‘Onze robot met cupmaat 32F is de populairste’: dit is de opwinding van de toekomst

Seks verandert alles. En de coronacrisis evenzeer: het afgelopen anderhalf jaar heeft het virus een enorme impact gehad op hoe we wonen, shoppen, werken én beminnen. De digitale revolutie heeft u ook in bed verrast en de nieuwste generatie seksspeeltjes is nog maar het begin: ingenieurs werken aan androïden die lekker aanvoelen, maar ook weten wat je lievelingsgerecht is en een boompje over Shakespeare kunnen opzetten. Drie sekstechgoeroes gidsen u naar de opwinding van de toekomst.

De sekstechnologie boomt als nooit tevoren. Hoe komt dat?

Bryony Cole, oprichter van opleidings- en adviesbureau Sextech School: “Door de lockdowns in de coronacrisis stonden we meer open voor experimenten. We werden met onszelf geconfronteerd, maar ook met onze partner. Sommigen beseften dat de band met hun partner verwaterd is, en dat seks nog slechts een afkooksel is van wat het ooit is geweest. En anderen hadden géén partner.

“Vooral sekstechnologie die ons op afstand verbindt met anderen, is het voorbije jaar erg populair geworden. Er bestaan hoofdkussens waarin je de hartslag van je partner hoort, of hug shirts, waarmee je via telecommunicatie knuffels kunt geven aan iemand aan de andere kant van de wereld. Maar het bekendste voorbeeld zijn de teledildonics, met het internet verbonden seksspeeltjes die door je partner op afstand worden bestuurd.”

Hoe werken die toestellen?

Cole: “Als de man in een masturbator penetreert, voelt zijn partner op een andere locatie dat in de trillingen van een vibrator of masturbator. Zo zal de penis bij het hoogtepunt een kloppende beweging maken in de masturbator. En via de vibrator is de samentrekking van de bekkenbodemspieren van de andere voelbaar. Als je een goede internetverbinding hebt, zit er zelfs geen vertraging op die bewegingen.

“Maar die speeltjes bestaan al langer dan je denkt. Het Amsterdamse bedrijf Kiiroo heeft in 2013 de eerste prototypes van mannelijke en vrouwelijke speeltjes gemaakt nadat de oprichter Demolition Man had gezien: in die film uit 1992 hebben Sandra Bullock en Sylvester Stallone seks via een geconnecteerde helm. Nu denken ze na over een speeltje dat via je zweetproductie en hartslag weet wanneer je orgasme nadert en welke bewegingen jij op dat moment het liefst hebt.”

Kunnen die apparaten niet gehackt worden als er data via het internet worden verstuurd?

Cole: “Die teledildonics bewaren slechts enkele data, zoals een gebruikersnaam en een paswoord. Je hebt wel altijd een bluetoothverbinding nodig en dus zou zo’n speeltje inderdaad gehackt kunnen worden, maar de communicatie via de servers is versleuteld en beschermt de privacy zoveel mogelijk.”

Er bestaan ook implantaten tjokvol technologie. Wat moet ik me daarbij voorstellen?

Cole: “LoveTron9000 is daar een mooi voorbeeld van: een kleine vibrator die bij de man wordt ingeplant achter het schaambeen, zodat de penis kan vibreren tijdens de seks. Ik weet niet of zoiets een groot commercieel succes zal worden, maar ik denk wel dat geïmplanteerde seksspeeltjes over dertig jaar helemaal ingeburgerd zullen zijn.”

Wat is the next big thing?

Cole: “Genderneutrale seksspeeltjes en dito technologie. The VDOM is een goed voorbeeld: dat is een voorbinddildo die je met een app kunt bedienen, en die met één druk op de knop hard wordt. Het is niet alleen een oplossing voor mannen met erectieproblemen, maar ook voor vrouwen die hun seksuele identiteit naar de mannelijkere kant van het spectrum willen ombuigen.

