Muizen als handleiding bij de mens
Van de 30.000 genen delen mens en muis er 99 procent
Ogenschijnlijk hebben ze niets met elkaar gemeen, wie graaft tot op hun erfelijk materiaal vindt net het tegenovergestelde. Met de publicatie van het gedetailleerdere genoom van de muis en de vergelijking met het menselijke genoom hebben onderzoekers eindelijk de handleiding voor de mens in handen waar ze halsreikend naar hebben uitgekeken. De muis kan bijvoorbeeld het onderzoek naar diabetes, het downsyndroom of schizofrenie een flinke stap vooruit helpen.
Brussel
Eigen berichtgeving
De publicatie van de gegevens in het vakblad Nature vormt misschien het officiële startschot, verschillende onderzoekers hebben dat moment niet afgewacht. De genetische code is al langer gratis beschikbaar via het internet, wat onderzoekers heeft geholpen bij de zoektocht naar genen die verband houden met ziektes als het downsyndroom, diabetes of schizofrenie. De vergelijking met de muis heeft overigens al gezorgd voor de ontdekking van 1.200 nieuwe genen bij mens.
Veel unieke genen hebben beide soorten trouwens niet, amper 300. Van de 30.000 genen delen mens en muis er met andere woorden 99 procent. "Je zou kunnen zeggen dat we essentieel muizen zonder staarten zijn. Hoewel we zelfs de genen hebben om een staart te maken", aldus het Wellcome Trust Sanger Institute in Cambridge, dat deel uitmaakt van het consortium wetenschappers dat aan het onderzoek samenwerkt. Belangrijk, negentig procent van de genen die in verband worden gebracht met ziektes zijn bij mens en muis identiek. Reken daar hun kleine gestalte en de enorme snelheid waarmee de diertjes zich voortplanten bij en je hebt een ideaal studie-object in handen.
De muis wordt dan ook al jaren gretig gebruikt als dierenmodel. "Grote domeinen in de biologie of geneeskunde waar studies bij muizen geen enkele rol hebben gespeeld, zijn schaars", becommentarieert Mark Boguski van het Fred Hutchinson Kankeronderzoekscentrum in Nature. "Voor genetica en ontwikkeling, voor immunologie of farmacologie, voor onderzoek naar kanker en hartziektes, zelfs voor de studie van ons gedrag, leerprocessen, de werking van het geheugen of psychiatrische stoornissen, is de proefmuis een onmisbaar hulpmiddel geweest."
De publicatie van het muizengenoom lijkt voor buitenstaanders misschien het zoveelste in de rij, het is er eentje waar wetenschappers halsreikend naar uitkeken. "Voor ons is dit vergelijkbaar met het achterhalen van de genetische blauwdruk van de mens", aldus Allan Bradley, directeur van het Wellcome Trust Sanger Institute. (NC)
Info: www.wellcome.ac.uk/en/murine.
'Je zou kunnen zeggen dat we in wezen muizen zonder staarten zijn'
