PS-kopstuk maakt opening: ‘Wallonië moet lot in eigen handen nemen’

In zijn speech voor de Waalse feesten heeft PS-kopstuk Jean-Claude Marcourt opgeroepen om het federalisme voluit te omarmen, zodat Wallonië zichzelf kan ontplooien. Maar een opening naar N-VA hoeven we daar niet in te lezen.

“Wallonië moet zijn lot in eigen handen nemen.” Die boodschap lanceerde Jean-Claude Marcourt, de voorzitter van het Waals Parlement, tijdens de viering van de Fêtes de Wallonië, afgelopen zaterdag in Namen. Volgens Marcourt heeft Wallonië te lang geaarzeld om het federalisme te omarmen. “We hebben kostbare jaren verloren om onze economie te moderniseren en een antwoord te bieden op de sociale en ecologische uitdagingen.”

Marcourt bepleit geen nieuwe staatshervorming, omdat de zesde volgens hem nog niet helemaal afgerond is. Maar hij stelt wel vast dat het noorden en het zuiden van het land uit elkaar groeien. Zo zou Vlaanderen zich op zichzelf terugplooien, terwijl Wallonië net open moet staan voor de wereld. Een contrast waar politici een oplossing voor moeten bedenken, zegt hij, “in het belang van het welzijn van iedereen in dit land”.

De speech lokt veel reacties uit omdat Marcourt afgelopen donderdag werd aangeduid als federaal onderhandelaar voor PS. Samen met kopstuk Paul Magnette vormt hij een tandem voor de gesprekken met de andere partijen, waaronder N-VA. Amper een dag na zijn benoeming liet de Luikse PS’er al verstaan dat een akkoord met de Vlaams-nationalisten, die met de PS willen praten over het confederalisme, niet volledig uit te sluiten valt. Nu lijkt hij opnieuw een opening te maken voor communautaire gesprekken.

Linkse principes

Dat er een regionalistische stroming bestaat binnen de PS, is niet nieuw. Pierre-Yves Dermagne, de kersverse Waalse minister van Lokale Besturen en Wonen, is bijvoorbeeld een overtuigd regionalist. Net zoals Christophe Collignon, de zoon van voormalig Waals minister-president Robert Collignon die de afgelopen zomer al even Waals Parlementsvoorzitter mocht zijn.

Zelfs voorzitter Elio Di Rupo, die nu aan het hoofd van de Waalse regering staat, sloot vorige week geen federale onderhandelingen uit met de N-VA. “De PS is nu de leidende kracht in drie regeringen. Nu kunnen ze een gesprek aanknopen met N-VA zonder dat hun kiezers daar aanstoot aan nemen”, verklaarde Béatrice Delvaux, hoofdcommentator bij Le Soir, afgelopen weekend in deze krant.

Is er sprake van een communautaire bocht bij de PS? En vergroot dit de kans op een coalitie tussen PS en N-VA? Het antwoord blijft negatief, al is het maar omdat de Franstalige socialisten in een overgangsperiode zitten. Di Rupo kondigde gisteren aan dat hij geen kandidaat meer is om zichzelf op te volgen als voorzitter. Ten laatste eind oktober duidt de PS zijn opvolger aan. Wellicht wordt dat Magnette, de man die Di Rupo al herhaaldelijk terugfloot toen hij een opening maakte naar N-VA. Magnette zal de linkse principes van de PS streng bewaken.

Salvini

Veel Franstalige socialisten kunnen zich nog steeds niet inbeelden dat hun partij in zee zou gaan met de partij van Bart De Wever (N-VA). Laat staan met voormalig staatssecretaris Theo Francken, die onlangs door Laurette Onkelinx werd vergeleken met Matteo Salvini, de leider van de Italiaanse extreemrechtse partij Lega.

“De eerste strategie blijft: regeren zonder N-VA”, meent Pascal Delwit, politicoloog aan de ULB. “De PS heeft bij de verkiezingen van 26 mei zwaar verloren. In de peiling van afgelopen vrijdag is ze nog verder gekrompen, terwijl PVDA en Ecolo langs links blijven oprukken. Dat maakt een federale samenwerking met N-VA moeilijk. Zeker nu ook sp.a dieper wegzakt.”

Volgens Delwit zijn de uitspraken van Marcourt niet zozeer een opening naar N-VA als wel een waarschuwing aan de sociale partners in Wallonië. Vanaf 2025 zal het gewest minder geld krijgen door de afbouw van het solidariteitsmechanisme in de financieringswet. Als de vakbonden en hun (extreem)linkse krachten niet meewerken aan een economische boost, dreigt de malaise. “In 2014 wisten we al dat we nog maar tien jaar hadden. Daar blijven er nog maar vijf van over.”