SLP levert slag met de kiesdrempel

De vraag voor de Sociaal-Liberale Partij van Geert Lambert is of ze de verkiezingen van 7 juni overleeft. Zonder een vertegenwoordiger in het Vlaams parlement en maar één op het federale niveau wordt het immers moeilijk om te overleven. Lambert zelf is ervan overtuigd dat SLP de kiesdrempel haalt.

SLP is de zoveelste partij of beweging die uit de as van de Volksunie is ontstaan. De VU viel uiteen in N-VA en Spirit, maar ook deze laatste hield het uiteindelijk maar een paar jaar vol.

Van Spirit naar VlaamsProgressieven naar crisis
Het kartel met de sp.a leverde in 2003 een eclatante verkiezingsoverwinning op, maar na de Vlaamse stembusslag van 2004 slabakte de samenwerking en rezen steeds meer vragen over de eigenheid van de partij van Bert Anciaux. Bettina Geysen doopte Spirit om tot VlaamsProgressieven, maar na haar ontslag verzonken de linksliberalen in een existentiële crisis.

Er ontstonden twee kampen: dat van Anciaux, die zijn project met de sp.a wilde voortzetten, en dat van Geert Lambert, die pleitte voor een onafhankelijke koers. Lambert haalde het en Anciaux en samen met hem zowat alle bekendere namen en gezichten trokken daarop naar de sp.a. Zij geloofden niet in de levensvatbaarheid van de partij. Het was meteen ook het formele einde van het kartel.

Gebrek aan naambekendheid
Eind vorig jaar hield Lambert de SLP boven de doopvont, de Sociaal-Liberale Partij. Hij moet ervoor zorgen dat zijn partij wel levensvatbaar is en tegen de verwachtingen toch over de kiesdrempel wipt.

De sociaal-liberalen moeten vooral strijden tegen het gebrek aan naambekendheid. Geld om grote mediacampagnes te voeren is er niet en in die media komt de partij weinig of niet aan bod.

De peilingen geven alvast aan dat SLP weinig of geen kans maakt. Ze geven de partij van Lambert zelden of nooit meer dan 1 procent, wat dan weer de vrees veroorzaakt van een self fulfilling prophecy.

Lambert wil de kiezer vooral inhoudelijk overtuigen en profileert zich als hét alternatief voor de klassieke partijen. Zij hebben volgens de partij de voorbije jaren immers aangetoond dat ze geen antwoord hebben op de crisis en de uitdagingen van de toekomst. SLP stelt daar een reeks linksliberale recepten met sociale inslag tegenover.

Dat blijkt uit de zeven pijlers van hun verkiezingsprogramma: de economische crisis ombuigen in duurzame groei; de welvaart rechtvaardig verdelen; zorg betaalbaar houden voor de volgende generatie; je tijd kunnen verdelen over werk, vrije tijd en gezin; een moderne overheid uitbouwen zonder communautaire verlamming; de opwarming van de aarde een halt toeroepen; en diverse culturen laten samenleven.

Nelly Maes
Veel uithangborden hebben de sociaal-liberalen niet. Naast Geert Lambert (West-Vlaanderen) en Nelly Maes (Europa) hebben alleen de Leuvense schepen Mohamed Ridouani (Vlaams-Brabant) en de gewezen liberale vakbondsleider Guy Haaze (Oost-Vlaanderen) enige naambekendheid. In Antwerpen (Inge Hermans), Limburg (Pinar Akbas) en Brussel (Neal Raes en Tom Callaerts) zal SLP het puur op inhoud moeten halen.

Lambert wil in elk geval minstens één zetel binnenhalen. Wat er gebeurt indien dat niet lukt, is nog niet duidelijk. (belga/mvdb)