✦
Minder kan ook meer zijn en overdaad leidt tot devaluatie
Cd rock
door dirk steenhaut
FRANK BLACK & THE CATHOLICS HHIII
Black Letter Days Cooking Vinyl/Bertus
FRANK BLACK & THE CATHOLICS HHIII
Devil's Workshop Cooking Vinyl/Bertus
Twee nieuwe cd's tegelijk uitbrengen: het is een heikele onderneming, maar dat heeft Guns N' Roses, Bruce Springsteen en Tom Waits in het verleden niet belet zich aan het experiment te wagen. Frank Black is evenmin een angsthaas en bovendien is hij bijzonder productief. Vandaar dat hij dezer dagen zowel met Black Letter Days als met Devil's Workshop op de proppen komt. Samen zijn die platen goed voor 29 songs en wie de man een beetje kent weet al instinctief dat het onmogelijk allemaal voltreffers kunnen zijn. In compositorisch opzicht schiet Black de ene keer knal in de roos, om er de volgende weer gladjes naast te mikken. Na al die jaren lijkt de zanger nog steeds niet te beseffen dat minder meer kan zijn en dat overdaad enkel tot devaluatie leidt.
Beide langspelers werden live ingeblikt met behulp van een mobiele studio. Die spontane aanpak lijkt de muzikanten wel te liggen. The Catholics is een band die inmiddels al enkele jaren meegaat en de meeste Amerikaanse muziekstijlen netjes in de vingers heeft. In tegenstelling tot veel van zijn generatiegenoten heeft Frank Black oor voor zijn roots. Dat verklaart wellicht waarom je tussen de zonnige huppelpopnummers op deze cd's ook blues- en countryrock tegenkomt. De muziek bruist van het speelplezier, er wordt niet gekeken op een gitaarriff meer of minder en de piano is zo te horen afkomstig uit een bar in het plaatsje Boogie.
Black is zijn talent nog steeds niet kwijt, zoveel is zeker: het zonverbrande 'San Antonio, TX', het galopperende 'Chip Away Boy', catchy popdeunen van het type 'Out of State' of 'His Kingly Cave', machtige gitaarrockers als 'The Scene', 'Black Letter Day' en 'California Bound', een voor een zijn het uitstekende nummers die ons goedkeurend geknor weten te ontlokken. 's Mans drama is echter dat het niveau van zijn soloplaten altijd zal worden afgemeten aan zijn werk met de Pixies, een eightiesgroep die haar tijd ver vooruit was en vijf klassieke langspelers naliet die Black, qua songs of dynamiek, nooit meer wist te evenaren.
De indruk die na beluistering van Black Letter Days en Devil's Workshop overheerst, is die van een artiest die het wel kan maar gewoon niet hard genoeg probeert en middelmaat verwart met bevlogenheid. Mocht hij echter zo slim zijn geweest de beste songs uit beide cd's op één plaat te zetten, dan hadden we wellicht heel anders gepiept.
TOP-5
1. The Flaming Lips, Yoshimi Battles the Pink Robots (Warner Bros) 2. The Red Hot Chili Peppers, By the Way (Warner Bros) 3. Paul Westerberg, Stereo/Mono (Vagrant Records) 4. Coldplay, A Rush of Blood to the Head (Parlophone) 5. Jun Miyake, Innocent Bossa in the Mirror (Nektar)
