Ook Frankrijk in gedroomde finale van de Fifa en het grote geld: Marokko wordt met 2-0 verslagen

Het WK voetbal krijgt de finale waarover ze bij de Fifa en in Qatar hebben gedroomd: Argentinië - Frankrijk, in puur sportief opzicht een affiche om te zoenen.

Een duel, zondag, met de twee belangrijkste werknemers van het landje Qatar in het buitenland: Lionel Messi en Kylian Mbappé, beiden van ’s lands filiaal Paris Saint-Germain. Frankrijk versloeg in stadion Al Bayt in Al Khor Marokko (2-0), de zinderende verrassing van het toernooi, het eerste Afrikaanse land in de halve finales van het WK, dat fantastisch weerwerk bood.

Marokko, met opnieuw Sofyan Amrabat uit Huizen als dampende, gierende, wijzende, sprintende, eindeloos werk verzettende motor, stal duizenden harten woensdag, in het stadion dat rood zag van de nationale tricots. Op plukjes Fransen na was iedereen Marokkaan voor één avond, tot in de perskamer toe, waar velen het bloedrode shirt droegen van het elftal van Walid Regragui, de charismatische bondscoach die in korte tijd een schitterend collectief smeedde.

De Leeuwen van de Atlas streden, keken niet op een overtreding meer of minder en trokken eindelijk volop ten aanval, omdat ze voor het eerst dit toernooi geen keuze hadden na een snelle achterstand. Alleen verdedigen of consolideren was nutteloos. Ze drukten de Fransen diep in de verdediging na rust en lieten de wereldkampioen naar adem happen. Ze zwichtten in de slotfase, na een formidabele actie van Mbappé, die zich langs een paar man kronkelde en een subliem passje gaf op de net ingevallen Randal Kolo Muani. Marokko mag zaterdag met trots om de derde plaats voetballen, tegen Kroatië.

Symbolisch treffen

Argentinië - Frankrijk is in allerlei opzichten een symbolisch treffen voor het totale voetbal, voor de niet eens meer zo nieuwe verhoudingen, met geld uit de olie- en gasindustrie als financier. Het duel is het equivalent van een lawine van het grote geld, in het land van het nog veel grotere geld, met twee van de beste, door Qatar betaalde voetballers. Twee spelers van Paris SG, dankzij eigenaar Qatar sinds ruim tien jaar een factor in het internationale voetbal. De een, Messi, voetbalt zijn laatste duel op het WK, als beste speler van de laatste vijftien jaar. De ander, Mbappé, gaat op voor zijn tweede wereldtitel, als 23-jarige. Daarbij zijn ze topschutter van het toernooi, met vijf treffers.

De Fransman zou in de afgelopen zomer naar Madrid vertrekken, maar uiteindelijk bleef hij verrassend, voor nog meer geld dan hij al overgemaakt kreeg uit Qatar. President Emmanuel Macron zat op het ereterras, waar hij af en toe opstond om te klappen voor zijn land, een van de belangrijkste handelspartners van Qatar. Zo kwamen alle lijnen bij elkaar, bij de sportieve strijd met tal van politieke lijntjes.

Het zal de voetballers weinig uitmaken. Het is suggestief maar het mag niet onvermeld blijven: beide finalisten hadden onderweg naar de finale weinig te klagen over de arbitrage. Frankrijk bijvoorbeeld bij het eerste doelpunt in de kwartfinale tegen Engeland, waaraan een overtreding vooraf ging, en woensdag was daar die vreemde situatie voor rust, waarbij Soufiane Boufal de gele kaart kreeg, terwijl scheidsrechter Ramos net zo goed een strafschop voor Marokko had kunnen geven door de mislukte glijpartij van Theo Hernandez.

Artistieke volley

De eerste Franse treffer viel vroeg, in de zevende minuut, mede omdat verdediger El Yamiq uitgleed en Griezmann alle ruimte had om Mbappé te bereiken. Nadat die eerst met rechts en toen met links schoot, belandde de bal via de kluts bij linksachter Hernández, die met een artistieke volley scoorde.

En toen moest Marokko, dat in voorgaande duels vooraf afwachtte en de bal aan de tegenstander liet, de aanval zoeken. Dat kunnen dus ze ook, de Leeuwen. De ploeg imponeerde bij vlagen, met heerlijke voetballers als Azzedine Ouhani en Soufiane Boufal, van het bescheiden Angers nota bene. Ze combineren techniek met gratie, ze durven en dagen uit, wat van Hakim Ziyech natuurlijk al bekend was. De mooiste actie voor rust was overigens de imponerende omhaal van Jawad El Yamiq, tegen de paal.

Marokko speelde bikkelhard en de Fransen, met Mbappé als geregeld slachtoffer, deinsden soms terug voor het geweld van Sofyan Amrabat en co. Amrabat, in een machtige sprint met Mbappé overeind gebleven, nam de aanvoerdersband over van Romain Saïss. Die verbeet een blessure en werd gewisseld na een inschattingsfout die Olivier Giroud bijna in staat stelde 2-0 te maken (paal).

Het is veelzeggend voor de breedte van het Franse topvoetbal, dat met zoveel afwezigen zo’n knap elftal op de been brengt met bondscoach Didier Deschamps. Kanté, Pogba, Nkunku, Benzema en Lucas Hernández ontbraken al langer, en daarbij kwamen woensdag twee zieken, Upamecano en Rabiot. Frankrijk hield stand, met enig geluk soms, en is net als vier jaar geleden in Rusland finalist.