Onveilige muziek
Er zijn van die momenten dat je je in vieren moet splitsen om alle essentiële jazzconcerten te kunnen meemaken. Deze week hebben we het goed zitten.
Er is keuze te over, ook in stilistisch opzicht. Jazz is immers al lang niet meer beperkt tot dat swingend muziekje op Afro-Amerikaanse leest met een paar toeteraars in de frontlinie die graag een solootje improviseren. In de jaren 90 is definitief het pad van de verbreding ingezet en zijn de grenzen tussen de genres gesloopt. Toch blijft het woord jazz overeind als een bruikbare verzamelterm voor alle soorten onveilige, producerschuwe muziek die op improvisatorisch vermogen berust. Kijk naar de Beursschouwburg. Daar organiseren ze onder de naam Jazzeux een tweedaagse 'ode aan muzikale vrijbuiters en eigenzinnige cross-overprojecten'. Het programma biedt een brede waaier, waaronder de subtiele prairie- en savannemix van Yves Peeters tot de hybride ruigheid van Dans Dans.
Ook Aki Takase, zaterdag in Brugge, speelt niet op veilig. Haar ode aan de vroege jazz van W.C. Handy en Fats Waller is een heerlijk vrije (maar duivels slimme) benadering van die traditie. En het is een even heerlijke band met Eugene Chadbourne, Rudi Mahall, Nils Wogram en Han Bennink. Gewoon niet te missen en eigenlijk een act die ook op de zomerfestivals zou moeten staan.
Maar het is nog niet gedaan. Deze week is ook de start van de tournee van 22 Strings and a Piece of Wood, een project van contrabassist Kristof Roseeuw (zaterdag ook al present op Jazzeux met Too Noisy Fish) en de Deense gitarist Jakob Bro. De naam verwijst naar de instrumenten (vijf snaarinstrumenten en een saxofoon met een rietje) en de groep brengt iets op de grens tussen kamermuziek, eigentijdse jazz en dromerige sfeerschepping.
Fabrizio Cassol van Aka Moon liet zich dan weer inspireren door de protesten op het Tahrirplein in Cairo. Het was voor hem de aanleiding om een samenwerking op te zetten met muzikanten uit landen als Egypte, Syrië, Turkije en Libanon, op zoek naar een soort herstelde gemeenschap van mensen, waar wederzijds respect en nieuwsgierigheid het halen op afkeer en angst. Ook dat is dus jazz.
Net zoals het werk van contrabassist Drew Gress, een heel bedachtzame natuur maar ook een man die altijd bereid is tot een pittig avontuur. Getuige daarvan zijn groep met Tim Berne, Ralph Alessi, Tom Rainey en Craig Taborn. Die groep maakte met The Sky Inside een van de fijnste platen van het afgelopen jaar. Een tip voor de liefhebbers: in Antwerpen wordt pianist Craig Taborn vervangen door Russ Lossing, een man om in de gaten te houden.
Jazzeux, 4 en 5/4 in Brussel (www.beursschouwburg.be) 22 Strings and a Piece of Wood, op JazzLab tournee (www.jazzlabseries.be) Aka Moon Alefba, 4/4 in Brussel (www.kvs.be) Aki Takase New Blues, 5/4 in Brugge (www.dewerf.be) Drew Gress, 3/4 in Antwerpen (www.desingel.be)
