Na jaren ruzie stapt Orbán op uit Europese christendemocratische fractie

Woensdagochtend maakte Orbán zijn vertrek zelf bekend in een brief aan de fractievoorzitter van de EVP, de Duitser Manfred Weber. De aanleiding is een interne verandering van de huisregels, waarmee ruim 80 procent van de EVP-leden instemde. Dat moest het mogelijk maken om de leden van Orbáns Fidesz-partij tot nader orde te schorsen.

Afgelopen weekend kondigde Orbán al aan dat hij dat onacceptabel vond. Onmiddellijk na de interne stemming koos hij de vlucht vooruit: de elf Fidesz-parlementsleden stappen uit de fractie. Zij zijn vanaf nu politiek ontheemd en verliezen zo vrijwel al hun invloed in het Europees Parlement.

Kwaad bloed

De christendemocratische familie in Europa zit al jaren in de maag met de politieke rebel Orbán, die zich onmogelijk maakte met de afbraak van de rechtsstaat in eigen land. Vooral het wegpesten van de prestigieuze Centraal Europese Universiteit (CEU) uit Boedapest zette kwaad bloed. Twee jaar geleden werd Fidesz om die reden al geschorst. De banden helemaal doorknippen hebben Weber en de andere EVP-kopstukken nooit gedurfd.

Let wel, ook nu zijn de kibbelende partijen niet van elkaar af. Orbán heeft weliswaar aangekondigd de parlementsfractie te verlaten, maar zei niks over zijn lidmaatschap van de moederpartij.

Door lid te blijven van de EVP zou hij – geschorst of niet – een luisterend oor kunnen houden bij invloedrijke EVP’ers zoals Duits bondskanselier Merkel, de Duitse CDU-leider Laschet en de Oostenrijkse kanselier Kurz, politici die hem de voorbije jaren uit de wind hielden. Mogelijk is Orbán bereid voor die politieke bescherming zijn eigen fractie op te offeren.

Bekende tactiek

Wat betreft de stijl is het bericht van de breuk vintage Orbán: altijd aanvallen, nooit in het defensief. De schorsing wachtte hij niet af, zodat hij daadkracht kan uitstralen naar zijn eigen achterban.

In interviews gaat de premier er prat op dat hij die filosofie al toepaste als amateurvoetballer (Orbán was in zijn jeugd een verdienstelijke middenvelder). Op de Hongaarse radio haalde hij de woorden aan van een teamgenoot. Die had in de kleedkamer de aanvallende taken verdeeld, waarop hij de vraag kreeg: wie gaat er dan verdedigen? “Wel, de tegenstander.”