✦
Pakistan en India bakken zoete broodjes
Vandaag houdt de Indiase premier Vajpayee voor het eerst in bijna drie jaar een ontmoeting met de Pakistaanse president Musharraf. Gisteren, aan de vooravond van de bijeenkomst van Saarc-landen in Islamabad, had hij al een 'constructief onderhoud' met de Pakistaanse premier. 'Er is in de voorbije dertig jaar nog nooit zoveel optimisme over betere relaties geweest als nu', meent een Indiase commentator.
Brussel
Eigen berichtgeving
Catherine Vuylsteke
Vanaf vandaag heeft in Islamabad de bijeenkomst van de Saarc-landen plaats, India, Pakistan, Bhutan, Bangladesh, de Malediven, Nepal en Sri Lanka. Die club van naties huisvest een vijfde van de wereldbevolking maar hun samenwerking heeft tot dusver nog maar weinig concrete resultaten geboekt. Dat zou dit jaar anders moeten worden: op voorstel van Pakistan werden alle leden bereid gevonden tot de creatie van de Safta, een vrijhandelsakkoord van de Zuid-Aziatische staten dat op 1 januari 2006 in werking moet treden en de tarieven en handelsbarrières moet afbouwen.
Maar zonder betere relaties tussen India en Pakistan kan Saarc nooit wat voorstellen. Daarom is het feit dat de Indiase premier Vajpayee gisteren zijn Pakistaanse collega sprak, bepaald belangrijk. Premier Zafarullah Khan Jamali noemde de meeting zeer constructief en Delhi kondigde vervolgens aan dat voor vandaag een onderhoud tussen Vajpayee en de Pakistaanse president Musharraf is gepland.
Beide heren spraken elkaar voor het laatst in 2001, op de mislukte top in het Indiase Agra. Op de Saarc-top in januari 2002 schudden ze elkaar alleen de hand en de voor vorig jaar geplande Saarc-bijeenkomst werd geschrapt wegens het antagonisme tussen de twee kernmogendheden. Voor Vajpayee is dit zijn eerste Pakistan-bezoek in bijna vijf jaar tijd.
Dat de Pakistaanse en Indiase leiders momenteel zoete broodjes met elkaar bakken, komt niet geheel als een verrassing. Op 26 november kondigde Pakistan al een bestand af langs de frontlinie in Kashmir, en tot dusver houdt dat staakt-het-vuren stand. Belangrijker nog is dat Pakistan voor het eerst in een halve eeuw niet langer eist dat er een VN-referendum over de soevereiniteit van Kashmir komt.
Tegelijk werden vorig jaar de diplomatieke betrekkingen tussen beide naties hersteld en werden een aantal verbindingen geopend. Zo is er de bus van het Pakistaanse Muzzafarabad naar het Indiase Srinagar, de ferry van het Pakistaanse Karachi naar het Indiase Bombay, en de trein van Sindh in Pakistan naar Rajasthan in India.
"Er is voor het eerst sinds 1971 (het jaar waarin India en Pakistan de onafhankelijkheidsoorlog van Bangladesh uitvochten, CV) echt optimisme over een verbetering van de relaties tussen onze beide naties", zo schrijft commentator K.M. Chaudary in het tweewekelijkse Indiase blad Frontline.
De beweegredenen van de Pakistaanse Musharraf omschrijft Chaudary als volgt: 'Binnen de politieke en militaire elite is algemeen de overtuiging ontstaan dat het slimmer is om vrede te sluiten met India dan een excuus te creëren voor een VS-aanval op Pakistan eenmaal die natie klaar is in Irak." En vooral, sinds 11 september is het duidelijk geworden dat een dergelijke aanval vermijden soms een publieke knieval vergt, zoals Musharraf dat met Afghanistan heeft moeten doen. Van de ene dag op de andere werd het tot dan toe diplomatiek erkende Taliban-regime tot vijand verklaard. VS-president Bush had er immers geen twijfel over laten bestaan: "Wie niet met ons is, is tegen ons." Het is dus slimmer, meent Chaudary, om nu geleidelijk het beleid bij te sturen, teneinde een radikale ommezwaai te vermijden.
'Voor het eerst sinds 1971 is er echt optimisme'
