Wesphael
Na ‘Making a Murderer’: Netflix maakt serie over Bernard Wesphael
Na Making a Murderer, The Confession Tapes en When They See Us plant Netflix een zesdelige serie over de Waalse politicus Bernard Wesphael. Hij bracht vijf jaar geleden bijna 300 dagen onterecht door in de gevangenis van Brugge na het overlijden van zijn echtgenote.
Ook al werd de medestichter van Ecolo op 6 oktober 2016 door de assisenjury in Bergen na een drie weken durend proces met 12 stemmen tegen 0 vrijgesproken van doodslag, ontvangt hij nog dagelijks anonieme brieven en posts van mensen die in hem een moordenaar blijven zien. Er zijn ook briefschrijvers die zich voordoen als medium en beweren te spreken met de stem van Véronique Pirotton.
Véronique Pirotton (42) overleed in de avond van 31 oktober 2013 in een hotelkamer in Oostende. In haar urine werd 3,7 promille alcohol gemeten, die in combinatie met 0,56 promille Citalopram en Lormetazepam door KU Leuven-toxicoloog Jan Tytgat op het proces werd benoemd als ‘toxische dosis’. Voor hem stond het vast dat Pirotton zelf uit het leven was gestapt. De vrouw nam al geruime tijd antidepressiva en ondernam in de maanden voor haar dood zeven pogingen tot zelfdoding.
Valse getuigenissen
De bewijsvoering van het Brugse parket tegen Bernard Wesphael (60) riep tijdens het proces al associaties op met Making a Murderer, de in die dagen druk bekeken Netflix-productie over Steven Avery. Onverklaarbaar zoek geraakte monsters van de vingernagels van Pirotton, letsels die uiteindelijk niet door Wesphael maar door pogingen tot reanimatie waren toegebracht, geknoei met nulletjes en komma’s in een autopsieverslag, politiemensen die in de rechtszaal werden betrapt op valse getuigenissen.
De opnames van de serie, die in 2020 op RTL-TVi en Netflix wordt uitgezonden, wordt een reconstructie met acteurs, afgewisseld met archiefbeelden en interviews. Twee journalisten van RTL, Pascal Vrebos en Georges Huercano, voerden de gesprekken met Netflix.
Bernard Wesphael wou weinig kwijt over zijn eigen rol in de productie. “Ik ben tweemaal vrijgesproken, door het assisenhof en door een burgerlijke rechtbank”, zegt hij. “Toch blijven mensen die de zaak niet kennen, die niks van het proces hebben gevolgd, buitengewoon uitgesproken meningen hebben. Het is niet ik die de inhoud van de serie ga bepalen, de makers zijn volledig vrij. Maar ik werk er wel aan mee.”
