Hij studeerde wiskunde om "op zoek te gaan naar de universele waarheid". Die zoektocht breidde Nederlander Gerrit Krol, zondag op 79-jarige leeftijd overleden aan Parkinson, vanaf zijn achtentwintigste uit naar de literatuur. De rokken van Joy Scheepmaker, heette zijn debuut - "een prille verliefdheidshistorie", volgens de schrijver. Meer dan 50 andere boeken zouden volgen.

Een veelschrijver, dus, die Krol, die zich bovendien niet tot één genre beperkte. Romans, dichtbundels, essays, verhalen: Krol wisselde van vorm als van onderbroek. De fascinatie voor wiskunde en wetenschap bleef. Die kon hij als computerprogrammeur voor Shell en later als systeemontwerper bij de NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) botvieren, maar sloop ook in zijn literaire werk. Zo vergastte Krol zijn lezers graag op wiskundige formules en andere abstracties. Althans: in zijn vroege werk.

In de jaren 90 slaat de schrijver een andere weg in. Zijn essay Voor wie kwaad wil baarde opzien. Hij schreef niet onwelwillend te staan tegen de invoering van de doodstraf. "We zijn het slachtoffer geworden van onze eigen tolerantie", zo vond hij.

De literaire kritiek zag Krol graag. De schrijver mocht dan ook een aantal knoerten van literaire prijzen ontvangen. De Constantijn Huygensprijs bijvoorbeeld, in 1986, en de P.C. Hooftprijs, in 1991.

In 2007 schreef Krol zijn laatste roman, Duivelskermis. Daarin beschreef hij de gevolgen van Parkinson. Zes jaar later heeft de ziekte hem geveld.

"In Gerrit Krol verliezen we een scherpzinnige, tegendraadse en geestige auteur, die zijn grote liefdes, de kunst en de wetenschap, in zijn bijzondere oeuvre verenigde en vereeuwigde", aldus uitgever Annette Portegies van Querido.