NieuwsWK voetbal
Qatar vliegt nepfans in om te zingen en juichen voor hun nationale ploeg, ontdekt The New York Times
Qatar heeft tientallen breedgeschouderde mannen ingevlogen om het nationale elftal toe te juichen, zo blijkt uit onderzoek van The New York Times. Het land met een minimale voetbalcultuur hoopt zo het voetbalimago op te krikken.
Voor een land zonder noemenswaardige voetbalgeschiedenis was het een opmerkelijk beeld: een harde kern van ongeveer 1.500 gespierde reuzen, zingend en springend achter het doel van het gastland. De mannen, gekleed in bordeauxrode shirts met het woord ‘Qatar’ op de borst, maakten veel lawaai voor Qatar tijdens de WK-groepswedstrijden tegen Ecuador en Senegal.
Maar waar komen de fans vandaan? Niet uit Qatar, ontdekte The New York Times. Volgens onderzoek van de krant gaat het om betaalde supporters die werden ingevlogen uit Libanon, aangevuld met een handvol Egyptenaren, Algerijnen en Syriërs. In ruil voor het maken van sfeer tijdens de groepswedstrijden kregen ze een gratis retourvlucht, accommodatie, eten en kaartjes voor de wedstrijd, plus een onbekend bedrag aan zakgeld.
Ladingen kritiek
Het plan zou zijn ontstaan als reactie op de ladingen kritiek die Qatar in aanloop naar het toernooi te verduren kreeg: hoe kon een ministaatje zonder voetbalcultuur een WK organiseren? In april besloten de Qatarezen daarom een testmoment in de Libanese hoofdstad Beiroet te houden. Fanatieke supporters van de lokale voetbalclub SC Nejmeh namen een filmpje op waarin ze alles deden wat een harde kern geacht wordt te doen: brullen, scanderen en vuurwerk afsteken. In Doha waren ze er blij mee.
Lees ook
Column. Qatar – Ecuador: voor zoiets bouw je geen stadion. Dit kun je de wereld niet aandoen
Interview. De enige stem van queer Qatar verbreekt de zwijgcultuur: ‘Het regime houdt de wereld voor de gek’
Binnen de eigen landsgrenzen is voetbal nooit aangeslagen. Wedstrijden in de Qatarese eredivisie trekken vaak maar een paar honderd man. Arbeidsmigranten krijgen geregeld geld toegestopt om sfeer te maken. Om ook Qatarezen naar het stadion te lokken, worden er loterijen georganiseerd waarbij bezoekers een auto kunnen winnen.
Dat de betaalde supporters uitgerekend uit Libanon komen, is niet verrassend. Het land maakt de zwaarste economische crisis in zijn bestaan mee, veel mensen staan werkloos op straat. Een doorsnee leraren- of ambtenarensalaris staat door de hyperinflatie gelijk aan 40 of 50 euro. Voor de superfans van SC Nejmeh was het Qatarese aanbod dus een buitenkansje. De WK-organisatie heeft overigens nog niet gereageerd op de onthulling.
“Het is onze plicht om een Arabisch land te steunen”, zei een van de (anoniem gebleven) mannen tegen de Amerikaanse krant. “We delen dezelfde taal, dezelfde cultuur. We willen de wereld iets bijzonders laten zien.” Tot nu toe is dat vruchteloos gebleven: Qatar was na twee verloren wedstrijden al uitgeschakeld – het slechtste resultaat ooit van een gastland.
Sociale media
Eerder ontstond ophef toen bekend werd dat Qatar zo’n 1.600 fans van over de hele wereld had betaald om naar het WK te komen, in ruil voor het doorplaatsen van hun vrolijke berichten op sociale media.
De week voor het WK doken er in Doha grote groepen Aziatische arbeidsmigranten op, trommelend en zingend in voetbalshirts van Spanje, Argentinië en Engeland. Ook toen klonk de aantijging van betaling, maar daar is voorlopig geen bewijs voor gevonden. Onzin, zei men aan Qatarese (en Aziatische) kant: in landen als India en Pakistan is het WK zo populair dat het heel gebruikelijk is geworden dat hele dorpen de kant kiezen van één team.
