‘Mijn kinderen zijn erg teleurgesteld dat ik niet wilde meedoen aan ‘The Masked Singer’’

Het televisiejaar 2020 stond bol van de statistieken, neologismen en cijfers die volgens de willekeur van de dag opliepen en krompen. Maar er was ook vermaak, dat zelfs méér dan verpozing kon bieden. Tv-makers Joris Hessels (Gentbrugge), Evi Hanssen (Help! Mijn borsten staan online) en Pedro Elias (De container cup) overlopen een uniek jaartje voor de beeldbuis hangen.

Januari

Het eerste tv-event van het jaar was de finale van De twaalf, volgens Ricky Gervais op Twitter ‘één van de meest complexe rechtbankdrama’s ooit’.

Joris Hessels: “Een bijzondere reeks, uitstekend vertolkt, ook erg Scandinavisch: onderkoeld, gedoseerd, donker. Al dacht ik bij het einde net als bij een verslag van de Veiligheidsraad: allemaal goed en wel, maar wat moet ik hier nu van onthouden? Dat een niet zo evidente reeks zo massaal werd bekeken, betekent vooral dat de tv-kijker meer aankan dan je zou denken.”

Een paar dagen later was te zien hoe Rudi Vranckx jou en Dominique Van Malder meezeulde naar Irak, in Tussen oorlog en leven.

Hessels: “Dat was heftig. Ik dacht: waarom ben ik hier? Als je op een berg lichamen staat, is het moeilijk om nog te weten wat je daarvan moet vinden, zeker als onbeduidend tv-makertje. Toch vind ik het belangrijk dat we zijn meegegaan, omdat we zulke verhalen moeten blijven vertellen. Onlangs zag ik Vijf jaar hier van Phara de Aguirre, waarin ze asielzoekers volgt die vijf jaar in België zijn. Heel straf. Ik heb graag dat een tv-maker tijd neemt voor zijn onderwerp: dat schept een ruimer beeld. Maar Rudi is toch een aparte figuur, hoor. Al twintig jaar host hij daar rond met dezelfde sjarels, zijn cameraman en zijn geluidsman: waarom?”

Evi Hanssen: “Is hij nooit bang?”

Hessels: “Hm, hij schakelt alleszins iets uit. Ik weet niet of hij nog bang is voor de dood.”

Ben jij bang geweest?

Hessels: “Er was een moment waarop we moesten vluchten omdat er geschoten werd. Dat was de eerste keer dat ik échte geweerschoten hoorde, én dat ik Dompie (Van Malder, red.) pijlsnel heb zien weglopen. Maar het was voorbij voor ik de tijd had gehad om bang te worden.”

In dezelfde week startte Gentbrugge op Canvas.

Hessels: “Op 8 januari! Zoiets onthoud ik. Ik zat bij die eerste uitzending toch met een klein hartje voor tv. Ik hoopte dat de buurt content zou zijn. Dat zij niet, zoals de inwoners van Sint-Martens-Latem nu meemaken met Latem leven, hun eigen gemeente niet zouden herkennen.”

Bij de start drukten de makers van Latem leven ons op het hart dat het ‘meer zoals Gentbrugge en minder zoals The Sky Is the Limit’ zou worden.

Hessels: “Dat had ik ook gelezen en omdat ik sinds kort de stem van VTM 2 ben, mocht ik de reeks zelf aldus aankondigen. Ik moet toegeven dat ik de gelijkenis niet echt zag. (lacht)”

Pedro Elias: “Je hebt een toon gezet, Joris. Trendsetter!”

Februari

Hebben jullie genoten van Kamp Waes, dat in februari aan de druk bekeken finale toe was?

Hessels: “Nooit gezien, omdat het idee mij niet zo aantrok. En misschien ook omdat Defensie ooit Radio Gaga heeft geweigerd. (lacht)”

Hanssen: “Wel gek hoeveel invloed iemand als Tom Waes heeft: mensen hebben zich dankzij hem aangemeld voor het leger. Maar het is niets voor mij, ik hoef mezelf niet zo nodig pijn te doen om iets te bewijzen. Alhoewel: ik ben sinds januari gestopt met drinken.”

