Opgepast: hongergevaar
Eén, dinsdag 31/12, 20u50
Toen bij animatiefilmstudio Pixar voor het eerst het idee gelanceerd werd om een film te maken over een rat die chef wil worden in een Frans sterrenrestaurant, was grote baas John Lasseter "meteen verliefd op die pitch. Zo'n verhaal heet een fish out of water-story. En dit was het extreemste voorbeeld dat ik ooit gehoord had. Je denkt meteen: onmogelijk! En precies die reactie is een uitstekend uitgangspunt voor een boeiend verhaal."
In tegenstelling tot de rest van zijn vraatzuchtige familie - "Shut up and eat your garbage!", snauwt zijn vader - houdt rat Remy niet van afval. Hij heeft zo'n fijne neus dat hij liever rondsnuffelt in de keuken dan tussen de vuilnisbakken. Leuk detail: hij loopt ook liever rechtop, kwestie van zijn 'handjes' niet vuil te maken.
Remy houdt niet alleen van lekker en vers voedsel, hij wil het ook graag zélf bereiden. Zijn grote voorbeeld is de legendarische chef Gusteau. En zijn grote droom is ooit in de keuken van het naar hem genoemde Parijse toprestaurant aan de slag te kunnen.
Het ligt voor de hand dat Remy eerst heel wat vooroordelen, te beginnen bij zijn eigen familie, moet overwinnen en talrijke andere hindernissen moet nemen. Het menselijke koksmaatje Linguini zal hem daarbij helpen. De manier waarop Remy en Linguini met elkaar leren communiceren om daarna samen - bij wijze van spreken - de hand aan de pan te slaan, is een even grandioze als grappige, want zeer visuele vondst.
Opvallend is ook dat Ratatouille (Oscar voor beste animatiefilm) er zo lekker uitziet.
"Wat computeranimatie doet, is alles er laten uitzien alsof het gemaakt is van plastic", aldus regisseur Brad Bird. "Maar wij wilden geen film over eten maken, maar over het béste eten. Het moest er dus vooral appetijtelijk uitzien. Het verschil tussen een druif die er natuurgetrouw uitziet en een druif die er sappig en smakelijk uitziet, zodat je ze meteen wilt opeten, is weliswaar subtiel, maar toch ziet iedereen het onderscheid. Het feit dat veel mensen ons gezegd hebben dat ze tijdens het bekijken van Ratatouille honger hadden gekregen, was onze mooiste beloning."
(Jan T.)