Othman El Ballouti was een straatjoch. Nu is hij rijker dan Eden Hazard en Kevin De Bruyne samen

Het is zo’n klassieker onder de ranzigste internetmemes.

Dit is de auto van Henk: een grijze Fiat Panda. Henk werkt al 34 jaar als timmerman in de bouw, vanaf zijn 15de.

Dit is de auto van Ali: een zwarte BMW. Ali is geboren in Nigeria en is sinds 3 weken officieel Nederlander.

Je kunt het ervaren als racistisch, of op zijn minst als slechte smaak. Bijvoorbeeld als je naam Younes El Ballouti is, je ouders afkomstig zijn uit het Marokkaanse Al Hoceima en in de jaren 80 naar Borgerhout verhuisden omdat ze hun kinderen, jij dus, meer kansen wilden geven dan ze zelf hebben gehad.

Younes postte het zelf. Hij is niet zo bezig met ironie. De meme lijkt voor hem een succesvol zakelijk inzicht te belichamen. Younes is het jongere neefje van Othman El Ballouti. Othman is 32 jaar oud. Hij groeide op in de buurt rondom het Groeningerplein in Borgerhout. Hij heeft voor zover geweten in zijn hele leven nog geen dag reguliere arbeid verricht, maar tegenwoordig woont hij in Dubai.

Bloeddiamanten

Toen we voor het eerst over de Panama Papers en Luxleaks hoorden, ging de aandacht logischerwijze allereerst uit naar mensen als Lionel Messi, de IJslandse premier Gunnlaugsson en Belgisch zakenman Franco Dragone. En Poetin, natuurlijk.

Deze zomer waren er de Dubai’s Golden Sands, een gigantisch datalek dat helemaal was toegespitst op de Verenigde Arabische Emiraten. Een coalitie van Organized Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP) en Transparency International was in het bezit gekomen van een bestand met data over 54.000 vastgoedtransacties tussen 2014 en 2016 in Dubai.

Uit de ellenlange lijst selecteerde OCCRP vijftien figuren van wie aannemelijk kan worden gemaakt dat ze have en goed (en zichzelf) in Dubai hebben ondergebracht omdat ze in hun land van herkomst een strafrechtelijke vervolging en een verbeurdverklaring van hun bezittingen riskeren.

Twee van die vijftien mensen zijn Belgen, of op zijn minst half-Belgen. Mohamed Tajideen staat er tussen. Hij is de zoon van Kassim Tajideen, die in 2008 in Antwerpen werd veroordeeld voor fiscale miljoenenfraude via het bedrijf Soafrimex. Tijdens het vooronderzoek was sprake van financiering van terrorisme en de AEL van Dyab Abou Jahjah met bloeddiamanten, maar voor dat deel van de aanklacht werden Tajideen en zijn echtgenote vrijgesproken.

Hun zoon, blijkt nu, bezit voor 4 miljoen dollar aan vastgoed in Dubai. Dat is aardig, maar die andere Belg in de lijst is Othman El Ballouti en die doet veel beter. Volgens het datalek is het straatjoch uit Borgerhout eigenaar van vier woningen, elk ter waarde van ongeveer een half miljoen euro, in het exclusieve Miras Town-resort in Reem, een buitenwijk van Dubai. El Ballouti kocht en verkocht ook voor miljoenen vastgoed.

Hij is voorts ook nog eigenaar van een appartement in het ultraprestigieuze Residence Sky View, een spectaculair hotelproject dat nog in aanbouw is naast de Burj Khalifa. Residence Sky View telt twee hoge torens die aan de top met elkaar verbonden zijn met een luchtbrug. Op de vijftigste verdieping komen een zwembad, restaurants en een parkje. De prijs van El Ballouti’s appartement wordt geschat op 1,5 miljoen euro. OCCRP schrijft: “Zijn naam is in Dubai verbonden aan 11 eigendommen met een gecombineerde waarde van ongeveer 8,5 miljoen dollar.”

Dat maakt 7,3 miljoen euro. De gegevens van OCCRP gaan terug tot 2016 en dat is een essentieel gegeven, want dat is het jaar waarin Othman El Ballouti na een arrestatie op de luchthaven van Zaventem ons land wist te ontvluchten. Politionele bronnen raamden tegenover Gazet van Antwerpen zijn totale vermogen onlangs op ongeveer 100 miljoen euro.

Dat móést wel overdrijving zijn. Dacht je.

Als de politiegegevens kloppen, en daar lijkt het met dat datalek wel een beetje op, dan is Othman El Ballouti ongeveer net zo rijk als Eden Hazard en Kevin De Bruyne samen.

