Een generische stad. Zonder historische gelaagdheid of karakter. Net dat trok fotograaf Nick Hannes (44) zo aan in Dubai. Toch voor zijn fotoproject Garden of Delight. Tussen 2016 en 2018 reisde Hannes vijf keer naar de grootste stad van de Verenigde Arabische Emiraten. “De eerste keer ben je nog zwaar onder de indruk van de skyline. Maar bij elke trip kijk je een beetje verder en dieper. En dan zie je vooral een heel lege, zielloze plek.”

Een plek waar, met de nodige centen, niks onmogelijk is. Een onderwatervilla! Mini-Ferrari’s kopen voor de kinderen! Een attractiepark met de Eiffeltoren én het Colosseum! Skiën bij 50 graden, of warme chocolademelk drinken in een ijspaleis.

2017. Prototype van de Floating Seahorse, een onderwatervakantievilla met butler, in The World, een kunstmatige archipel in de Perzische Golf. In de slaapkamer geniet je van een onderwaterpanorama. Er worden 90 Floating Seahorses gebouwd, te koop voor 2,5 miljoen euro per stuk. Beeld NICK HANNES — 2017. Prototype van de Floating Seahorse, een onderwatervakantievilla met butler, in The World, een kunstmatige archipel in de Perzische Golf. In de slaapkamer geniet je van een onderwaterpanorama. Er worden 90 Floating Seahorses gebouwd, te koop voor 2,5 miljoen euro per stuk.Beeld NICK HANNES

Dubai is ook een plek van uitersten. Heel conservatief en tegelijk de stad met de zotste nachtclubs, waar vrouwen in kooien staan te dansen. “Zeer schizofreen”, zegt Hannes. “Negentig procent van de inwoners is expat. De conservatieve autochtone bevolking ziet de westerse decadentie door de vingers, omdat ze de expats nodig hebben voor hun economie.”

Garden of Delight won de Magnum Photography Award in 2017 en de Zeiss Photography Award in 2018. Maar daarvoor moest de fotograaf wel het nodige geduld opbrengen. Voor elke plek die Hannes in Dubai wilde fotograferen, moest hij eerst schriftelijke toestemming vragen. “Vraag je geen toestemming, dan staat er binnen de kortste keren een securityguard naast je. Zelfs straten bleken soms privé-eigendom.”

Niks aan Dubai is spontaan. Weinig kans dat je er verrast wordt. Heerlijk doelloos ronddwalen lukt er niet. Hannes: “Je neemt er taxi’s van punt a naar punt b. Heel de stad is functioneel, georkestreerd. Saai eigenlijk.”

Overal hangen camera’s. De fotograaf voelde zich er zelf bekeken. “Ik werd er na een tijd paranoïde. Men wil er alles controleren. Alles om hun imago te beschermen.”

2016. Als zelfs de palmen op het parkeerterrein water nodig hebben.
Beeld NICK HANNES — 2016. Als zelfs de palmen op het parkeerterrein water nodig hebben.Beeld NICK HANNES

2016. Doodlopende weg in de Al Qudra-woestijn? Dat dacht u maar! Beeld Nick Hannes — 2016. Doodlopende weg in de Al Qudra-woestijn? Dat dacht u maar!Beeld Nick Hannes

Voor de buitenwereld verkoopt Dubai zich graag als succesverhaal. Rijk, stabiel, veilig. “Maar ondertussen is de stad wel gebouwd op moderne slavernij”, zegt Hannes.

Garden of Delight houdt een spiegel voor. Met Dubai als casestudy. “Veel problemen – privatisering van openbare ruimte, weinig ecologisch bewustzijn, de verstrengeling van de politiek en de economische elite – zie je evengoed in andere steden.” Hannes kijkt en fotografeert met een kritische blik. Maar het mag er niet te dik op liggen. “Mijn beelden zijn open voor interpretatie. Al hoop ik dat de meesten bij het bekijken toch zullen denken: waar zijn we in godsnaam mee bezig?”

De expo G’arden of Delight’ loopt in De Garage, Mechelen, van 15 december tot 3 maart, cultuurcentrummechelen.be

Nick Hannes, ‘Garden of Delight’, uitgeverij Hannibal, 188 p., 45 euro