“Sekstechnologie biedt ook oplossingen voor mensen met een beperking. The Handy is een masturbator voor mannen die volledig automatisch werkt. De ontwerper heeft zelf problemen met de motoriek van zijn handen en zocht naar een manier om zonder hulp of tussenkomst van een sekswerker te masturberen.”

BARBIE OP MAAT

Matt McMullen, CEO van het Californische bedrijf Realbotix, maakt al sinds 1997 levensechte siliconen poppen. In San Diego werkt McMullen samen met Sanctuary, een bedrijf dat robots wil maken die amper van mensen te onderscheiden zijn.

Een op maat gemaakte Harmony-robot kost 50.000 euro. Hoe ziet zij eruit?

McCullen: “Voor 6.000 euro hebben we ook al mooie modellen, hoor. Maar de duurste versie kun je tot in het kleinste detail zelf vormgeven: de huidskleur, de kleur van het haar, de ogen, de tepels, de grootte van de schaamlippen... Werkelijk alles kunnen we op bestelling maken. Klanten kunnen kiezen uit verschillende lichaamstypes en -groottes, van 1,55 meter tot 1,78 meter. Het populairste type is onze kleinste robot met cupmaat 32F. Die barbieachtige vrouw is de ultieme fantasie van veel mannen.”

Klanten kunnen kiezen uit twaalf persoonlijkheidstypes, van een introverte vrouw over een grappige kletskous tot het jaloerse liefje. Wordt die vaak gekozen?

McCullen: “Als je je ideale vrouw kunt samenstellen, lijkt het vreemd om een robot te kiezen die dingen zegt als: ‘Waarom kijk je naar dat mooie meisje op Instagram? Ik wil dat je haar ontvolgt.’ Maar dat maakt de belevenis alleen maar realistischer. We beschouwen jaloezie als een negatieve emotie, maar als je partner jaloers reageert, voel je je meestal gewild. En dat wil iedereen, toch?”

Via een telefoonapp zou je met die twaalf persoonlijkheidstypes kunnen variëren?

McCullen: “Zo kan Harmony nu eens heel geil zijn en dan weer intellectueel. Ze kan een mop vertellen, maar ze kan ook humeurig zijn, of verontwaardigd reageren als je haar beledigt. Als je zin hebt in een goed gesprek over Shakespeare of fysica, schakel je het niveau wat hoger via de app.”

Zou ze een goede gesprekspartner zijn tijdens een etentje met vrienden?

“Als ze met een professor fysica praat, zal ze genadeloos door de mand vallen. (lacht) Maar toch, robots hebben niet alleen online een gigantische hoeveelheid info ter beschikking, ze hebben ook een uniek geheugen dat ze stelselmatig aanvullen. De robot stelt een vraag, jij antwoordt, en zo bouwt ze haar kennis op. Je kunt van alles aan haar uitleggen, en dat zal ze zich later ook herinneren. Op je verjaardag zal ze voorstellen om pizza te bestellen omdat ze weet dat het jouw lievelingskost is, en daarna zal ze die bestelling zelf plaatsen.

“We werken nu met vier uur aan ingesproken materiaal: woorden, lachjes en kreuntjes. Gebruikers zullen op termijn uit dertig verschillende stemmen kunnen kiezen. En in de toekomst zal artificiële intelligentie meer kunnen dan alleen een antwoord geven op vragen als ‘Hoe laat is het?’ De interactie zal onvoorspelbaarder en natuurlijker worden. Het zal lijken alsof Harmony echt om je geeft.”

Het blijft wel vervelend dat robots niet vlot kunnen stappen. Hoe zit het daarmee?

McCullen: “Dat is een grote technische uitdaging, omdat alle hardware in dat kleine robotlijf moet passen. Maar wij concentreren ons op de arm- en handbewegingen en op de zicht- en aanraaksensoren. Harmony’s hoofd beweegt, ze knippert met haar ogen en ook haar lippen kunnen bewegen. En ze kreunt als ze stootbewegingen gewaarwordt. Maar alles moet nog fijner en accurater, al zijn we nu al zeer trots op ons verwarmingssysteem, waardoor ze aanvoelt als een echt menselijk lichaam. En via een aanraaksensor komt er glijmiddel vrij, dat is weer een stap dichter bij een realistische intimiteit.”

