Misdaad, viriliteit en je met geweld uit een situatie vechten waarin je je slecht voelt, het zijn thema's die terugkeren in de altijd meeslepende en heftige films van een groot cineast als Jacques Audiard. In Dheepan komen ze samen in het verhaal over een Tamil-tijger die een schijngezin vormt met een onbekende jonge vrouw en een weeskind om asiel te krijgen in Frankrijk, waar ze vervolgens terechtkomen in een cité die door een brutale drugsbende gedomineerd wordt. De kracht van dit plastisch frisse en verrassend sterk vertolkte drama schuilt er in dat Audiard je op een intrigerende en mooi observerende manier laat doordringen tot de ziel van de discrete Dheepan en dat troebele pact dat hij met de jonge vrouw en het meisje gesloten heeft. Het gegeven van de misdaad vormt de spannende sluier. De echte kern van deze film, die je voorzichtig beknellend bij de hand neemt, is de moeilijke intimiteit tussen dat ontheemde schijngezin en de blessures waarmee ze geconfronteerd worden. Iets wat subtiel geaccentueerd wordt door de melancholische score van rijzende electroster Nicolas Jaar. Audiard begrijpt perfect wat er allemaal komt kijken bij een film die met verschillende genres flirt, van misdaad- en immigrantendrama tot pure liefdesfilm. Dat hij daarbij de risico's niet schuwt, maakt Dheepan en zijn cinema er alleen maar interessanter op.