Senegalese vrouwen over polygamie: "Ik ben de tweede vrouw en dat is heerlijk"

Dakar. In het hete en hectische kapsalon van Oumy zijn alle plaatsen ingenomen en moet ik mij door het lawaai van vele haardrogers uitermate concentreren op de woorden van Fatou.

Zij heeft een universitair diploma en is jong, mooi, rond en ambitieus.

"De status van een ongehuwde vrouw is laag in Senegal. Maar in een monogaam huwelijk krijgt de vrouw amper de kans en de ruimte om zichzelf te ontplooien. Een man is als een baby, die heeft heel veel tijd en zorg nodig. Mijn enige kans om hier een eigen carrière uit te bouwen, is wanneer ik tweede of derde vrouw kan worden. Daardoor stijgt mijn status en ben ik veilig. Maar het allerbelangrijkste is voor mij dat er op die manier tijd vrijkomt voor mijn ambities."

Fatous woorden golven door het salon. Het lijkt alsof alle vrouwen plots klaarwakker zijn en alle haardrogers zwijgen.

Lucies extensions zijn nog maar halfweg ingevlochten, maar ze springt recht van haar stoel en gooit zich met alle gewicht in het gesprek. "Ik ben tegen polygamie. Ik ben een jaloerse vrouw en wil onder geen enkel beding dat mijn man een tweede vrouw neemt."

Aminata, die al behoorlijk wat jaren op haar teller heeft, steekt haar vinger in de lucht en spreekt Lucie met vuur toe. "Ik ben een tweede vrouw en dat is heerlijk. Ik ben de vriendin van mijn man. Zijn eerste vrouw is meer zoals zijn moeder. Natuurlijk ben ik soms jaloers maar mijn man is een goede moslim en hij behandelt zijn beide vrouwen identiek. Hij slaapt twee dagen bij mij en twee dagen bij nummer één. Er zijn goede afspraken. Zolang iedereen zich daaraan houdt, zijn er geen grote problemen. Nummer één is ook een betere vrouw geworden toen ik in het verhaal kwam. Er gebeurde al jaren niets meer tussen hen maar toen ik nummer twee werd, is ze wakker geworden." De vrouwen slaan zichzelf op de dijen van plezier. "Zij is snel naar de markt gerend voor een sexy doorschijnende jurk" gilt Aminata er nog bovenop. Alle vrouwen liggen dubbel.

Fatou haalt haar massieve schouders op en wil mij de situatie uitleggen. "Het is de man die kiest voor polygamie of monogamie. Aan de vrouw wordt die vraag niet gesteld. Hij mag het van de Koran en van de wet. Op een dag kan je man je droogweg vertellen dat hij een tweede, derde of vierde vrouw neemt. Dat is zijn recht. Hoe je daar dan weer mee omgaat is voor iedereen anders, maar ik zie er de voordelen van in."

Ik zit vol vragen en twijfels wanneer ik het kolkende kapsalon verlaat. Op het huwelijk waar ik 's avonds uitgenodigd ben, praat ik met een oude knakker over het Senegalese polygamiesysteem. Driftig schudt hij het kale hoofd als ik hem vraag waarom een vrouw dan geen tweede of derde man mag hebben.

"Wat een domme vraag. Hoe zal een man ooit weten van wie het kind is als zijn vrouw met meerdere mannen slaapt. Dat begrijp je toch? Een man is geen man als hij maar één vrouw bezit." Ik slik en probeer de boodschap te verwerken.

Het is professor sociologie Moustapha Wone die het mij ten volle laat begrijpen. "Polygamie is in de Koran gekomen om de vrouw te beschermen. Lang geleden stierven veel mannen in de oorlog of tijdens de jacht. Vrouwen alleen waren niet meer veilig, en daarom staat in de Koran dat een goede moslim met vier vrouwen mag trouwen. Ja, er is vandaag stilaan een verlangen naar gelijkheid, maar veel moslims lezen de Koran op de manier die voor hen het voordeligst is. Trouw zijn binnen het huwelijk is extreem belangrijk en er staan strenge straffen op overspel. Trouw zijn met vier vrouwen is een stuk gemakkelijker dan met één vrouw."