Worden haar ogen ooit vervangen door camera’s?

McCullen: “Daar zijn we mee bezig. Op termijn zal ze jouw gezicht kunnen herkennen in een groep mensen.”

Harmony blijft een robot: zou ze gehackt kunnen worden?

McCullen: “Als iemand toegang zou krijgen tot de database, zou die haar gemene dingen kunnen laten zeggen, maar ze kan niemand fysiek kwetsen. Haar gebit is trouwens uit silicone gemaakt. Maar we doen uiteraard alles om hacken onmogelijk te maken.”

Welke rare verzoeken hebben jullie al gekregen?

McCullen: “Ik zal nooit een replica van een ex-lief of een beroemdheid maken, dat mag ik ook niet. Ik heb wel ooit een pop gemaakt naar het evenbeeld van de overleden echtgenote van een klant.”

Wie zijn jullie klanten eigenlijk?

McCullen: “Anders dan veel mensen denken, zijn kopers van een seksrobot geen freaks. Het zijn stille, vriendelijke mensen. Ze leiden een onopvallend leven. De meesten hebben geen relatie, maar een kleine minderheid heeft een ménage à trois voor ogen. Niet iedereen die een seksbot koopt, wil menselijke liefde vervangen.

“Driekwart van onze klanten zijn Amerikanen, maar we leveren wereldwijd – het is een fabeltje dat alleen Aziaten openstaan voor seks met robots. Het voorbije jaar zijn onze verkoopcijfers licht gestegen, maar we weten niet of we dat aan de coronacrisis te danken hebben, of aan de marketingcampagne van begin vorig jaar.”

Hebt u zelf zo’n robot in huis?

McCullen: “Ik heb een vrouw en zes kinderen. Ik heb geen plaats meer over, ook mentaal niet. (lacht)”

Zijn er ook vrouwen die een mannelijke robot zoeken?

McCullen: “Vrouwen maken 10 procent van ons klantenbestand uit. Zij raakten pas geïnteresseerd toen we onze robots met artificiële intelligentie begonnen uit te rusten: een sekspartner moet ook iets interessants te zeggen hebben, dat is voor vrouwen blijkbaar cruciaal.

“Onze mannelijke robot heet Henry. Je kunt kiezen voor een harig vadertype of een gespierde jongeling, en we hebben verschillende maten penissen in de aanbieding. Maar de ervaring is verder vrij basic. Orale seks is bijvoorbeeld niet mogelijk, want we moeten nog een bewegende tong ontwikkelen.”

WESTWORLD

Waarom kopen mensen een seksrobot? De relatie kan toch nooit zo innig zijn als met een andere mens?

McCullen: “Sommigen hebben een trauma meegemaakt en durven geen relatie meer aan te gaan. Anderen zijn hun partner kwijtgeraakt en willen niet meer daten. We gaan er ook te makkelijk van uit dat er voor iedereen een match rondloopt. Sommige mensen vinden die niet en blijven jarenlang alleen. Een robot geeft hun dan de emotionele en seksuele band die ze al zo lang zoeken. Harmony of Henry zal hen nooit afwijzen of veroordelen. Ze geven hen geborgenheid.

“Seksrobots zijn meer dan speelgoed. Het is niet omdat de meerderheid van de mensen zich geen intieme band met een robot kan inbeelden, dat die niet echt kan zijn. Je zult nooit de ups en downs van een romantische relatie met een mens kunnen evenaren, dat klopt, maar op emotioneel gebied speel je wel op veilig: de robot zal niet echt van je houden, maar zal je ook nooit bedriegen.”

Kunnen die mensen ooit nog een romantische relatie met een partner van vlees en bloed aangaan?