‘Borgerokko Maffia’

“Othman is begonnen als uithaler”, zegt een bron in Borgerhout. “Hij trok al op heel jonge leeftijd ’s nachts de haven in. Hij was bezeten door het idee zich nooit te zullen laten pakken. Het was een spel, en hij wilde er de beste in zijn. Zo’n uithaalklus leverde in die tijd een paar duizend euro op. Intussen gaan de tarieven nu al naar de vijftienduizend euro. Het gevaar zit hem in hoe je als jonge gast met die plotse rijkdom omgaat.

"Het is zo snel en zo makkelijk verdiend. Velen kopen dure auto’s, dure kleren. Gaan zich helemaal anders gedragen. Wat natuurlijk opvalt.”

Uithalers worden in de cocaïneketen beschouwd als domme krachten. De sukkels die de grootste risico’s lopen en naar verhouding uiteindelijk nog het minst verdienen. Othman El Ballouti was een van de eerste uithalers die zich in natura liet uitbetalen. Cocaïne in plaats van bankbiljetten. Win-win.

In het vorig jaar verschenen boek Borgerokko Maffia van de deze zomer overleden Raf Sauviller zegt de Antwerpse magistraat Ken Witpas: “Dat is erg interessant, omdat hij die dan krijgt voor de prijs die de importeurs er in Zuid-Amerika voor hebben betaald: een prijs die meestal rond de 2.000 tot 3.000 euro per kilo schommelt, terwijl de straatwaarde daar in Europa een veelvoud van is. Die coke komt dan terecht in de Antwerpse groothandel en zorgt er ook voor dat de zuiverheid van de cocaïne in de Antwerpse straten hoger is dan elders.”

Eerder deze week deed de Volkskrant uit de doeken hoe een kilo cocaïne in Latijns-Amerika het schip ingaat voor 800 tot 1.000 euro per kilo. Aangekomen in Antwerpen is diezelfde kilo 21.000 tot 25.000 euro waard. Waarna het spul nog eens wordt versneden en verkocht aan 50 tot 60 euro per gram.

Winstmarge: maal vijftig.

“Othman kan niet zo veel”, zegt de bron. “In containers klimmen, dat kan hij wel. Als de besten. Maar hij kan ook wel een beetje rekenen. In plaats van zelf nog met een sportzak in containers te klimmen, bouwde hij zijn eigen netwerkje uit. Hij rekruteerde zijn eigen uithalers, die hij cash betaalde, en parallel daarmee vond hij mensen om voor hem te dealen.”

Het klassieke verhaal van de klassieke drugsbaron. Alleen, zegt de bron: “Bij Othman is het pijlsnel gegaan. Doordat hele trafieklijnen zich een jaar of tien geleden van Rotterdam naar Antwerpen hebben verplaatst.”

Vergismoorden

Als het gerechtelijk labo in het Nederlandse Amstelveen op 22 mei 2014 aan de slag moet met het lijk van topcrimineel Gwenette Martha, tellen ze niet alleen 80 kogelgaten in zijn lichaam. In zijn jas zit ook een USB-stick.

Gwenette Martha is het zevende dodelijke slachtoffer in de Mocro-oorlog, begonnen na een conflict over 200 kilo verdwenen cocaïne. Gwenette Martha kénde Antwerpen. Hij was in 2008 in Nederland uit de gevangenis ontsnapt en had zich kunnen verbergen bij een lid van een groep Marokkaanse jongelui uit Borgerhout die zich The Turtles noemden. Martha verplaatste een deel van de coketrafiek naar Antwerpen en schakelde The Turtles in als uithalers.

Het ging mis toen er iets in de krant stond over de politie die 200 kilo had gevangen en twee Turtles dachten van: ‘We doen gewoon alsof dat de door ons uit te halen drugs waren. We zeggen dat de politie ons voor was.’

In de nasleep van het conflict zijn inmiddels 30 mensen geëxecuteerd, onder wie naast Gwenette Martha ook Stefan Regalo Eggermont. Hij was een gewone huisvader met een zoontje van tweeënhalf uit Amsterdam die de pech had met een blauwe Fiat Punto te rijden, net als het ware doelwit. Op die lijst van 30 staan nog minstens twee andere ‘vergismoorden’, een term die in Nederland met een steeds grotere vanzelfsprekendheid over de tongen rolt.

Je kunt zoals Filip Dewinter een zoveelste oproep tot executie tweeten: ‘Zolang ze elkaar afmaken, deel ik dit bericht graag.’ Het valt te vrezen dat het ook in Antwerpen slechts een kwestie van tijd is voor de eerste vergismoord plaatsvindt.

