Stijlvolgens het boekje

@9* DM bolleke tsskop= @9* eind blokje=

Het hipste modewoord van vandaag is geen naam van een ontwerper, noch een kledingmerk. Het is geen kleur, accessoire of hebbeding. Het is niet eens een zelfstandig naamwoord maar een werkwoord: restylen. Er worden tv-programma's aan gewijd en steeds meer winkels hebben een stiliste die klanten adviseert. Maar er bestaan ook boeken over het thema. En een goed doe-het-zelfboek kan wonderen doen.

door Cathérine Ongenae

Make over, voor en na, restylen: het zijn de woorden van deze tijd. Meer dan ooit leeft de overtuiging dat de mens maakbaar is, en dan vooral langs de buitenkant. Nieuwe neuzen, billen en voeten beloven een beter en gelukkiger leven. Maar moeten die ingrepen altijd zo extreem zijn? Natuurlijk niet. Dat bewijst het BBC-programma What Not to Wear, dat ook te zien is op Vitaya. In het allerbeste restylingprogramma ter wereld verrichten presentatoren en stilisten Trinny Wooddall en Susannah Constantine mirakels. In een doorsnee aflevering zie je geen modellen opdraven, maar echte vrouwen met een niet-perfect lichaam die hun kont/buik/ billen/borsten wanhopig proberen te verdoezelen door respectievelijk lange truien/tentjurken/te smalle broeken/rolkragen te dragen. Of veertigers die zich wanhopig vastklampen aan tienermode om er jong te blijven uitzien, vijftigers die zich als nonnetjes kleden omdat ze de sexy periode zogenaamd voorbij zijn en twintigers die denken au sérieux te worden genomen als ze een zwart mantelpakje dragen.

Trinny en Susannah wijzen vrouwen die erom vragen op hun stijlfouten. Zonder een blad voor de mond te nemen. Cru zelfs: uitspraken als 'Hoe haal je het in je hoofd om met zulke billen een stretchbroek te dragen' zijn niet ongewoon. Maar daar blijft het niet bij. Ze wijzen de dames ook op hun positieve kanten, zoals een geslaagd decolleté, mooie benen of een lekker rond achterste. En ze geven hen tips om die mooier te doen uitkomen, zoals de voor hen perfecte kleuren, rok- of broeklengte en nekuitsnijding. Liever geen horizontale streepjes als je al aan de brede kant bent, en roodharigen met een bleke huid kunnen beter geen bordeaux dragen, want dan zien ze er pips uit. Dit mag allemaal triviaal lijken, maar wie het programma kent, weet wat we bedoelen: de muurbloempjes die er aan het begin van de uitzending nog onzeker bijstaan, transformeren na een paar dagen in het strenge gezelschap van het duo in trotse wezens. Of het nu een vrouw is die haar zwangerschapskilo's nog niet helemaal kwijt is, een dame in de menopauze die ervan uitgaat dat schoonheid niet meer voor haar leeftijd is of een zware vrouw die zich hult in XXXL-voetbalshirts omdat ze meent dat vrouwelijkheid niet aan haar besteed is: allen groeien ze 5 centimeter als ze zichzelf in hun nieuwe kleren voor de spiegel zien staan. En dit zonder een druppel bloed te vergieten, zonder een steunverband om de nieuwe kin op zijn plaats te houden en zonder een vreemd, zogenaamd trendy driekleurig kapsel dat van ver op een pauwenstaart lijkt.

Maar dat is Groot-Brittannië, en Trinny en Suzy zijn tot zover de enige tv-stilisten die doen wat ze moeten doen: mensen kennis laten maken met een betere versie van zichzelf zonder hen een andere stijl op te dringen. Dus voor u naar een tv-zender belt om uzelf op te geven voor een of andere kloon van dit programma: er bestaan ook boeken over stijl en hoe die toe te passen op uw kleerkast. Trinny en Susannah hebben er uiteraard een paar op de markt gebracht; een uitgebreide bundeling van tips en kleuren, puntige schoenen en wijde pijpen. Maar ook van ondergoed, waar volgens het duo alles mee begint. "Veel te veel vrouwen dragen een verkeerde bh die hun vormen mismeestert", orakelen ze. En omdat een illustratie in de wereld van het beeld nu eenmaal meer zegt dan een zin, gaan ze ongegeneerd op de foto. Onperfect, met foute en goede bh/slip/decolleté/broek/kleurencombinatie.