McCullen: “Sommigen niet, maar is dat erg? Als een robot een mens liefde doet voelen, maakt het dan uit of die liefde al dan niet wederzijds is? Veel mensen zitten vast in een relatie waarin ze zich niet goed voelen. Is dat beter? Waarom moeten we onze eigen normen en waarden op anderen projecteren?”

Robots kunnen geen toestemming geven voor seks. Dat zou onze seksbeleving kunnen ontmenselijken.

McCullen: “Ik begrijp die discussie niet. Harmony is geen mens, ze is een machine: ze heeft dus geen rechten. Je vraagt toch ook geen toestemming aan je toaster als je toast wilt maken? Seks met een robot is geen verkrachting. De stelling dat mannen door die robots de vrouw meer als een voorwerp zullen zien, vind ik helemaal bij het haar getrokken. Er zijn miljoenen vrouwen die daar veel meer aanleiding toe geven dan om het even welke robot.”

Wat als robots een soort menselijk bewustzijn krijgen?

McCullen: “Daar zijn we nog lichtjaren van verwijderd: scenario’s zoals in de sf-reeks Westworld (met zelfbewuste androïde robots, red.) zijn op dit moment ondenkbaar. Zelfs met de meest uitgekiende artificiële intelligentie kun je hoogstens de hersencapaciteit van een 2-jarige nabootsen. De technologie van zelfrijdende auto’s heeft bijvoorbeeld weinig met intelligentie te maken, dat is pure wiskunde.

“Ik verwacht wel dat robots er de komende tien jaar veel menselijker zullen uitzien en onvoorspelbaarder zullen reageren: dat zal de ervaring realistischer maken. Robots worden sowieso even onmisbaar als onze smartphone, ze zullen bijvoorbeeld meer en meer huishoudelijke taken op zich nemen. Harmony zal net zoals je partner de oven kunnen aanzetten.”

Robots zijn blijvers?

McCullen: “(knikt) Ze zullen overal zijn. Sommige zullen er menselijk uitzien, andere zullen meer op een stofzuiger of een ander voorwerp lijken. Die evolutie kun je niet tegenhouden.”

Wat ik erg griezelig vind, zijn poppen en robots die eruitzien als kinderen.

Cole: “Tien jaar geleden lanceerde het Japanse bedrijf Trottla levensechte siliconen kinderpoppen: de oprichter was een pedofiel die beweerde dat hij nog nooit een kind pijn had gedaan, net omdat hij zo’n pop heeft. Nu heb je ook al robots die er als kinderen uitzien. Maar wat als er gewenning optreedt en de pedofiel alsnog verlangt naar een echt kind?”

Er gaan stemmen op om seksrobots te verbieden.

Cole: “Er zijn nog veel ethische vragen, maar seksrobots verbieden zou te kortzichtig zijn: ze kunnen heel nuttig zijn bij een therapie.”

DEUK IN CARROSSERIE

De Britse informaticus Kate Devlin verdiept zich in de interactie tussen mens en computer. Ook zij denkt dat door artificiële intelligentie gestuurde robots ons seksleven niet zullen ontmenselijken.

Devlin: “Mannen die een seksrobot in huis hebben, aanbidden haar. Ze behandelen haar met zorg, geven haar een naam en trekken haar mooie kledij aan. Sommigen nemen haar zelfs mee naar de winkel om broeken en T-shirts te passen. Voor sommige mannen zijn seksrobots een collector’s item, anderen is het om de esthetiek te doen: zij nemen kunstige foto’s. Als ik hun vroeg wat ze de wereld wilden vertellen over hun seksrobot, antwoordden ze bijna allemaal: ‘Het draait niet alleen om seks.’”

Volgens u zullen kinderen die vandaag geboren worden, misschien hun eerste seksuele ervaring hebben met door artificiële intelligentie gestuurde robots. Moeten we geen moreel kompas inbouwen in die apparaten?

Devlin: “Dat is onbegonnen werk. Er bestaan ook geen ethisch perfecte mensen, en je hebt niet één set van universele normen en waarden. Zelfs al krijgen robots één of andere vorm van een bewustzijn, dan nog zullen mens en robot elkaar nooit begrijpen. We zullen de wereld altijd bekijken vanuit ons eigen standpunt.