Op de USB-stick van Gwenette Martha stonden computerbeelden die een Marokkaanse werknemer had gepikt bij rederij MSC. De stick bracht de politie op het spoor van Abdelkader Bouker alias ‘De Jood’, een van de grotere spelers in de Antwerpse cocaïnewereld. En toen de federale politie hem in 2015 arresteerde met 320 kilo net overgenomen cocaïne in zijn autokoffer en smartphones werden gekraakt, kwamen ook Othman El Ballouti, zijn neefje Younes en zijn schoonbroer in beeld.

Het Antwerpse parket voerde een witwasonderzoek tegen hen. Bewijzen van actieve betrokkenheid bij de drugshandel waren er niet. Enkel onverklaarbare mega-rijkdommen, lastig te verklaren telefonische contacten en een USB-stick.

Mechelse islamschool

En dan wordt het plots 13 november 2015. Parijs staat in brand, Brussel gaat in lockdown. Media en zeker sociale media worden plots erg alert voor alles wat op het kruispunt komt van religie en misdaad.

Op het slechtst denkbare moment raakt via Gazet van Antwerpen bekend dat ene Othman El B., jonge drugsbaron, 115.000 euro cash heeft overhandigd tijdens een benefietactie van de vzw Islamitisch Onderwijs Mechelen. Die ijvert sinds 2013 voor de oprichting van een islamschool, wist in de Caputsteenstraat ook al de gebouwen van een oud kachelbedrijf te verwerven. Voor El Ballouti was het niet meer dan wat kleingeld, maar zijn gift bracht de teller tot op de verhoopte 600.000 euro.

Het was de doodsteek voor de Mechelse islamschool en het startschot van El Ballouti’s besluit om te verhuizen naar Dubai. En daar verwoed in vastgoed te gaan beleggen. Abdelkader Bouker, die andere grote speler op de Antwerpse cocaïnemarkt, was gaan investeren in hotels, restaurants en bars, langs de Turnhoutsebaan in Borgerhout, en ook in Schelle en Wommelgem. Volgens Raf Sauviller was hij ook eigenaar geworden van Waalse busbedrijven, een winkel in kinderkleding in Heist-op-den-Berg en verschillende pitabars in Mol.

En wat gebeurde er toen? Precies hetzelfde als de 600.000 euro die was ingezameld voor de Mechelse imamschool. Verbeurdverklaard door Justitie. Weg.

Abdelkader Bouker zelf werd in de zomer van 2016 ontvoerd. Door de bende rond Houssine Ait Soussan alias ‘Hoes’, de directe opponent van Gwenette Martha in de Mocro-oorlog. Hoes was van mening dat Bouker hem het geldelijke equivalent van 320 kilo cocaïne, 16 miljoen euro, verschuldigd was. Bouker is sindsdien spoorloos. Ofwel leeft hij ergens onder een valse identiteit, ofwel is hij nummer 31 in de Mocro-oorlog.

De vrees van De Wever

Net als in het pokeren is het zaak tijdig in te zien wanneer je moet stoppen.

Othman El Ballouti kwam tot dat inzicht toen Younes, zijn niet zo snuggere neefje, in november van vorig jaar bij het verlaten van de Basic-Fit aan de Slachthuislaan in Antwerpen door vier Afrikanen in een auto werd geduwd. Hij werd overgebracht naar een kamer in Brussel, en daarna naar het Franse Nanterre. Volgens de officieel meegedeelde versie kon hij daar “ontsnappen”, in Borgerhout wordt eerder gedacht dat hij werd vrijgekocht. Vanuit Dubai.

De vrees van Bart De Wever, dat figuren als El Ballouti zich zouden gaan inkopen in de reguliere economie en de politiek, lijken niet echt te worden geschraagd door wat we tot hiertoe over hem konden vernemen.

Ook de Nederlands-Marokkaanse miljonair Samir Bouyakhrichan waande zich veilig in Dubai. Hij was het die geld had verloren met de 200 kilo cocaïne van The Turtles, die het hele dominospel van executies op gang bracht met het inhuren van Gwenette Martha. Eén keer, heel uitzonderlijk, verliet Bouyakhrichan in augustus 2014 Dubai voor een kort verblijf in het Spaanse Benahavís. Hij werd er onmiddellijk neergekogeld door een uit Amsterdam overgekomen huurmoordenaar.

Op LinkedIn zegt Othman El Ballouti over zichzelf dat hij General Manager is van de firma OEB International Limited. Hij verkoopt uurwerken van Richard Mille, die tot 100.000 euro kunnen gaan. Een mens moet wat, daar in Dubai.

We bekwamen net zo min als OCCRP een reactie op pogingen tot contactname via telefoon, mail of chat.