Onze F1-watcher in Mexico praat met Stoffel: "Met mijn auto valt bijna niet te rijden"

->Vrijdag 27 oktober - 8.15u

*Wereldstad

Mexico City is een tijdje geleden al gewekt. Ik ook. Een deel van de skyline, zichtbaar vanuit mijn kamer, geniet al van de eerste zon. Ik neem een foto om mijn lezers straks te tonen hoezeer dit een stad is van contrasten. Ja, die skyline hoort bij de wereldstad die Mexico City is. Maar Mexico City, dat is ook kinderen in de laadbak van een vrachtwagen vol rommel, in volle stadscentrum. Dat is ook gammele huisjes -hokken- die ik vanuit de hobbelende en dansende mediabusje naar het circuit fotografeer. Inderdaad, het mediabusje, ingezet door de FIA. In Mexico City huur je immers geen auto. Tenminste, je doet dat de eerste keer dat je hier komt maar daarna nooit meer. Want na niet eens een kilometer heb je je lesje al geleerd. Respect voor wie zijn huurauto hier zonder (nog meer) blutsen inlevert.

->10u50

*3

Stoffel heeft drie rondjes gereden. Maar ondertussen staat zijn McLaren nog altijd in de garage. Er wordt druk gesleuteld. Stoffel zal niet meer op de piste komen. Niet meteen ideaal als je hier voor het eerst komt en de piste nog moet leren kennen, veroordeeld zijn tot wandelen van motorhome naar garage en omgekeerd. Zelfs na de eerste vrije training zullen ze nog druk sleutelen. Alweer een probleem met de motor, die ze gisteren pas nieuw in de McLaren met het nummer 2 hebben gemonteerd.

->13.10u

*Stoel

Mijn tekst voor morgen is binnen. Een uitgebreid interview met Alain Prost, viervoudig wereldkampioen, vandaag te lezen in onze krant. Ja hoor, hij volgt Stoffel. "Ik ben fan", zei Alain me onder andere. Terwijl ik door de paddock loop, denk ik bij mezelf hoe leuk het altijd toch is om met die jongens van vroeger te kletsen. Verhalen op te diepen, zoals die keer in Estoril 1984. Na een leuk feestje georganiseerd door sponsor Marlboro, om de wereldtitel van Niki Lauda in de McLaren te vieren, nam Prost zijn vriend Elio de Angelis mee in de auto. Bij het hotel zei de Italiaan: "Probeer me zo dicht mogelijk af te zetten." Waarop Prost met zijn huurauto door de glazen deur reed, tot voor de receptie, en tegen Elio zei: "Dicht genoeg?" Hij schrok wel even, Alain, toen ik hem eens in een eerder interview over dat tafereeltje begon ("hoe weet jij dat?"). Zei hij toen ook: "Ja, het waren andere tijden. Stel dat Vettel dat nu doet. Het filmpje gaat meteen viraal op de social media..."

Eigenlijk zou het een boek waard zijn, al die anekdotes van vroeger, denk ik als ik voorbij een bord kom met de laureaten van de wereldtitel bij de motorenleveranciers, en zie dat het vroeger blijkbaar heel wat beter ging bij Honda. Een boek over de tijd toen autosport nog werd bedreven door een stelletje kwajongens. Allez, nog één verhaaltje dan: toen Alain Prost in formule 3 reed, piepjong nog dus, won hij alles wat er te winnen viel. Een van zijn grote tegenstanders vond er niets beter op dan Prost op te sluiten op het balkon van zijn hotelkamer, voor de belangrijke race in het Nederlandse Zandvoort. Opdat Prost de start van de race zou missen, en dus een keertje niet zou winnen. Alain dacht er anders over: hij pakte een stoel op het terrasje en flikkerde die door de ruit. Rende vlug naar het circuit en was op tijd voor de start. Natuurlijk won hij de koers.

->16.50u

*Punthoofd

Op naar Stoffel. Eens gaan luisteren wat het nu weer was. Op de piste in ieder geval niet veel soeps, in de tweede vrije training: 15e tijd en maar liefst 1,3 seconden trager dan ploegmaat Alonso, puike 7e tijd. Bij Alonso, net buiten voor zijn persbabbel, is het ontzettend druk. De Mexicaanse media hebben heel wat aandacht, en natuurlijk is het meegenomen dat hij Spaans spreekt. Er verdringt zich zoveel volk rond hem dat ik Fernando amper zie staan. Maar ondertussen komt Stoffel buiten. "En, hoe is je dag geweest", vraag ik plagerig. "Ronduit slecht," zegt Stoffel. En hij kijkt alsof hij het ook niet meer weet. Je zou voor minder. Het is om een punthoofd van te krijgen. "Er is duidelijk een probleem met de nieuwe motor die ze in mijn auto gestopt hebben", zegt Stoffel. "Hij trilt dat het niet mooi meer is. En ik mis ook soepelheid, 'driveability' zoals ze in F1-jargon zeggen. Er valt bijna niet mee te rijden." En dat is natuurlijk het probleem. "We hopen dat het een kwestie van software is", zegt iemand uit de entourage van Vandoorne. Het is inderdaad om er een punthoofd van te krijgen. Immers: als er meer aan de hand is dan software, en de hele handel opnieuw moet worden vervangen, dan zal Stoffel volgend het reglement ook weer een gridstraf krijgen in Sao Paulo, over twee weken. En het hele opzet, hier de motor wisselen, was precies bedacht om zo een gridstraf in Brazilië te vermijden. Omdat McLaren daar degelijk hoopt te presteren op een circuit dat veel geschikter is voor de McLaren. "We zien wel," zegt Stoffel als hij vertrekt naar de rijdersbriefing.

->17.20u

*Respect

Ik stap naar de perszaal om mijn dagboek uit te tikken. En zie de ludieke kant van de paddock. Leuk: Jackie Stewart en Emerson Fittipaldi zijn er beide. Grote rivalen van 1971 tot en met 1973, toen de Schot twee keer wereldkampioen werd en de Braziliaan één keer. Maar nu dikke vrienden -"we hebben altijd veel respect voor elkaar gehad". En de Mexicanen, ze zijn al helemaal in de sfeer van Halloween, dat hier volgende week wordt gevierd. Er staat zelfs een tentje waar je je door deskundigen kunt laten schminken, maar nu even niet voor mij, beslis ik. Als ik de perszaal binnenkom zie ik dat de jongedame bij de receptie dat wel gedaan heeft. Ja hoor: ik heb de juiste beslissing genomen...