Strafvermindering voor agent die Mawda (2) doodschoot: ‘Beseft het gerecht dat ons kind op het kerkhof ligt?’

De ouders van Mawda reageren ontgoocheld. “Het gerecht speelt met onze gevoelens”, zegt vader Ali Shamdin (27) boos. “Voor ons is de politieagent een moordenaar. Na al die jaren procedure hadden we er veel meer van verwacht.”

Politieman V.J. werd donderdag door het hof van beroep van Bergen veroordeeld tot een celstraf met uitstel van 10 maanden. Hij loste als agent in mei 2018 het dodelijke schot op de tweejarige Mawda tijdens een achtervolging door de politie van een bestelwagen met migranten die het Verenigd Koninkrijk probeerden te bereiken. Eerder dit jaar kreeg de agent in eerste aanleg een voorwaardelijke straf van één jaar. V.J. ging in beroep en ziet zijn straf nu verminderd. De man moet zich gedurende drie jaar aan een reeks voorwaarden houden om niet alsnog in de cel te belanden.

Aan het hof hadden de ouders gevraagd de politieagent te veroordelen voor ‘opzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg, maar zonder de intentie te doden’. Het gerecht volgde hen niet in die beslissing. “Maar voor ons blijft hij de moordenaar van onze dochter", zegt vader Ali Shamdin (27). “Ik zag meneer J. toen hij zijn wapen pakte. Ik zag dat hij schoot. Hij twijfelde niet.” Ali en zijn vrouw Amer Phrast (27) vermoeden dat de agent het had gemunt op migranten die nacht. “Zijn actie leek bewust. Hij beweerde dat hij zijn wapen richtte naar de voorwielen, maar ik zag in zijn ogen dat hij op ons wou schieten. Ons dochtertje is daarvan het slachtoffer geworden.”

Onvrijwillige doodslag

Net zoals zijn eerste veroordeling in februari dit jaar vond het hof van beroep V.J. schuldig aan onvrijwillige doodslag bij gebrek aan voorzorg en voorzienigheid. Het hof achtte de uitleg van de agent over het richten naar de wielen plausibel en oordeelt dat hij de dood van Mawda niet gewild heeft. De bestelwagen met migranten maakte bruuske bewegingen, waardoor V.J. zijn richting miste. “Hij was onvoorzichtig bij het gebruik van zijn wapen”, zegt het hof. “De politieagent beging een fout door zijn wapen te laden en zijn vinger op de trekker te plaatsen in een uiterst gespannen context, aangezien schieten op een rijdend voertuig geen oplossing uit het boekje is.”

Banden lekschieten wordt zelfs afgeraden op de politieschool. Geen van de andere politieagenten handelde zoals V.J., behalve de collega van de beklaagde die zijn dienstwapen liet zien om de voortvluchtigen aan te moedigen langzamer te gaan. Ondanks dat het schot nooit mocht vallen, keek het hof ook naar het ontbreken van een strafblad van de politieagent, zijn onberispelijke beroepsloopbaan en de gevolgen voor zijn leven. Met de strafvermindering tot gevolg.

“Beseft het gerecht dat onze dochter op het kerkhof ligt?”, vroegen de ouders van Mawda zich achteraf luidop af. “Het lijkt alsof de rechtbank en politieagent onder een hoedje spelen. Mocht iemand anders zulke feiten plegen, spreken we van tientallen jaren gevangenis. We zijn ontgoocheld in het gerecht.”

Geen winnaars

De advocaat die V.J. verdedigde, blijft met een dubbel gevoel achter. Hij pleitte voor de vrijspraak omdat het volgens hem om een ongeluk ging. “In deze zaak zijn er geen winnaars”, vindt meester Laurent Kennes. “Het meisje is gestorven en mijn cliënt ging gebukt onder schuldgevoelens. Hij sukkelde lang met een depressie en probeert nu stilaan zijn leven op te nemen. Makkelijk gaat dat niet. Hij is nog aan het werk als politieagent, maar ook daar zal hij zich aan een straf mogen verwachten.”

De ouders van Mawda proberen met hun zoontje Muhammed (7) zo goed als mogelijk een nieuw leven in België te leiden. Het Iraaks-Koerdische gezin woont nu in Brussel, waar ze Frans leren. “Ik was zelfs een tijdlang kapper in de stad”, zegt Ali. “Naar het Verenigd Koninkrijk willen we niet meer. Onze regularisatie is al even in orde, we mogen definitief in België blijven. Met Mawda in ons hoofd proberen we nu verder te gaan.”