l Tijdloos

Boeken over stijl zijn niet nieuw. In de lichtvoetige roman Elegance beschrijft auteur Kathleen Tessaro het leven van Louise, een uitgebluste jongedame met een kabbelend huwelijk die niet wakker ligt van netjes gewassen haren en een kleurig truitje. Tot ze in een tweedehandsboekenwinkel op een handleiding voor elegantie stuit, van de hand van ene Madame Dariaux. Hierin instrueert de schrijfster het alfabet van elegantie. Van accessoires tot leeftijd, van chic tot knieën, van jurken tot reizen: over elk onderwerp verkondigt Madame Dariaux een wijsheid die het hoofdpersonage zich stelselmatig eigen begint te maken. Ze krijgt aandacht voor de zachtheid van kasjmier (in plaats van de doorsnee slobbertrui), voor lingerie van La Perla (in plaats van grijsgewassen Sloggi's waarvan de elastiek verduurd is), voor taille en benen. Zoals het in een goed chicklit-boek hoort, verandert haar leven natuurlijk drastisch en leeft ze nog lang en gelukkig.

Tot zover de roman, maar Madame Dariaux blijkt ook echt te bestaan. Deze Parisienne werd geboren in 1914 en groeide op in de tijd dat vrouwen hun outfits nog op maat lieten maken bij de kleermaker. Als kind al was ze verzot op de creatieve wonderen die verricht werden in de coutureateliers waar haar moeder klant was. Geïnspireerd door al dat moois begon ze haar eigen halssnoeren te maken, die al snel werden opgemerkt door Lucien Lelong, een van de grote couturiers uit die tijd. Ze werd accessoireontwerpster voor de haute-couturewereld en startte later haar eigen atelier. Maar ze was een perfectioniste en verdiende weinig met haar werk. Toen Robert Ricci, zoon van de Italiaanse couturière Nina Ricci, haar vroeg of zij het huis wilde leiden, aanvaardde ze dit aanbod graag. Haar hele leven, zo zegt ze, stond in het teken van het adviseren van dames om er op hun best uit te zien. Het was haar missie.

Toen ze haar kennis in 1964 te boek stelde, was die heet van de naald. In het voorwoord van A Guide to Elegance schrijft ze dat maar sommige vrouwen het geluk hebben om mooi te zijn geboren, maar dat alle anderen, onder wie zij zichzelf rekent, hun hele leven hard hun best moeten doen om een opmerkelijke verschijning te zijn. Het voordeel is echter, zo meent ze, dat elegantie iets is dat kan worden aangeleerd. Het gekke is dat haar tips ook vandaag nog heel actueel zijn. Omdat elegantie of er goed uitzien iets van alle tijden is en de modetrends overstijgt. Al zijn sommige voorbeelden in het boek een beetje verouderd, de meeste blijven erg inspirerend. Zo is er bijvoorbeeld haar stelling dat uniformen uit den boze zijn, creativiteit en persoonlijkheid zijn de beste smaakmakers voor een look. Of wat vindt u van de volgende goede raad: 'Koop alleen uit liefde, en niet omdat het wel eens van pas zou kunnen komen. Meestal doen gelegenheden waar wel eens iets van pas komt zich zelden voor, dus is zo'n aankoop een slechte investering.' Nog eentje: 'Ga tijdens de koopjestijd op zoek naar een afgeprijsd duur stuk dat nog jaren mee kan in plaats van uzelf te vergooien aan een stapel kledingstukken die u niet echt nodig hebt'. De tips zijn geld waard, zeker als u ze in het achterhoofd houdt tijdens een aanval van shopwoede.

l Iconische inspiratie

Een andere populaire manier om kledingadvies te geven is beroemdheden als voorbeeld nemen. Veel celebrities hebben immers een persoonlijke stilist die hen als een visitekaartje beschouwt en hen zelden de deur uit laten gaan zonder dat ze van top tot teen zijn aangekleed en gekapt. Anderzijds hebben sterren het geld om zich de beste kleren en accessoires te veroorloven, en dat geldt niet voor gewone stervelingen. Maar verder is er niets mis met het bestuderen van de trucs van stijliconen als Audrey Hepburn, Nicole Kidman of Sarah Jessica Parker. Er bestaat zelfs een magazine dat volledig geënt is op celebritystijl. In Style werd in 1994 gelanceerd, wordt in verschillende talen gepubliceerd en heeft intussen een slordige 8 miljoen lezers. Het publiceert de laatste foto's en gaat op zoek naar betaalbare alternatieven voor de outfits van dure rode-loperdames.

