Rock Werchter: Slayer, afgeranseld door de antichrist
Hoewel bassist-zanger Tom Araya bij de aanvang "God hates us all!" in de wei brulde, leek Slayer (***) vooral zélf woest op het publiek: met hun snoeiharde trashmetal kreeg je het gevoel dat je door de antichrist in hoogsteigen persoon afgeranseld werd.
Terwijl Dave Lombardo zijn basdrum als een kalasjnikov liet klinken, veranderden de eerste rijen terstond in een inferno van pogoënde lijven. Eén fan zagen we daarbij drie keer na mekaar crowdsurfen, tot zijn laatste poging uitmondde in een enkeltje Rode Kruis.
Publiekslievelingen als het spanbetonnen 'Chemical Warfare' en 'South of Heaven' joegen je hartslag meedogenloos de hoogte in, net als 'Dead Skin Mask'. Hoewel de band op hun laatste plaat Christ Illusion luidruchtig in herhaling valt, bleek 'Cult' in een live-versie toch één van de spannendste songs uit de set.
Niettemin liet de groep steken vallen: de ritmische faux-pas van de onfeilbaar gewaande Lombardo in 'Mandatory Suicide' kon je vergeven, en in extremis bleef de set ook overeind zonder een classic als 'Seasons in the Abyss'. Alleen: de ellendig lange pauzes tussen de songs, waarbij de band zich spontaan achter hun Marshall-toren verschanste, haalde de vaart uit hun concert.
Bovendien outte Araya zich in zijn bindteksten te vaak als een ultrarechtse rakker. Zo kondigde hij 'War Ensemble' opruiend aan met de dubieuze filosofie: "Independence only comes with bloodshed. Are you ready for war?" waarna hij ook de Amerikaanse troepen supporterde "who are fighting for our liberty". Zonder die haatbrieven had Slayer ons ongetwijfeld helemaal voor zich gewonnen. (Gunter Van Assche)
DE SET
Disciple
Cult
Chemical Warfare
Ghosts of War
War Ensemble
Jihad
Dead Skin Mask
Hell Awaits
South of Heaven
Raining Blood
Mandatory Suicide
Angel of Death
