Na vijf jaar getalm: ex-politicus Christian Van Eyken dan toch voor rechter op verdenking van moord

Net geen vijf jaar na de moord op haar ex start vandaag voor de Brusselse correctionele rechtbank het proces tegen voormalig Vlaams Parlementslid Christian Van Eyken (Défi) en zijn partner en ex-medewerkster Sylvia Boigelot. Een reconstructie van de gebeurtenissen.

28.804 stemmen konden zondag niet volstaan. Voor het eerst sinds 1995 zetelt er niemand namens de Union des Francophones (UF) in het Vlaams Parlement. Christian Van Eyken, erg populair in de faciliteitengemeenten rond Brussel, leek met zijn zitje niet meer te willen demonstreren dan het numerieke overwicht van Franstaligen daar. Hij voerde als eenzaat in dat parlement zo goed als niks uit. Wat niet wegnam dat hij net als iedereen recht had op een kantoor en enkele medewerkers.

Hij begon een affaire met zijn medewerkster Sylvia Boigelot. In het geheim, aanvankelijk. Zij was in 2012 gescheiden van Marc Dellea, met wie ze een dochter had. Het co-ouderschap hield in dat het meisje op hun oorspronkelijke thuisadres in Neder-over-Heembeek bleef wonen en haar ouders om de week verhuisden.

Pocketpistool

Marc Dellea (45) was zoon van Italiaanse migranten. Via familiebanden ontwikkelde hij een eigen importbedrijfje van exclusieve koffiemerken, koekjes en melkcapsules. De meesten van zijn klanten situeerden zich rondom de Brusselse Louizalaan. Heel wat advocaten en magistraten hebben hem goed gekend.

Zijn lichaam werd op dinsdag 8 juli 2014 gevonden door Sylvia Boigelot, als het haar beurt was om een week in het appartement in residentie Mercure in de Mutsaardwijk in te trekken. Zij belde haar eigen huisarts en die stond op het punt ‘natuurlijk overlijden’ in te vullen op de overlijdensakte wanneer een ambulancier het hoofd optilde. Daar zat een plas bloed onder.

Een wetsdokter vond later een klein kogeltje in het achterhoofd, van dichtbij afgevuurd met een piepklein pocketpistool, mogelijk een Baretta 950. Het soort wapen waarmee je vanop afstand niet kunt doden, maar wel als je het achter de oorlel van je slachtoffer plaatst. Dan perforeert het kogeltje het achterhoofd en kan een arts pas na heel grondig zoeken de wonde vinden.

De als perfect bedoelde moord leek te zijn mislukt.

Procedurefout

Residentie Mercure telt 19 verdiepingen met telkens 4 appartementen. Tegen de bewoners was destijds bij het plaatsen van twee bewakingscamera’s in de inkomhal gezegd dat de beelden niet langer dan 24 uur bewaard blijven. Maar dat is niet zo, en toen onderzoeksrechter Olivier Leroux eind 2015 het als een cold case ogende dossier erfde van de gepensioneerde Jean-Claude Van Espen, zette hij een politieteam op de dvd met dagenlange opnamen.

Speurders zagen Van Eyken en Boigelot op zondag 6 juli 2014 in de vooravond het gebouw binnengaan. Kort daarna kwam Dellea binnen. Even later verlieten Van Eyken en Boigelot het gebouw. Volgens de autopsie was Dellea op dinsdag iets minder dan 48 uur overleden. Tegenover de speurders maakten familieleden van Dellea melding van groeiende spanningen rond het hoederecht. Boigelot stuurde in de weken voor de moord aan op een andere regeling, waardoor hij zijn dochter nog maar sporadisch te zien zou krijgen.

Zoals Christian Van Eyken zich als een soort parasiet gedroeg in de wandelgangen van het Vlaams Parlement, zo verliep het ook in het moordonderzoek. Hij was drie weken voor de moord opnieuw (nipt) verkozen geraakt. De speurders moesten voorbij de hele procedure van opheffing van zijn parlementaire onschendbaarheid. Toen Van Eyken en Boigelot begin 2016 werden gearresteerd, waren ze na anderhalve dag alweer vrij. De onderzoeksrechter had nagelaten een handtekening te zetten onder het aanhoudingsmandaat. Procedurefout.

Pc in brand

In oktober 2017 mochten Van Eyken en Boigelot op de griffie van de correctionele rechtbank de tegen hen vergaarde bewijsstukken bekijken. De pc, met dvd-gleuf, vloog in brand. De dvd met de belastende camerabeelden bleek achteraf bewerkt met een houtbrandpen, waardoor niet enkel de computer werd vernietigd, maar ook de dvd.

Er waren wel kopieën, maar het Brussels parket opende een apart onderzoek rond sabotage. Tussenin had de Potpourri II-wet ervoor gezorgd dat het koppel niet voor een assisenjury moest verschijnen, maar voor een correctionele rechtbank. Het koppel ontkent al vijf jaar lang bij hoog en bij laag iets te maken te hebben met de moord. Het proces had in november 2018 moeten beginnen, maar door de brandende pc en de daaropvolgende vervanging van hun advocaten werd de zaak uitgesteld.

‘Foltering’

Vandaag is het dan eindelijk zover. Het proces gaat naar verwachting drie weken duren. Het is de laatste gecorrectionaliseerde moordzaak sinds het opnieuw invoeren van de assisenprocedure. “We hebben vijf jaar moeten wachten”, zegt vader Giuseppe Dellea (73). “Het is een vorm van foltering, waarvan we hopen dat daar eindelijk een einde aan komt.”

Het proces begint deze voormiddag met een uitgebreide ondervraging van Van Eyken en Boigelot. Voor het overige lijkt het vooral een gevecht in woorden te worden tussen de als getuigen opgeroepen politiemensen en experten. “Het moordwapen is nooit gevonden”, zegt Marc Preumont, de advocaat van Sylvia Boigelot. “En dat is maar één van de vele problematische punten in de aanklacht. Mijn cliënte heeft nooit ontkend dat ze die bewuste zondag in dat appartement is geweest, maar ze heeft daar een uitleg voor en gaat die in de rechtszaal doen.”