AnalyseCoronavirus
Strenge Britse lockdown gaat levens kosten door mentale schade
De Britse regering heeft spoedeisende-hulparts Alex George onlangs aangesteld als Youth Mental Health Ambassador. Het is een late erkenning van de geestelijke nevenschade die de lockdownpolitiek veroorzaakt. Er gaat haast geen dag voorbij zonder alarmerend rapport over geestelijke gezondheid, en dat beperkt zich niet tot kinderen en jongeren.
“Kinderen en jongeren hebben zich op heldhaftige wijze aangepast om levens te redden en onze Nationale Gezondheidsdienst te redden.” Dat beweerde premier Boris Johnson bij de aanstelling van Dr Alex, een jonge arts die landelijke bekendheid had verworven met zijn optreden in de reality-show Love Island. Sinds de zelfmoord, vorig jaar, van zijn jongere broer vraagt hij aandacht voor het geestelijk welzijn van jongeren.
Dat is harder dan ooit nodig in lockdowntijden. Een onderzoek van Cambridge University heeft aangetoond dat 1 op de 6 scholieren – in de leeftijd van 6 tot 15 jaar – afgelopen jaar geestelijke problemen had. Een jaar eerder was dat ‘slechts’ 1 op de 9. Het sluit aan bij cijfers waaruit is gebleken dat het aantal tienermeisjes dat zichzelf verwondde in 2020 sneller is gestegen dan in de voorafgaande jaren.
De Metropolitan Police, het hoofdstedelijke korps, maakte bekend dat het aantal kinderen dat door ouders of verzorgers is gedood in 2020 is toegenomen van 7 naar 12. Een veel beschreven voorval betrof Olga Freeman die haar tienjarige, autistische zoontje Dylan doodde. Tijdens het proces tegen de 40-jarige moeder, die een internering kreeg opgelegd, merkte de rechter op dat Dylan een ‘indirect slachtoffer’ was van de lockdown.
Levenskansen vernietigd
Thuisonderwijs is geen adequate vervanging gebleken voor klassikaal onderwijs. De voorzitter van de Lagerhuiscommissie Onderwijs, Robert Halfon, beweerde dat de schoolsluiting levenskansen heeft vernietigd. Deze bewering komt niet uit de lucht vallen. Zo heeft de National Foundation for Educational Research berekend dat de inhaalslag die kinderen uit de lagere sociale milieus in de afgelopen tien jaar hebben gemaakt teniet gedaan is.
De schade gaat verder dan het mislopen van kennis. In vergelijking met België is de Britse lockdown strenger. Niet alleen sportscholen zijn bijvoorbeeld gesloten, maar ook toestellen in de buitenlucht mogen niet worden gebruikt. Op joggen na is elke vorm van sport verboden. Er zijn mensen bekeurd voor het maken van een strandwandeling of voor het drinken van koffie op een parkbankje. Het heeft niet alleen gevolgen op het fysieke, maar ook op het geestelijke welzijn.
Op het randje
Het Rode Kruis heeft voorspeld dat miljoenen, ook na de lockdown, te maken zullen krijgen met financiële en/of emotionele problemen. In het rapport The Longest Year staat dat mensen die al problemen hadden op het randje zijn beland, maar dat er ook een grote groep is geraakt die voorheen geen problemen had. Alcoholisme is toegenomen en de Londense ambulancedienst meldde vaker te zijn uitgerukt voor zelfmoorden, of pogingen daartoe.
De overheid zelf heeft becijferd dat de coronacrisis op termijn zal leiden tot 40.000 extra doden. Daarbij gaat het met name om uitgestelde zorg, maar ook om andere nadelige effecten van de lockdown. Chief Medical Officer Chris Whitty had in het parlement gewaarschuwd dat de maatregelen “economisch en sociaal gezien destructief” zullen zijn, eraan toevoegend dat “er geen betere manier was om het coronavirus te bestrijden”.
Jacks leven werd gered door pastoor en piano
Jack Patrick Healy zal de ochtend nooit vergeten waarop hij, wandelend door West-Londen, bij het passeren van een kerk een vleugel zag staan. “Ik liep naar binnen en begon te spelen, en te spelen”, zegt de 26-jarige pianist. “Ik keerde de dag erna terug, en de dag erop ook. Ik was bang dat de pastoor me weg zou sturen, maar hij ontfermde zich over me. Het heeft mijn leven gered.”
De avond voor de ontdekking, zo vertelt hij, had hij op een perron van een station gestaan, wachtend op een passerende sneltrein. Springen deed hij uiteindelijk niet. Het leven bood hem nog een laatste kans.
Het jaar 2020 was veelbelovend gestart voor de levendige Ier die drie jaar geleden naar Londen was gekomen, voor de muziek en voor de liefde. Hij woonde in Notting Hill, zijn verloofde raakte zwanger en hij speelde elke avond in een pianobar te Mayfair, een van de duurste wijken van Londen. Aan het geluk kwam een klein jaar geleden opeens een einde. “Na vijf maanden zwangerschap bleek onze baby niet te leven. Psychologische hulp konden we in lockdown niet vinden. De verloving liep stuk. En de pianobar moest sluiten. Alles wat ik lief had was binnen korte tijd verdwenen.”
Wat volgde voor de artiest die bekend stond als de Liberace van Killarney was een zwerftocht langs goedkope hotels, die door de lockdown een voor een hun deuren sloten. Zijn spaargeld raakte op en voor overheidssteun bleek hij niet in aanmerking te komen.
Inmiddels staat zijn leven weer een beetje op de rails. Hij werkt bij een techbedrijf, heeft met een beetje financiële steun van zijn vader een kamer gevonden en beschouwt de parochie als zijn familie. Zijn beste maatje is penningmeester Carol, een 69-jarige oma die al een jaar haar kleinkinderen niet heeft kunnen zien en die het zwaar heeft met de huidige lcckdown. Jack en Carol steunen elkaar. Hij speelt niet alleen piano, ook speelt hij op het orgel sinds de vaste organist met een hersenbloeding in het ziekenhuis is opgenomen en daar met Covid besmet is geraakt.
