nu het dan toch enkel over het schietincident gaat, moet men deze zaak durven behandelen als een zaak waarbij het populaire niet mag spelen. Salah Abdeslam hoort in deze op dezelfde manier te worden berecht als mijnheer Dupont."

IS-vlag

Ayari en Abdeslam staan ook terecht voor verboden wapenbezit in een terroristische context. Die context doen wegdenken, zoals Mary en Gultaslar manhaftig probeerden, valt natuurlijk iets lastiger.

Tom Bauwens, schamper: “Het was geen vlag van Anderlecht die ze daar in de Driesstraat hebben gevonden. U moet het zelf eens proberen. Tik op Google een zoekterm in voor de aankoop van een IS-vlag. Binnen de twee dagen hebt u de politie aan uw deur. Ik zal u dan komen bijstaan als Salduz-advocaat.”

Sven Mary blijft er intussen bij. Hij meent een procedurefout te hebben ontdekt, een hiaat in de wet. “Deze rechtbank kan daaraan voorbijgaan”, merkte hij aan het eind van de zitting op. “Maar de aanstelling van een onderzoeksrechter is na 22 maart op dezelfde manier gebeurd, ik doe mijn plicht als advocaat door hierop te wijzen.”

Het proces wordt voortgezet op 29 maart.