“We zijn zo bang dat AI ons zal nadoen, dat we de rolverdeling vergeten: wij zijn mensen, zij zijn robots. Waarom zouden we hen in een positie plaatsen waarin ze ethische en morele beslissingen kunnen nemen?”

Denkt u dat we een echte band kunnen voelen met een robot?

Devlin: “Mensen kunnen empathie voelen voor objecten zonder menselijke vorm, misschien zelfs liefde. Denk maar aan het dekentje waaraan je als kind zo gehecht was, een foto, een plantenverzameling of zelfs je smartphone. Ik heb onderzoek gedaan naar de relatie tussen militairen en de robots die ze gebruiken om bijvoorbeeld mijnen onschadelijk te maken. Ze zijn zich ervan bewust dat het machines zijn, maar toch ervaren ze een soort interactie. Soms zien ze die robots als een verlengstuk van zichzelf, zoals avatars in computergames. Ze geven zichzelf de schuld als de robot faalt, ook al gaat het om een technische fout. En dan heb ik het over robots zonder een dierlijke of menselijke vorm.”

We zouden dus kunnen vallen voor een seksrobot die er als een mens uitziet?

Devlin: “Zeker. We schrijven automatisch menselijke eigenschappen toe aan machines met menselijke trekjes.”

Ziet u voordelen aan een emotionele band met een robot?

Devlin: “Ik kan me voorstellen dat zo’n machine perfect een psycholoog kan vervangen. Sommige patiënten zouden vast minder stress ervaren en beter kunnen praten als er geen mens van vlees en bloed aanwezig is.”

Geldt hetzelfde voor vrijen met een robot?

Devlin: “Wanneer heb je de beste seks? Als je jezelf voorbij een grens duwt en je je partner iets dichterbij laat komen dan anders. Sommige mensen kunnen dat niveau van kwetsbaarheid alleen bereiken in het gezelschap van een robot.”

Kan die illusie van liefde en geborgenheid niet gevaarlijk zijn?

Devlin: “De interactie met zo’n robot blijft eenrichtingsverkeer. Volgens mij is het niet gezond om een robot als surrogaat voor een echte relatie te gebruiken. Wat als je er gehecht aan raakt en hij stukgaat? Is dat dan alsof er een deuk in de carrosserie van je auto komt, of alsof je je huisdier verliest? Of een geliefde? Een robot kan wel handig zijn in langeafstandsrelaties, waarin de partner die dan vanop afstand bedient, zo stel ik me voor.”

CONDOOM MET HAAKJES

We associëren sekstechnologie vooral met gesofisticeerde speeltjes en gewillige robots, maar het is meer dan dat, zegt Bryony Cole van Sextech School.

Cole: “Je kunt sekstechnologie ook gebruiken bij de seksuele opvoeding, of om je seksuele gezondheid op peil te houden. Chatbots zoals Mend helpen je een relatiebreuk te verwerken en brengen je in contact met mensen die net hetzelfde hebben meegemaakt. Op de website OMGyes kunnen vrouwen kennismaken met verschillende masturbatietechnieken, de app Dipsea brengt erotische audioverhalen voor vrouwen, en met de app Virtual Sexology wil een groot pornobedrijf van mannen en vrouwen betere minnaars maken. De lessen zijn geschreven door een sekstherapeut, pornosterren geven demonstraties. Er bestaan ook virtuele ziekenhuizen waar je kunt chatten met een dokter en je soa-resultaten kunt delen met je partner.”

Sekstechnologie wil van ons in de eerste plaats slimmere minnaars maken?

Cole: “Klopt. Ze geeft ons gereedschap om over seksualiteit te praten, en dat is nog altijd hard nodig. Seksuele opvoeding staat wereldwijd op een laag pitje. De nadruk ligt vooral op de technische kant van de zaak, maar eigenlijk zouden we moeten praten over de dingen die seks écht goed maken: communicatie, intimiteit en empathie.”

