Oud-directeur Centrum Gelijke Kansen: ‘Je moet in Molenbeek weten waar je als homo hand in hand kan lopen’

Homo’s moeten weten op welke plaatsen ze hand in hand kunnen lopen en waar niet, argumenteert Leman. Ook vrouwen met een kort rokje moeten volgens hem niet naïef zijn: “In sommige buurten zullen ze schunnige opmerkingen krijgen. Ik zou het niet uitlokken.”

Forse en opvallende taal van Johan Leman, voorzitter van het integratiecentrum Foyer, dat vijftig jaar bestaat. “Een boze tweet sturen is te makkelijk”, is zijn reactie op VRT-reporter Riadh Bahri, die zich op straat in Molenbeek naar eigen zeggen niet durft te uiten als homo. “Ik zal ook eens provoceren”, zegt hij in De Standaard. “Ik heb liever dat bepaalde progressieve Vlamingen niet naar Molenbeek komen.” Leman vindt dat je niet alleen naar Molenbeek kan komen om een goedkoop huis te scoren. “Je weet dat je er ook enkele lasten moet bijnemen”, zegt hij.

Hij noemt dat zelf een “pragmatische” aanpak in zijn streven naar aanvaarding van homoseksualiteit en zomerrokjes. Zo pleit hij ervoor de plaatsen in Molenbeek waar homo’s en kortgerokte dames nu al wél zichzelf kunnen zijn, uit te breiden. Bij Foyer vragen ze ook vrouwen die hun gezicht te fel bedekken om een eenvoudige hoofddoek te dragen en zetten ze bewust vrijwilligers in van wie iedereen weet dat ze gay zijn. “Tracht Molenbeek te begrijpen en aan te voelen wat mogelijk is”, vat hij het samen in De Standaard.

Kritiek

Lemans uitspraken lokken felle kritiek uit op sociale media. Filosoof en auteur Maarten Boudry vraagt zich bijvoorbeeld af wat de reactie zou zijn als Leman “had gezegd dat zwarte mensen maar niet in het hagelwitte Houthulst moeten komen wonen, of althans niet openlijk op straat lopen, want dat is ‘uitlokking’”.

Ook Riadh Bahri zelf reageert scherp op de uitspraken van Leman. “Dit kan je niet geloven? Echt niet? Het staat er echt”, drukt hij zijn verbazing uit op Twitter. “Ik moet maar verhuizen als homoseksueel uit Molenbeek, dat is de boodschap. We moesten hier maar niet komen wonen. Het is definitief voorbij, de hoop die ik koester voor deze gemeente. Wij moeten juist niet begrijpen dat je slaag krijgt omwille van wie je bent. De anderen moeten begrijpen dat we 2019 zijn, en dat dit België is. Niet Saudi-Arabië. En als je wil dat iedereen in Molenbeek gewoon eens normaal doet, begin je niet met slachtoffers van homofobie en seksisme te culpabiliseren in een nationale krant.”