Politiek journalist Hugo de Ridder overleden

De Ridder werd in 1961 secretaris van Leo Tindemans, op dat ogenblik partijsecretaris van de CVP. In 1966 begon hij als redacteur van De Standaard waar hij faam verwierf als onderzoeksjournalist. Tien jaar later werd hij er chef van de politieke redactie. In 1990 diende hij zijn ontslag in. Hij schreef vanaf de jaren 80 diverse onthullende boeken over de Belgische politiek. In “Omtrent Wilfried Martens” bijvoorbeeld onthulde hij in 1991 het bestaan van “de gesprekken van Poupehan” tussen Wilfried Martens, vakbondsleider Jef Houthuys, bankier Hubert Detremmerie en Fons Verplaetse, de latere voorzitter van de Nationale Bank.

In 2012 maakte hij zijn archief en documentatie over aan het Documentatie- en Onderzoekscentrum voor Religie, Cultuur en Samenleving (KADOK) aan de KU Leuven. “Het bestand vormt een schitterende, aanvullende onderzoeksbron, zeker in tijden van verschraling van persoonlijke archieven van politici”, aldus het KADOC. De archieven beslaan 40 jaar nationale politiek en bevatten onder meer enkele dossiers over schandalen (RTT, Belgische ziekenfondsen) die De Ridder als redacteur van De Standaard uitspitte.

Het leeuwendeel van de bundels heeft betrekking op de voorbereiding van zijn boeken. Zo zijn er tientallen interviews (uitgetypt of op geluidsband) met prominenten die samen met vertrouwelijke nota’s en brieven en informatie uit de wandelgangen de basis vormden voor de publicaties van De Ridder over de Belgische politiek. Het archief omvat voorts documenten ter ondersteuning van de memoires van onder meer Leo Tindemans en Wilfried Martens.

Veel reacties uit politieke en mediakringen

Er stromen op Twitter tal van reacties binnen op het overlijden van Hugo De Ridder. Vlaams minister-president Geert Bourgeois noemt De Ridder “lange jaren een sterkhouder van De Standaard, eminent Wetstraat-en onderzoeksjournalist, auteur van vele vaak onthullende politieke boeken”.

Volgens Dave Sinardet, professor Politieke Wetenschappen, leverde De Ridder “een considerabele bijdrage aan het ontsluieren van de machtsprocessen in de Belgische politiek”. “Boeken als ‘De keien van de Wetstraat’ en ‘Sire, geef mij 100 dagen’ werden klassiekers in de Belgische politieke geschiedschrijving.”

Peter Vandermeersch, gewezen hoofdredacteur van De Standaard en nu hoofdredactie bij de Nederlandse krant NRC, roemt De Ridder als “journalistiek icoon”.

Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits beschouwt hem als “decennialang ons politiek geheugen”.

VTM-journalist Dirk Van den Bogaert beschrijft hem als “Politiek #journalist van De #Standaard”. “Zelf een ‘Kei in de #Wetstraat’. Hij onthulde ook hoe het er achter de schermen van de politiek aan toeging. Een voorbeeld.”

Gewezen reclamemaker Guillaume Vanderstichelen heeft “heel fijne herinneringen aan Hugo De Ridder. Groot journalist en aangenaam gezelschap”.

Pieter Timmermans, topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), “verslond zijn boeken ‘De keien van de Wetstraat’ en ‘Sire, geef mij honderd dagen’ en begreep zo hoe de Wetstraat ‘echt’ functioneert”.