Elias: “Proficiat! Ik heb ook ooit vier jaar niet gedronken. Vooral omdat ik wilde stoppen met roken, want na een paar Duvels trapte ik altijd in de val van de sigaret. Een fantastische tijd, ik was heel helder. Maar toen heb ik mijn huidige vrouw ontmoet en heb ik op de eerste avond een fles wijn soldaat gemaakt. Ik dacht: wauw, het leven! Dat is toch ook tof.”

Hanssen: “Ik wil niet overkomen als een stappen tellende, saaie, non-alcoholische vrouw... maar helaas bén ik het wel. (lacht) Ik heb net een boek uit over wat ik de midlifecrisis zal noemen: kun je nagaan.”

Maart

In maart duikt op tv een nieuw genre op: de persconferenties van de Nationale Veiligheidsraad. Wat vonden jullie ervan?

Elias: “Extreem spannend, met die cijfers, die stijgende curve, de aankondiging van allerlei maatregelen! Al dacht ik tijdens de beruchte persconferentie met de powerpoints wel dat ik naar De ideale wereld zat te kijken.”

Hanssen: “Op den duur kreeg ik plaatsvervangende schaamte. Vreemd dat niemand heeft gedacht: tiens, de tv-zenders hebben al vaak verkiezingsshows gemaakt, misschien weten ze daar wel hoe je een boodschap vol cijfers en statistieken goed kunt overbrengen? Het was paniekvoetbal, hè?”

Elias: “Tegen mijn vrouw deed ik altijd alsof ik die conferenties volledig begreep, om haar extra in de war te brengen.”

Dé hype aan het begin van de lockdown was Tiger King op Netflix. Hebben jullie de avonturen van Joe Exotic en co. gevolgd?

Elias: “Ik was daar zot van. Ik heb zelfs de puzzel gekocht: één van duizend stukken met alle personages en alle tijgers.”

Hessels: “Je lijkt ook op Joe.”

Elias: “Wat een belediging: mij vergelijken met een marginaal die tijgers heeft doodgeschoten!”

Hessels: “Ik bedoel het puur fysiek: alleen het nektapijt ontbreekt.”

Elias: “Dat is nog erger! (lacht)”

Hebben jullie Influencers gezien, de comeback van Bart De Pauw?

Hanssen: “Een paar fragmenten, met Rik Verheye als de bomma. Soms vond ik die grappig.”

Hessels: “Ik moest er niet zo mee lachen. Maar mijn kinderen van 9 en 11 vonden dat schreeuwerige wel leuk.

“Humor is ook subjectief. In 2018 heb ik meegedaan in Geub (met Philippe Geubels, red.). Die opnames vond ik de leukste waar ik ooit aan heb meegedaan, maar achteraf kwamen collega’s uit het theater zeggen: ‘Joris, wat ben jij aan het doen?’ Ook op de eerste draaidag van Albatros zei iemand: ‘Aan Geub was nu eens níéts goed.’ Zonder dat ik iets gevraagd had, hè. (lacht)”

Op 17 maart sterft Johny Voners, voor altijd verbonden...

Elias: “...met Aznavoners (zijn voorstelling rond de muziek van Charles Aznavour, red.). Hij vond het vervelend dat hij altijd dáárop werd aangesproken, maar het was heel mooi.”

Hebben jullie iets met zijn nevenproject F.C. De Kampioenen, in 2020 precies dertig jaar oud?

Hanssen: “Vroeger wel: die eerste seizoenen met DDT en Pico horen bij mijn jeugd. En mijn kinderen kijken er nu vaak naar bij oma en opa. Maar sommige collega’s zetten F.C. De Kampioenen op als een soort troost-tv: dat gaat me te ver.”

Eind maart presenteert Matthijs van Nieuwkerk voor de laatste keer De wereld draait door. Evi, jij was een tijdje één van de vaste tafelgasten: welke herinneringen heb je aan de man?