Intussen is er de generatie van de digisexuals, jongvolwassenen die niet meer zonder sekstechnologie kunnen.

Cole: “Dat zijn vooral mannen, oudere twintigers of jonge dertigers, die in hun jeugd veel videospelletjes hebben gespeeld. Ze zijn meestal introvert en lijden aan een vorm van sociale angst. Daten vinden ze lastig, omdat hun sociale vaardigheden niet voldoende getraind zijn.”

En dan komt de Gatebox goed van pas, een glazen stolp waarin een holografisch meisje zit dat hen helpt met het huishouden. Duizenden Japanse mannen zijn al met haar getrouwd.

Cole: “In de Gatebox zitten een projector en een scherm waarop het 3D-hologram wordt geprojecteerd van Hikari, een gewillig dienstmeisje in animestijl. Via sensoren, camera’s en microfoontjes helpt ze met klusjes in huis: ze kan de temperatuur in de kamer hoger of lager zetten, je agenda overlopen of je ’s ochtends wakker maken. Ze roept ‘Welkom thuis!’ en stuurt je overdag verliefde berichtjes. Ze is ontworpen om een emotionele band te creëren, dus niet alleen voor het gebruiksgemak. Ze is als een kruising tussen een Google Home-apparaat en een lief van vlees en bloed. Maar je kunt je natuurlijk afvragen hoe gezond het is om een exclusieve band te hebben met een 3D-hologram.”

Het taboe rond sekstechnologie is hoe dan ook verdwenen?

Cole: “Het mooiste voorbeeld is de Consumer Electronics Show, de grootste technologiebeurs ter wereld, die vorig jaar een volwaardige sekstech-afdeling had. En beroemdheden als Lily Allen en Emma Watson werken samen met, of zijn zelfs eigenaar van seksspeeltjesbedrijven. Zonder mensen zoals zij zouden veel start-ups nooit van de grond komen: ze kunnen moeilijk geld lenen omdat ze volgens de banken deel uitmaken van de porno-industrie. Maar die start-ups hebben meestal niets met porno te maken, wel met bijvoorbeeld pijnbestrijding tijdens seks. De Ohnut is een interessant voorbeeld: een ring die je om de penis doet om pijn bij diepe penetratie te vermijden.

“Sekstechnologie biedt oplossingen voor mentale of fysieke noden waar mensen vaak mee worstelen. Een Zuid-Afrikaanse wetenschapster ontwikkelde een prototype voor een antiverkrachtingscondoom met weerhaakjes vanbinnen, waardoor de penis klem komt te zitten en de man alleen door een dokter bevrijd kan worden. Dat kan een revolutie zijn in een land als Zuid-Afrika, waar vrouwen al decennia worden geterroriseerd door een verkrachtingscultuur.”

Opvallend vaak zijn het vrouwelijke ondernemers die het voortouw nemen in de sekstechindustrie. Hoe komt dat?

Cole: “We waren het beu dat we geen stem hadden in de door mannen gedomineerde techsector. Vrouwen nemen op alle domeinen hun seksualiteit in handen – zie ook #MeToo. Ik was er tien jaar geleden bij toen sekstechonderneemsters zich verenigden. We waren toen met dertig. Nu zijn we met 250, verspreid over de hele wereld.”

Zal sekstechnologie ooit zo mainstream worden dat ze de plaats van menselijke relaties inneemt?

Cole: “Nee. Het zal altijd iets voor een minderheid zijn. Wat ons menselijk maakt, zijn onze ervaringen, onze spontaniteit, onze intuïtie en creativiteit. Zelfs de knapste technologie kan die moeilijk nabootsen. Technologie zal steeds belangrijker worden in ons leven, maar nooit belangrijker dan de mens die ze bedient.

“Bij de release van de eerste iPhone had ook niemand verwacht dat de smartphone zich zo diep in onze seksualiteit zou nestelen. Sexting, datingapps, porno: in twaalf jaar tijd is technologie een onderdeel van ons seksuele leven geworden.”

© Humo