GetuigenissenSociale onrust
Reizigers na gemiste vlucht op Charleroi: ‘Verbazend: ik moest niet betalen bij Ryanair’
Meer dan tienduizend mensen misten hun vlucht door de staking van het veiligheidspersoneel op de luchthaven van Charleroi. Bij de gedupeerden is er frustratie, woede maar ook berusting. ‘Als je bij elke tegenslag zot wordt, wordt het uiteindelijk je dood – en ik rook al.’
‘De reis waarvoor ik gespaard had, ging in rook op’
Sabine De Lange (58)
“Pas toen we maandagavond op de bus naar de luchthaven zaten, kregen we het bericht dat we voor 16 uur op de luchthaven zouden moeten raken om onze vlucht te kunnen halen. Dat was niet mogelijk, dus stonden we voor een gesloten deur. We zijn daar anderhalf uur blijven staan, tot we weg moesten van de politie.
“Ik had een reis geboekt. Samen met mijn nicht ging ik van maandag tot zaterdag naar Spanje, iets ten zuiden van Barcelona. Meteen zijn we beginnen te kijken naar andere vluchten. Maar dat leek onmogelijk: alles raakte heel snel volgeboekt en wat overschoot ging aan woekerprijzen. Ik zag het niet zitten om 400 euro te betalen voor een vlucht met een tussenstop in plaats van wat eerst een vlucht van een uur en drie kwartier was.
“Dus zijn we opnieuw naar huis gekomen. Het wordt een weekje thuis, in ons Belgenlandje. (lacht) Met het weer hebben we nog geluk. Maar toch. Ik keek ernaar uit om te relaxen na enkele hectische maanden en eindelijk nog eens op hotel te kunnen gaan. Voor die reis had ik gespaard – voor mij ging dat als alleenstaande toch om een groot bedrag. Omdat ik mijn ticket via een reisorganisatie boekte en dus niet rechtstreeks via Ryanair zal ik daar wellicht niets van terugzien.
“Intussen ben ik al wat gekalmeerd, maar het zit wel nog diep. Ik kan begrijpen dat mensen staken om hun job of loon te behouden. Maar het is vooral de manier waarop ze het deze keer aanpakten die ik niet kan begrijpen. Konden ze niet telkens kleine groepen mensen binnenlaten zodat die hun vlucht konden halen? Of gewoon informatie delen. Dat stuit me tegen de borst.”
‘Verbazend: ik moest niet betalen bij Ryanair’
Alessandra Cappelluti (38)
“Normaal had ik deze ochtend moeten vliegen. Dat wordt nu uiteindelijk morgen. Ik ga naar Bari, in het zuiden van Italië. Daar ga ik mijn ouders bezoeken. Eerst en vooral omdat ik hen gewoon wil zien – ik woon en werk al drie jaar in België. Maar er is ook een speciale gelegenheid: vrijdag wordt mijn vader 80 jaar.
“Van de vakantie die ik daarvoor genomen heb, ben ik nu een dag kwijt. Ook had ik al enkele zaken gepland voor morgen. Die heb ik moeten afzeggen. Maar als alles goed gaat, kan ik morgen gewoon vliegen. Ryanair vroeg me vrijwel meteen of ik een vergoeding wilde of een vlucht de dag later. Dus heb ik voor dat laatste gekozen. Daar moest ik niet voor betalen, wat we wel verbaasde. Normaal moet je voor alles betalen bij Ryanair, zelfs de lucht die je inademt.
“Of ik weet waarom er gestaakt werd? Ja, dat las ik intussen. Maar ik heb er niet echt een mening over. Om eerlijk te zijn: ik ben een expat, als Italiaanse heb ik andere politieke zorgen aan mijn hoofd. (lacht)
“Gisteren raakte ik wel even gefrustreerd toen ik het nieuws hoorde. Vooral omdat ik het vernam van de taxichauffeur die me naar de luchthaven moest brengen. Pas later kwam de waarschuwing van Ryanair. Maar na die eerste vier uren van uitdokteren hoe ik alles zou aanpakken, is het verbijsterde gevoel wel verdwenen. Ik ben 38 jaar en heb al veel gereisd. Ik leefde in drie landen en veel meer appartementen. Ik heb al veel meegemaakt. Dus leerde ik mezelf naar het positieve te kijken in plaats van bij elke tegenslag zot te worden. Als je dat toelaat, wordt het uiteindelijk je dood – en ik rook al. (lacht)”
‘Lege vliegtuigen laten vertrekken: dat is toch heel erg?’
Sara Della Santa (32)
“Had mijn vriend maandag niet naar het nieuws gekeken, dan was ik gewoon naar de luchthaven gegaan. Als alles normaal was verlopen, zat ik gisterochtend op het vliegtuig. Niet dus. Na een hele dag nieuws opvolgen, heb ik besloten om toch niet te gaan. Het was te onduidelijk of de luchthaven wel open ging zijn. Achteraf ben ik gelukkig dat ik thuisbleef. Ik hoorde intussen mensen die wel naar de luchthaven getrokken waren en daar zelfs na zes uren wachten niet binnen raakten.
“Ik vloog normaal naar het zuiden van Frankrijk. De bedoeling was om enkel vrienden te bezoeken in het Baskenland, in het noorden van Spanje. Dat is dus niet gelukt. Wat ik kwijt ben? De prijs van mijn ticket, twee nachten in een hostel en een ticket voor de bus. Gelukkig was het niet zoveel geld.
“Niet dat ik het niet erg vind om mijn vakantie te missen. Ik had er nood aan. In Spanje raak ik niet meer. Dus heb ik de bus naar Luxemburg genomen. Ik wou gewoon ergens naartoe gaan om even rust te hebben. Dat had in Spanje kunnen zijn, met 30 graden en een dagje op het strand. Maar het is dus Luxemburg geworden, dat erg op België lijkt.
“Nadien kreeg ik een rare mail van Ryanair. Volgens hen was mijn vlucht gecanceld en had ik dus recht op een vergoeding. Nadat ik een uur aan de lijn had gehangen en twee medewerkers sprak, bleek dat echter niet te kloppen. Mijn vlucht is niet gecanceld. Dus is er niets aan te doen. Maar dat is toch gek? Die vluchten zijn vertrokken zonder dat er iemand op zat. In deze energiecrisis en met de klimaatopwarming in het achterhoofd zomaar lege vliegtuigen laten vertrekken: dat is toch heel erg?”