Populair ga ik hier niet mee worden, maar ik vind het goed dat Veerle Heeren in Sint-Truiden burgemeester blijft

Siegfried Bracke is oud-journalist en -politicus en overschouwt de politieke actualiteit. Hij doet dat afwisselend met oud-journalist Walter Zinzen en journalist Alain Gerlache.

Populair ga ik hier niet mee worden, maar een column mag nooit voorspelbaar zijn. Kijk naar Brusselmans, of de oude Camps, om de nieuwe Jan Segers niet te vergeten: daar zit altijd een onverwachte draai aan. En dus, à la Van Ostaijen, vooruit dan maar, zonder supporters: ik vind het goed dat Veerle Heeren in Sint-Truiden burgemeester blijft.

Of ze dan geen fouten heeft gemaakt? Natuurlijk! Dat doe je niet: je zus, zoon, vrienden en kennissen voortrekken; zelfs niet als je weet dat er elke dag vaccins overblijven. Zelfs niet toen vaccinaties nog niet goed georganiseerd waren. En er ook nog geen QVax-reservelijst was.

Het valt overigens op hoe weinig gemeenten die gebruiken. Niet omdat – ik las dat in deze krant – de digitaal begaafde mens met QVax kan voorkruipen. Onze gemeenten prefereren de eigen reservelijst… Terwijl die QVax een gedroomd systeem is om van gezeur af te komen. Raar?

Ja dus, Heeren is in de fout gegaan. Maar het is disproportioneel dat om te zetten in een politiek doodvonnis. Wouter Beke heeft gelijk: iedereen maakt fouten; overal. Ook – ik zeg maar wat – in de journalistiek.

Een journalist van de openbare omroep is recent zelfs strafrechtelijk veroordeeld. Voor zover bekend kan hij blijven werken, moet hij ook geen tijdelijke stap opzij zetten. En dat is maar goed ook. Niet omdat heel veel mensen (wat mij betreft met legitieme argumenten) het niet eens zijn met dat vonnis. Dat is hun volste recht, maar in een democratie is een vonnis wel altijd juist (zolang het niet door een hogere rechter wordt gewijzigd). De hier strafrechtelijke fout van de journalist staat dus vast. En toch mag hij blijven werken. Gelukkig maar.

Recht op vergeving – met een glimlach gebruik ik dat ouderwetse maar onvervangbare begrip – is een mensenrecht. Amnestie, weet u wel. Dé amnestie is er, geheel terzijde, terecht nooit gekomen: te veel mensen in de Vlaamse Beweging zagen amnestie niet als kwijtschelding van straf, maar als het recht praten van de fout zelf. Zo werkt het natuurlijk niet.

Terug naar Sint-Truiden. Waar de oppositie haar werk heeft gedaan. Zelfs té goed. Oppositiewoordvoerders moeten – meestal anders dan ze zelf denken – goed op hun woorden letten. De hyperbool is hun valkuil. Zeggen dat Heeren erger is dan de kapitein van de Costa Concordia (het gekapseisde cruiseschip waar 32 doden zijn gevallen), is zoiets als beweren dat de burgemeester van Antwerpen een fascist is – dat soort belachelijke stellingen hollen de ethiek zelf uit. Dan wordt het… politiek. En dat maakt op de meeste mensen weinig indruk.

In Sint-Truiden is men volgens het boekje te werk gegaan. En zo hoort het ook. De burgemeester heeft het vertrouwen gekregen van een meerderheid. Als dat een dwaasheid is, zal dat in 2024 wel blijken. Het zal me benieuwen.

Ik heb meegemaakt hoe in een grote Vlaamse stad twee schepenen van twee verschillende partijen om exact dezelfde feiten in opspraak kwamen. De ene partij dwong – op bevel van de toenmalige baas die alleen aan zichzelf dacht – haar schepen tot ontslag, gooide daarmee onnoemelijk veel politiek talent weg. De andere partij had minder slappe knieën, hield de rug recht. Anderhalf jaar later verloor de eerste partij de verkiezingen; de andere won ze…

Waarmee tegelijk gezegd is dat het lonend kan zijn mediadruk te weerstaan. Lag het aan de Wetstraat, dan was Heeren al lang dood en begraven. Maar ook die kritiek is maar wat zij is: al te makkelijke makelaardij in verontwaardiging. De verzuring van mensen die nadien uitgerekend de verzuring van de samenleving aanklagen. Op de televisie zie je de rangen van de populisten tegen het populisme elke dag groeien.

En ja, Heeren heeft ook communicatiefouten gemaakt. Hou u nu vast: ik ben zeer op mijn hoede voor politici die in dit soort omstandigheden geen communicatiefouten maken. Net daarom ook vind ik het idee om Heeren wat tijd te geven om op haar positieven te komen een slim antwoord. Mensenliefde en mededogen in de politiek, dat komt soms voor.

Echt interessant overigens is iets wat maar zijdelings aandacht krijgt: de klacht van een meneer die het AstraZenica-vaccin kreeg, terwijl hem Pfizer was toegezegd. Bleek dat een gemeenteraadslid van de Truiense CD&V net daarvoor wél Pfizer kreeg. Dat is boeiend. Heb je een valide argument als je een mogelijk minder goed vaccin hebt gekregen?

Nog iets? Een te vroeg gevaccineerde burgemeester is maatschappelijk stukken minder interessant dan al die mensen die niet gevaccineerd willen worden. 38 procent van onze Franstalige landgenoten, lees ik. Misschien moet men aankondigen dat wie zich laat inenten 100.000 euro kan winnen. Moreel hoogstaand is dat niet. Maar misschien wel efficiënt? Of is het verwerpelijk een dwaas voor zijn dwaasheid te belonen?