‘Mijn slaapkamerdeur heeft mij gered’: Christel Joris overleefde miraculeus de gasexplosie in Turnhout

‘Je instinct neemt het op zo’n moment over. Ik stak m’n drie katten in een mand, pakte m’n telefoon en rende weg.’ Christel Joris overleefde vrij miraculeus de zware ontploffing in Turnhout.

Bij de explosie in een sociale woonblok in de Boerenkrijglaan, vrijdagochtend rond 8.15 uur, vielen vier doden. Enkele mensen werden met lichte verwondingen naar het ziekenhuis overgebracht. Een vrouw op de eerste verdieping zakte door haar vloer, kwam op het gelijkvloers te recht en bleef 14 uur lang vastzitten onder het puin. Ze bleef al die tijd telefonisch contact hebben met reddingswerkers.

Politie, brandweer en civiele bescherming wisten de dame laat in de nacht te bevrijden via een zelf gegraven tunnel. Brandweercommandant Luc Faes noemde het “een wonder dat we haar daar levend uit konden halen”.

Vuurbal

“Zij is mijn buurvrouw”, wijst Christel Joris (46), bewoonster van de flat ernaast, een dag later vanop een parkeerterreintje aan de achterkant van het gebouw. “Ze is gered dankzij haar tafel waaronder ze kon schuilen voor het puin.”

De vier sociale woonblokken van huisvestingsmaatschappij De Ark bevinden zich pal tegenover de Majoor Blaironkazerne, tot begin jaren ‘90 een opleidingseenheid voor honderdduizenden dienstplichtigen. De blokken waren oorspronkelijk wooneenheden voor militairen. Pas enkele jaren terug zijn de gevels grondig gerenoveerd, wat het getroffen pand er veel moderner doet uitzien dan het werkelijk is.

“Mijn eerste reactie bij die enorme knal, zo ‘s morgens vroeg, was boosheid”, zegt Christel. “De burgemeester had opgeroepen om vanwege corona geen vuurwerk af te steken, toch? Toen opende ik de deur van mijn slaapkamer en zag ik het stof en de ravage in m’n flat. Je instinct neemt het op zo’n moment over. Ik stak m’n drie katten in een mand, pakte m’n telefoon en rende weg. Vijf minuten later stond ik op straat en zag ik dat enorme gat. Toen ben ik al wie ik ken gaan bellen. Om hen gerust te stellen, en omdat het gewoon goed voelde om hardop te kunnen uitspreken dat ik ongedeerd was.”

“Mijn slaapkamerdeur heeft mij behoed voor de luchtverplaatsing. Had die deur de klap niet opgevangen, dan weet ik niet of ik hier nu nog zou staan. Mijn vrienden lachten mij altijd uit als ik zei dat ik een engelbewaarder heb. Maar kijk nu. Vaak laat ik die deur open.”

Een aantal bewoners mocht zaterdagnamiddag even het in oorlogszone herschapen gebouw weer binnen om de meest kostbare spullen op te halen. Voor Christel zal dat er niet zo gauw inzitten. Haar flat is te zwaar getroffen. “Het gebouw is volgens wat men ons vertelde ook instabiel”, zegt ze. “Het ziet er naar uit dat het volledig zal moeten worden gesloopt.”

‘Gasgeur’

Is het onderzoek van het Turnhoutse parket nog volop bezig, dan twijfelt geen van de omwonenden aan gas als oorzaak. Een bewoner op de derde verdieping aan de overeind gebleven zijkant van het gebouw begon enkele seconden voor de explosie op de deuren van z'n buren te bonken.

“Hij heeft alle ramen opengezet en geroepen dat iedereen het gebouw moest verlaten”, zegt Christel. “Hij riep blijkbaar ook dat niemand het licht mocht aandoen, zo hoorde ik achteraf. Hij heeft dus wel degelijk gas geroken, en hij stond al buiten toen die vuurbal er opeens was. Ikzelf zat in het andere deel, met een andere traphal, en heb zijn noodkreten niet gehoord.”

De explosie kostte het leven aan twee oudere koppels. De dame die na 14 uur kon worden gered, bevindt zich volgens de Turnhoutse burgemeester Paul Van Miert (N-VA) “wonderwel in goede gezondheid”. Dat geldt ook voor een andere dame die kort na de explosie kon worden bevrijd. Van Miert verwacht dat het parket pas in de loop van volgende week duidelijkheid kan brengen. Huisvestingsmaatschappij De Ark zoekt intussen een oplossing voor de tientallen die dakloos het nieuwe jaar ingingen.

“Ik heb gelukkig m’n zus", zegt Christel. “Ze woont vlakbij, ik kan zo lang ik wil bij haar terecht.”