Een dik jaar geleden bracht het Secrets of Style uit. Ook dit boek benadrukt dat louter kopiëren niet erg slim is, maar dat alles afhangt van inspiratie en experiment. Het heeft geen zin, zegt de redactie van het magazine en het boek, om het kapsel van Jennifer Aniston te willen als je krullend haar hebt, of om een smalle driekwartbroek te dragen als je eerder korte en dikke beentjes hebt en niet die van Sarah Jessica Parker. Het boek vertelt en illustreert uitgebreid over lichaamsbouw en wat er mooi bij staat (en vooral: wat níét), de klassiekers die iedereen zou moeten hebben (een trenchcoat, een kasjmieren truitje), het stijlvol dragen van trendy kledingstukken (gecombineerd met een eenvoudig basisstuk, zie ook kader), hoe verstandig shoppen en kwaliteit te herkennen.

Van een andere orde is het werk The Fashionista Files, van het modezieke New Yorkse duo Melissade la Cruz en Karen Robinovitz. Deze twee dames schreven een handleiding voor de vrouw die als fashionista (mode- en labelverslaafde) door het leven wil gaan. Zij focussen niet zozeer op de beste vorm of kleur van een handtas, maar wel op de Balanciaga, de Chloë of de Gucci. Eigenlijk moet dit werk met de nodige ironie worden gelezen. Niet alleen omdat de auteurs eerder ook al How to Become Famous in Two Weeks Or Less schreven, maar ook omdat ze in dit boek les geven in het absolute snobisme. Van de broeken die je moet dragen (zelfs de joggings: van Juicy Couture, of course) tot de woorden die je moet gebruiken (veel honey en darling) en de films die je moet gezien hebben (Breakfast at Tiffany's, Blowup, alles van Baz Luhrman en Pedro Almodóvar). Los van het feit dat de twee onuitstaanbaar zijn, is het geestig leesvoer.

l Kleintjes

Een ander interessant werk is Short Chic. The Everything-You-Need-to-Know Fashion Guide for Every Woman Under 5'4". Omgerekend: een gids voor de vrouw kleiner dan 1 meter 64. Het enige wat tegen dit boek spreekt, is dat het is geschreven is in 1981. De jaren tachtig waren tenslotte niet meteen het toonbeeld van esthetiek. Maar toch: je bent klein, je bent het zat om in de tienerafdeling te shoppen, je wil ook wel powersuits dragen want je bent een carrièrevrouw. Je zult als kleintje maar in een tijdperk van schoudervullingen, hoge tailles, brede broeken met smalle pijpen leven. Het werk is op Amerikaanse leest geschoeid, wat meteen betekent dat het enorm praktisch is. No-nonsense, geen gekke foto's, wel veel tekst en tekeningen van de bedoelde kledingstukken. En heel veel interessante opmerkingen over hoe je groter kunt lijken. Hoe je textiel kunt gebruiken als optisch illusionist, bijvoorbeeld. Kies voor zachte, vloeiende stoffen in plaats van stijve. Met een beetje verbeelding ziet u waarom: met een stijf tweedjasje lijk je als kleine vrouw al snel op een schoendoos met beentjes, terwijl zachte stoffen het lichaam mooier omhullen en het langer doen lijken.

