Paaseiland
Mysterie opgelost: beelden Paaseiland wezen weg naar drinkwater
Wetenschappers denken dat ze een van de mysteries van Paaseiland hebben opgelost. Volgens een nieuw onderzoek zouden de metershoge beelden op het afgelegen eiland wegwijzers zijn geweest naar drinkwater.
De geheimzinnige reuzenkoppen op Paaseiland - bijna 3.700 kilometer ten westen van Chili en meer dan 2.000 kilometer van het meest nabij gelegen bewoonde land - behoren tot de meest intrigerende beelden ter wereld. Een van de vele vragen rond de kolossen was waarom ze specifiek op bepaalde plaatsen zoals kustgebieden werden neergezet.
Volgens een nieuwe studie die gepubliceerd is op het wetenschappelijke platform Plos One, gebeurde dat om de weg naar drinkbaar water in de buurt te wijzen. Daarbij zou de grootte van de moai-beelden en ahu (ceremoniële platforms) de beschikbare hoeveelheid en de kwaliteit van het water op de locatie aangeven.
Een team wetenschappers onderzocht de locaties van 93 beelden en ahu’s en bekeek factoren die de onderlinge relatie tussen verschillende nederzettingen bepaalden: tuinbouwgrond, visgronden en de aanwezigheid van drinkwater. Duidelijk werd dat de ahu’s op de plekken stonden waar water uit een grondlaag via de poreuze rotsen naar de oceaan sijpelde. Bij eb ontstond in de zee een zoetwaterstroom. Dat zilte water zou drinkbaar geweest zijn en werd opgevangen door de bewoners, voor irrigatie en om te drinken.
Civilisatie
,,Wat belangrijk is, is dat het onderzoek laat zien dat de locaties van de beelden geen rituele plaatsen zijn, maar geïntegreerd in het leven van de gemeenschappen. Op plaatsen waar enorme hoeveelheden zoet water te vinden was, zien we gigantische beelden”, aldus Carl Lipo, professor antropologie aan de universiteit van Binghamton.
Bijna duizend moai-beelden werden er tussen de 12de en 15de eeuw door de inheemse Rapa Nui gebouwd en herinneren aan de bloeiende civilisatie. Op het hoogtepunt van de moai-beschaving woonden er tien- tot twaalfduizend mensen. Uit onderzoek van historische teksten van Europese ontdekkingsreizigers was al gebleken dat de bevolking “grotendeels afhankelijk was van brak water en vrij veel uit de Stille Oceaan dronk”. De beelden blijken dus neergezet op plekken waar dat brakke water te vinden is.
