Selah Sue: ‘Mensen zullen schrikken van mijn nieuwe songs’

Je krijgt je eigen Belpop-aflevering, waardoor je je bij de rangen van dEUS, Luc De Vos en Stijn Meuris voegt. Euforisch?

“Ik ben iemand die alles kapot relativeert. Dus mijn eerste reactie was: ‘Dat ben ik toch niet waard?’ Maar toegegeven: ik vind het een mooie nalatenschap voor mijn kinderen: ‘Kijk, dit is wat ik samen met je papa heb gedaan.’”

Brachten de opnames herinneringen naar boven die je zo goed als vergeten was?

“O ja. Ik besef nu pas hoe uitzonderlijk mijn pad was. Ik was erg jong toen ik doorbrak. Ik heb niet moeten knokken om gehoord te worden: mijn carrière werd me in de schoot geworpen.

“Ik merk dat ik, na praktisch vijf jaar offline te zijn, niet langer dezelfde populariteit ken. En ik moet eerlijk zijn: dat knaagt soms een beetje.”

In 2010 nodigde Prince je uit om in zijn voorprogramma te spelen in het Sportpaleis. Vond je dat een big deal?

“Als ik daar nu op terugkijk, absoluut. Maar toen mijn manager het me destijds vertelde, antwoordde ik vermoeid: ‘Pfft, moet ik dan helemaal naar zijn studio reizen?’ Mijn manager werd toen kwaad: 'Prince is wel God, hè.’ Maar hij was in mijn ogen ook maar een mens die, net zoals iedereen, naar het toilet gaat.”

Kijk je dan naar niemand op?

“Ik heb een groot respect voor mensen die iets goeds doen in de wereld. Ik denk dan aan Moeder Teresa, of Angelina Jolie.”

Besliste je daarom om spullen te veilen ten voordele van de vluchtelingen op Lesbos?

“Ik was aangedaan door de schrijnende beelden, waarop ik mijn gitaar en wat ep’s te koop zette met de handgeschreven boodschap: ‘Ik ben fan van jou, want jij bent een goed mens.’ Eén ep heb ik al voor 250 euro kunnen verkopen, geweldig toch?”

Is er een misvatting die mensen over je hebben?

“Ik hoor soms dat ik arrogant ben. Zo bizar! Het lijkt wel een gewoonte van de Vlamingen om publieke figuren af te schieten. Mijn mama voelt zich gekwetst als ze sommige reacties over mij leest.

“Maar goed, ik heb altijd goed geweten wie ik ben en waar ik voor sta. Dat komt doordat ik op mijn 16de depressief was. Ik heb mezelf toen onder de loep gelegd.”

Je bracht dit voorjaar Bedroom EP uit, een collectie van hartverwarmende kleine liedjes. Is dat de richting waarin je verder zult gaan?

“Nee. (grinnikt) Mijn twee zoons liggen niet langer in de wieg: zij zijn luider geworden, ik dus ook. Ik denk dat mensen zullen schrikken van mijn nieuwe songs.”

Je opende op 2 juli de Werchter Zomerbar. Hoe heb je dat ervaren?

“Ik ben het gewoon dat mensen dicht bij me staan aan het podium. Ik miste de energie en de warmte. Ik wist ook niet dat de drank met de smartphone besteld moest worden: ik dacht dat iedereen zich tijdens mijn optreden doodverveelde, aangezien ze allemaal met hun gsm bezig waren. (lacht)”

Belpop, vanavond om 21.20 uur op Canvas.

© Humo