Een kleine vrouw kan ook haar voordeel doen met een balconette-bh, waardoor de afstand tussen buik en borsten groter lijkt, en het bovenlichaam langer. Ga ook voor romantische bloesjes, want niemand draagt ze met meer overtuiging dan une petite. Het hoofdstuk 'Broeken' slaat u beter over wegens al lang niet meer in staat om een knoop dicht te krijgen ter hoogte van de navel, vooral omdat die het sinds de uitvinding van de broeken met lage taille is afgeleerd om ingebonden te worden. Maar over de jasjes was men toen ook al heel erg fashionable: de beste optie is het Chanel-jasje, dat niet langer komt dan de heupen, aansluitend is, minimale schoudervullingen heeft en liefst met maar één knoop sluit. Jurken zijn dan weer moeilijk, omdat ontwerpers van lange vrouwen dromen. Het is een lastige zoektocht naar de perfecte jurk die niet te groot is op het lichaam, en niet tot aan je enkels valt als er eigenlijk knielengte werd bedoeld. Een jurkje in A-lijn, in een soepele stof, kan uw beste vriendin worden wegens verlengend en verhullend tegelijk. Met dank aan Christian Dior, die het model in 1955 creëerde. n

INFO

Melissa de la Cruz en Karen Robinovitz, The Fashionista Files, Ballentine Books, New York, 2004.

Kathleen Tessaro, Elegance, Harper Collins, Londen, 2003. Het boek werd ook in het Nederlands vertaald onder de titel Elegantie, maar ervaring leert ons dat vertalingen van Engelstalige chicklit meestal bedroevend zijn en minstens de helft van de humor verliezen.

Genevieve Antoine Dariaux, A Guide to Elegance, Harper Collins, Londen, 2003. Voor het eest gepubliceerd door Doubleday & Company, VS, 1964.

Trinny Woodall en Susannah Constantine, What Not to Wear, Weidenfeld & Nicolson, Londen, 2002.

Trinny Woodall en Susannah Constantine, What Not to Wear (2), Weidenfeld & Nicolson, Londen, 2003.

Trinny Woodall en Susannah Constantine, What You Wear Can Change Your Life, Weidenfeld & Nicolson, Londen, 2004.

Trinny Woodall en Susannah Constantine, What Not to Wear: The Rules, Weidenfeld & Nicolson, Londen, 2004.

Allison K. Leopold en Anna Marie Cloutier, The Everything-You-Need-to-Know Fashion Guide for Every Woman Under 5'4", Bantam Books, New York, 1981.

In Style, Secrets of Style, Melcher Media, New York, 2003.

Inspiratie

De inhoud van uw kleerkast weggooien is nogal drastisch, want u hebt een beperkt budget en u hebt meer deftige kleren nodig om te gaan werken dan persoonlijke stuks om in uw vrije tijd te dragen. Maar we geven u toch enkele ideeën mee. We namen de proef op de som en gingen shoppen in twee verschillende boetieks in Brussel: Xandres en Icon.

Xandres kent u wellicht. Het is een Belgisch merk dat bekend staat om degelijkheid en goede kwaliteit. Veel Xandres-klanten houden van de no-nonsensestijl: basisstukken als mantelpakjes, broekpakken, rolkragen en bloesjes, onderling makkelijk te combineren. Gemakkelijk als je 's ochtends weinig tijd hebt om na te denken, maar op een vrije dag toch een beetje aan de saaie kant.

Icon is een multimerkenboetiekje waar je onder meer trendy merken als Cacharel, Isabel Marant, Les Prairies de Paris en Patrizia Pepe vindt, en een collectie jeans van Diesel, For All Mankind en Citizens of Humanity. Kleurrijk, frivool en speels zijn de sleutelwoorden.

In Style adviseert om trendy stukken te combineren met sobere basisstukken voor een tijdlozere look. Dat advies zou omgekeerd ook moeten werken: een basistuk wordt al een stukje minder basis als je het combineert met iets frivools. We zochten drie silhouetten uit met kledingstukken uit beide winkels, het resultaat ziet u hiernaast. Soberheid en speelsheid smelten samen tot een hedendaags en trendy silhouet waarvan je de aparte stukken niet meer herkent onder de noemer braaf of speels, maar een mooi geheel vormen.

1. Gifgroene rolkraag en blazer in tweed. Xandres Roze ribfluwelen rokje met stippen. Les Prairies de Paris

2. Paars bloesje. Isabel Marant

Oranje mouwloze top. Xandres

Jeansrok. For All Mankind

3. Grijze top en sjaal. Isabel Marant

Witte broek. Xandres

INFO

Xandres, Waterloolaan 8, 1000 Brussel (voor andere verkoopadressen: 09/218.18.18)

Icon, Verversstraat 11,

1000 Brussel, 02/502.71.51