✦
Psychfolk > Animal Collective tranceverwekkend in nokvolle AB HHHH
Euforie die de geest verruimt
BRUSSEL l Zowat iedereen heeft dezer dagen de mond vol van Animal Collective. Geen wonder dus dat het New Yorkse cultgezelschap woensdagavond mocht aantreden in een uitverkochte AB. Dat leidde tot een zinnenprikkelende trip waarin de toeschouwer zowel het verleden als de toekomst tegenkwam.
DOOR DIRK STEENHAUT
De muziek van Animal Collective valt moeilijk te definiëren: de groep bestrijkt het liefst de grensgebieden van freakfolk, elektronica, dronerock en minimal techno, waardoor haar identiteit voortdurend in beweging is. Door haar experimentele en tegendraadse karakter leek het kwartet veroordeeld tot een nichepubliek, maar zie: dank zij zijn onlangs verschenen negende (!) cd Merriweather Post Pavillion weet het nu ook de mainstream te beroeren. Het ziet er zelfs naar uit dat die plaat voor de heren hetzelfde effect zal sorteren als The Soft Bulletin destijds voor The Flaming Lips. Alleszins is het een groots opgezet maar toegankelijk werkstuk dat blijk geeft van een aangescherpte visie en het vermogen tot synthese. Merriweather Post Pavillion is een euforische, maximalistisch aangeklede popplaat waarop abstractie plaats ruimt voor liedjes met een kop en een staart. Behalve de aan Brian Wilson herinnerende harmonieën, repetitieve loopjes en lustig op elkaar gestapelde geluidjes, verraden de tracks manifeste invloeden van Phil Spector en de Pink Floyd uit het tijdperk van Syd Barrett.
Toch tuimelen Panda Bear, Avey Tare en Geologist (het vierde bandlid Deakin houdt voor onbepaalde tijd vakantie) niet in de valkuil van de nostalgie. Op een podium dat zo schaarsverlicht was dat Geologist een mijnwerkerslamp nodig had om zijn apparatuur te kunnen zien, was het Beestencollectief voornamelijk in de weer met elektronische machines en samplers en creëerde het een stevige wall of sound waarin de nerveuze beats een nieuwe, opzwepende vorm van dance suggereerden. Aanvankelijk bleef bovengetekende er vrij koel onder: de vele subtiliteiten van de cd dreigden in de geluidsbrij verloren te gaan en ook de samenzang van Panda en Avey klonk minder magisch dan in de studio. Met het sublieme 'My Girls' als kantelmoment viel na een half uur echter alles in de plooi en nam het trio je mee op een psychedelische trip waar je geen enkel verweer meer tegen had. De songs werden tot één lange suite aan elkaar geregen, maar de muziek (zie het stotterende en sputterende 'Summertime Clothes') werd steeds percussiever, repetitiever, kolkender en tranceverwekkender. Het gevolg was dat de scepticus in ons het zwijgen werd opgelegd en we zowaar met dierlijke trekjes de zaal verlieten.
Conclusie? Animal Collective is een geweldig alternatief voor xtc. En veel veiliger bovendien.
n Animal Collective: een psychedelische trip waar je na verloop van tijd geen enkel verweer meer tegen had.
