Op het ritme van ­ Laurence Leenaerts in Marrakech: ‘De eerste twee jaar woonde ik in de oude medina’

Het kalme Kortrijk inruilen voor de chaos van Marrakech, het stond niet direct in Laurence Leenaerts’ toekomstplan. Toch ontstond net hier de inspiratie voor haar gevierde mode- en designcollectie LRNCE.

EERSTE KEER MARRAKECH

“Vijf jaar geleden maakte ik met mijn zus een prachtreis door de woestijn. Al gauw keerde ik terug, mét naaimachine. Ik wilde me er laten inspireren voor een tassencollectie. Marrakech sprak me toen minder aan: te gefocust op geld, vond ik. Dat veranderde geleidelijk, naarmate ik er vaker kwam voor ­materialen. Zonder vooropgezet plan besloot ik er een tijd te wonen. Intussen voel ik me hier helemaal thuis.”

MIJN BUURT

“De eerste twee jaar woonde ik in de oude medina. Ik leerde de ambachtsmannen en de stad kennen, maar het was me te toeristisch. Nu woon ik met mijn man in de moderne wijk Gueliz. Zoals de meeste locals kom ik amper in de medina. Ons huis huren we van een Marokkaanse dichteres, die het absoluut in de familie wilde houden. Bijzonder, want de meeste oude huizen worden platgegooid voor appartementen.”

SOEKS

“Ik ga graag naar de overdekte rommelmarkt aan Bab El Khemis. Je vindt er toffe vintageshops, al zijn ze aan de dure kant. Ook Place des Épices is interessant: weduwes verkopen er hun inboedel voor een prikje. Verder is het heerlijk je te laten verzwelgen in de soeks, waar je álles kunt kopen.”

RIAD

“Er zijn 4.000 riads in Marrakech, de ene al beter gerenoveerd dan de andere. Soms worden ze te modern en verliezen ze hun charme. Wel geslaagd is Riad Mena & Beyond, drie riads die door een Londense werden samengevoegd. Al even fraai is de door Belgen uitgebate Le Riad Berbère. Als niet-gast kan je er dineren – wel op ­voorhand reserveren.”

OP MAAT

“Het liefst maak ik mijn kleding zelf, of beter: laat ik ze maken. Bij bijna elke tailleur kun je voor weinig geld je stoffen kiezen en een ontwerp laten uitvoeren. Ook parfum laat ik op maat samenstellen bij Heritage Berbère, een Berberse vrouw die zelf parfums brouwt.”

MUSEUM

“Het Berbermuseum vind ik razend interessant. Ik dompel me graag onder in Berberse tradities; hun technieken, kleuren en symbolen inspireren me mateloos. Zo maakte ik talloze reizen langs Berberdorpen, en zelfs veel van mijn medewerkers zijn Berbers.”

DAGTRIP

“Al sinds die eerste reis naar het Erg Chigaga-kamp trekt de woestijn me aan. Je kunt er in de openlucht ­slapen en wondermooie trektochten maken per dromedaris. Maar ook gewoon voor een weekendje trek ik graag naar de Agafay-woestijn. Verder is Lalla Takerkoust de moeite, een ­schitterend meer omringd door ­restaurantjes en wandelpaden.”

KERAMIEK

“Al vier jaar worden mijn ontwerpen vervaardigd door dezelfde ambachtslui uit Marrakech. Vooral de ­potterie ligt me na aan het hart. Daar ervaar ik het echte Marokkaanse leven: afgelegen en zonder veel luxe.”

PARK

“Marrakech is een hectisch mierennest, maar gelukkig kun je bekomen in de parken. Met mijn hond ga ik ook veel wandelen in El Harti, een cactussentuin vlak bij huis.”

ROOFTOP

“Riad El Fenn verkoopt allerlei leuke spulletjes, waaronder ook mijn ­collectie. Minder bekend is dat je op het dakterras een ongelooflijk uitzicht hebt, misschien wel het mooiste van de medina. Na het werk ga ik er vaak iets drinken in de avondzon.”

VOORBIJ TAJINE

“In de medina zijn de meeste­ ­restaurants te duur en te toeristisch. Liever ga ik dan naar La Paillote: buiten de stadsmuren, en met een grote, ­koloniaal-Afrikaanse tuin. De keuken is Frans-Marokkaans, ideaal voor wie tajine even beu is. (lacht) Wil je toch tajine, dan is mijn favoriet Winoo: ­lekker eten voor amper 3 euro.”

COCKTAILS

“Een Marokkaanse vriend opende net Baromètre, een cocktailbar in een kelder. Gewoonlijk vind je amper alcohol in Marokko, en al zeker niet zo’n hippe cocktailbar. Het leuke is dat ook lokale, minder gelovige jongeren er komen.”

DROOMPALEIZEN

“Paleizen Bahia (3) en El Badi zijn prachtig. Als ik vrienden over de vloer krijg, sleur ik ze mee naar daar. Intussen heb ik die paleizen al zeker tien keer bezocht, dus nu is het welletjes.” (lacht)

RITUEEL

“Elk weekend ga ik naar de hamam bij Zine O’Zine of Vitadiet, simpele badhuizen. Het is een belangrijk ritueel voor me, een moment voor mezelf. Mijn vaste wasvrouw schrobt me, praat tegen me. Bijna alsof mijn mama me wast.”

IK VOEL ME VAN MARRAKECH OMDAT…

“... ik hou van het Afrikaanse ritme. In België stoor ik me aan hoe stipt alles is, want hier leeft iedereen in het moment. Ook als toerist kun je best niet te veel plannen. Gewoon opgaan in de chaos van de medina, zonder bang te zijn.”

DIT KAN BETER

“Marokko blijft een mannenwereld. Het was niet simpel om als jonge, Europese vrouw hier het vertrouwen te winnen. Mijn Marokkaanse vrienden zijn bijna allemaal mannen, omdat de vrouwen zo sterk afgeschermd worden. Jammer.”