Reconstructies op tv spelen een rol in rechtszaken
Misdaadreconstructies die invloed hebben op de Amerikaanse rechtsgang: het lijkt een trend te worden.
Het waren bijna ondraaglijke scènes in Making a Murderer, de tiendelige reconstructie van een moordzaak die eind vorig jaar op Netflix werd gezet: de politieverhoren van de 16-jarige Brendan Dassey, een zwakbegaafde jongen wiens bekentenis belangrijk bewijs vormde in de moordzaak waarvoor hij en zijn oom Steven Avery al bijna tien jaar vastzitten. Zonder volwassen begeleiding, met een compleet incompetente advocaat, dwongen de rechercheurs een bekentenis af. Na het duidelijk in zijn mond gelegde gruwelijke relaas vroeg Brendan wanneer hij naar huis kon.
Makers Laura Ricciardi en Moira Demos maakten juist vorige maand bekend bezig te zijn met een vervolg, met onder meer de reacties op de serie.
De nieuwe wending lijkt afgedwongen door de serie. Dat sluit aan bij een trend van misdaadreconstructies die invloed hebben op de Amerikaanse rechtsgang. Serial (2014) van Sarah Koenig, voor velen een introductie tot het fenomeen podcast, betekende ook een nieuw proces voor hoofdpersoon Adnan Syed, die levenslang uitzat voor de moord op zijn 18-jarige vriendin Hae Min Lee.
The Jinx (2015), een HBO-serie waarin de excentrieke miljonair Robert Durst werd gevolgd, betrokken bij de dood en verdwijning van drie mensen in zijn directe omgeving zonder ooit te zijn veroordeeld, leidde rechtstreeks tot diens arrestatie. Met zijn microfoon nog op liep Durst het toilet in, mompelend: "What the hell did I do? Killed them all, of course." En er waren twee grote, tien uur durende Amerikaanse series gewijd aan het ruim twintig jaar oude proces tegen de Amerikaanse footballster O.J. Simpson, in 1995 vrijgesproken voor een dubbele moord.
Sleutelmoment
Ricciardi en Demos noemen de uitspraak van de rechter "een belangrijke ontwikkeling". Toch kwam ze voor hen als een verrassing: ze waren niet in de rechtbank. Dit sleutelmoment voor Making a Murderer 2 moet dus anders worden verbeeld.
