Minder dan helft asielzoekers daagt op voor gesprek bij regionaal terugkeerbureau

In oktober vorig jaar opende het eerste regionale terugkeerbureau van de Dienst Vreemdelingzaken, officieel ICAM-bureau, de deuren in Brussel. Intussen zijn er loketten in Antwerpen, Gent, Namen, Luik, Hasselt en Neufchâteau.

De terugkeerbureaus vormen de ruggengraat van het aanklampend terugkeerbeleid dat staatssecretaris Mahdi wil realiseren. Vandaag krijgen zo’n 24.000 personen per jaar een eerste bevel om het grondgebied te verlaten, maar amper een vijfde van hen keert vrijwillig terug.

De ICAM-loketten begeleiden asielzoekers individueel, onder meer via intensieve gesprekken, met het oog op vrijwillige terugkeer. Uit cijfers van Mahdi blijkt dat 136 mensen opdaagden na een uitnodiging voor een eerste of een opvolgingsgesprek, op een totaal van 329 uitgenodigden. Dat is iets meer dan 40 procent. De cijfers handelen over een relatief korte periode na de opstart van het project, van begin oktober tot eind december vorig jaar.

Uitnodigingsbrief

Volgens Open Vld-Kamerlid Tim Vandenput, die de cijfers opvroeg, ligt het probleem onder meer bij de uitnodigingsbrief. Die is nu in het Frans of het Nederlands, afhankelijk van de verblijfplaats van de betrokkene.

De bijgevoegde uitleg is in één van beide talen en in het Engels opgesteld. Volgens Vandenput is het belangrijk de uitnodiging ook in de moedertaal van de asielzoeker te versturen. “Niet elke asielzoeker is het Nederlands of Frans machtig en zo is er een excuus om de afspraken niet na te komen”, zegt hij. “De eenmalige lage kostprijs van een vertaling weegt niet op tegen een efficiënter functionerend terugkeerbeleid.”

Asielzoekers die blijven weigeren om terug te keren of niet ingaan op de uitnodiging, wacht gedwongen terugkeer, gaf Mahdi eerder al aan.