Palestijnse Ahed Tamimi (17) staat terecht voor het slaan van Israëlische militair

Rechtse Israëlische politici roepen om een levenslange celstraf voor de tiener, hoewel haar maximaal veertien jaar boven het hoofd hangt als ze schuldig wordt bevonden aan de meer dan tien aanklachten, waaronder opruiing en het gooien van stenen. In de ogen van sommigen verdient ze de doodstraf. Onbekenden, mogelijk Joodse kolonisten uit de omgeving, kalkten die woorden op een muur in het dorpje op de bezette Westelijke Jordaanoever waar een groot deel van de familie Tamimi woont.

De familie demonstreert er vrijwel wekelijks met dorpsgenoten tegen de Israëlische bezetting. De laatste maanden is het protest vooral gericht tegen de beslissing van de Amerikaanse president Donald Trump om Jeruzalem te erkennen als hoofdstad van Israël, hoewel de Palestijnen aanspraak maken op het oostelijke deel van de stad.

Propagandatroef

Al jaren figureert Ahed Tamimi prominent in video's waarin te zien is hoe Israëlische militairen verbaal en fysiek worden belaagd. Voor Micheal Oren, onderminister in de regeringsploeg van premier Benjamin Netanyahu, was het twee jaar geleden aanleiding om een onderzoek in te stellen naar de familie. Ís het wel een familie, of bestaat die goeddeels uit acteurs - met hun westerse uiterlijk immers niet het prototype van 'de Palestijnse terrorist'?

Oren kwam er niet uit, maar stelde onlangs tandenknarsend vast dat de Palestijnen met Tamimi een propagandatroef van jewelste in handen hebben. Hij sprak over 'Pallywood', een samentrekking van Palestijnen en Hollywood.

De Palestijnse president Mahmoud Abbas, die allesbehalve populair is onder 'zijn' bevolking, ontving afgelopen week familieleden van Tamimi met alle egards. Hij weet dat het meisje bewonderd, zelfs verheerlijkt wordt door 'gewone' Palestijnen. Ook is ze de lieveling geworden van mensenrechtenorganisaties, buitenlandse commentatoren en linkse Israëli's. Ze werd vergeleken met meisjes en jonge vrouwen die geschiedenis schreven. Met Jeanne d'Arc, de middeleeuwse Franse oorlogsheldin die haar levenseinde vond op een Britse brandstapel. Met Rosa Parks, de Afrikaans-Amerikaanse vrouw die zich halverwege de vorige eeuw niets aantrok van de rassenscheiding in het openbaar vervoer en aan de wieg stond van de zwarte burgerrechtenbeweging in de VS.

De vergelijking met Anne Frank, die werd gemaakt door een Israëlische dichter, raakte de gevoeligste snaar. Minister Avigdor Lieberman van Defensie pleitte zelfs voor een boycot van de kunstenaar. Lieberman verkeert in een lastig parket; veel Israëli's vinden het een blamage voor het leger dat Ahed Tamimi een militair sloeg zonder dat hij ingreep. Pas enkele dagen na het incident, eind vorig jaar, werd het meisje door het leger van haar bed gelicht, evenals haar moeder. Ook zij staat vandaag terecht. Wegens opruiing; zij verspreidde de roemruchte video waarin te zien is hoe haar dochter een soldaat slaat. De video ging de hele wereld over.

Nachtelijke razzia's

De rechtszaak tegen dochter Tamimi heeft ook de internationale discussie aangewakkerd over de behandeling van Palestijnse minderjarigen die door Israëlische ordetroepen worden opgepakt en vastgezet. Al jaren spreken mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch daar schande van. Minderjarigen staan bloot aan arrestatie tijdens nachtelijke razzia's, langdurige verhoren, eenzame opsluiting, mishandeling soms, en zijn verstoken van contact met hun familie. Ook Tamimi wordt, volgens familieleden, niet zachtzinnig behandeld.

Een militaire rechter besloot dat het meisje gedurende de rechtszaak, die maanden kan duren, in detentie moet blijven. Haar verzoek om op borgtocht vrij te komen, werd afgewezen.