Hanssen: “Erg mooie, die ik niet ga delen. (lacht) Nee, we hebben een goede band: ik heb afgelopen zomer nog samen met Matthijs en mijn lief Antwerpen onveilig gemaakt.”

Hessels: “Waren er ook geen plannen om samen een talkshow te maken voor de VRT?”

Hanssen: “Ja, die waren zelfs vrij concreet. Matthijs houdt van België en Vlaanderen, en we hebben altijd goed samengewerkt. Maar begin 2019 is er van alles gebeurd bij de VRT en is het niet doorgegaan.”

De talkshow in Vlaanderen zou wel een opkikker kunnen gebruiken, nu Vandaag geruisloos verdwenen is. Waarom zit dat genre bij ons in het verdomhoekje?

Hanssen: “Ik ben fan van Danira en ik was superblij dat ze die kans kreeg, maar ik had het gevoel dat Vandaag niet urgent genoeg was. In Nederland is er ook meer een debatcultuur: ze hebben er allemaal een mening en ze komen er ook voor uit. Hier moet alles rustig en beleefd blijven. En dan kom je soms nergens uit.”

April

Half april starten op Canvas de docureeks In de ban van Tsjernobyl en de dramaserie Chernobyl.

Elias: “Blijkbaar is dat de geniaalste miniserie aller tijden, maar ik heb ze niet gezien: een Rus die Engels spreekt, ik kan mij daar niet overheen zetten.”

Hanssen: “Ik herinner me nog de verhalen over de radioactieve wolk die naar Europa kwam gedreven: er zouden honden met twee koppen geboren worden en zo. Er was toen ook een scheldwoord dat vaak gebruikt werd: Tsjernobylleke.”

Elias: “Echt? Dat herinner ik me niet meer. Wat zou nu zo’n scheldwoord zijn?”

Hessels: “‘Je lijkt op Joe Exotic!’ (lacht)”

In coronatijden was er nood aan goed entertainment. Is dat de sleutel tot het succes van De container cup?

Elias: “Misschien, maar wat ik er goed aan vond – ik mag dat zeggen, want ik heb het concept niet zelf verzonnen – is dat het programma wel is ontstaan door de lockdown, maar er niet over ging. Ik was dat moe, hoe er in andere programma’s constant werd gezegd hoe vreemd en erg de hele toestand was. Bij ons ging het enkel over sport.”

De andere troef was uiteraard het lichaam van Wesley Sonck.

Elias: “Hij heeft ook een mooi lijf. Als ik voor de grap zeg: ‘Hey, Wesley, laat je sixpack nog eens zien!’, dan doet hij dat ook. Onuitstaanbaar.”

Hessels: “Maar wat een goed duo waren jullie!”

Elias: “Ik denk dat de mensen Wesley toffer zijn gaan vinden dankzij De container cup.”

Hessels: “Een detail dat ik wel bij jou vond passen: die headset!”

Elias: “Dat lag daar. (lacht) Dat valt op omdat het zo contrasteert met mijn capaciteiten als sportverslaggever. Het eerste wat de regisseur zei na mijn auditie als Container cup-commentator, was: ‘Superslecht, Pee, echt superslecht. Je hebt de job!’ (lacht) Wesley kende mij ook niet, en hij snapte niet echt waarin hij terechtgekomen was. Wat ik net leuk vond.”

Hanssen: “Komt er nog een tweede seizoen?”

Elias: “Ja, we gaan een tweede reeks maken. Maar ik denk dat onze interactie goed zal blijven, want Wesley neemt alles serieus. Voor hem is De container cup een échte competitie. Niets aan hem verklappen, hè.”

Er waren ook bekende Vlamingen die alles hebben gegeven. Erik Van Looy trok zelfs zijn schouder uit de kom op de monkey bars.

Elias: “Erik is, en ik zeg dat met alle liefde, een gerateerde topsporter: hij heeft het instinct, maar zijn DNA wil niet mee. Nu, over de monkey bars moet ik niets zeggen: ik ben maar tot vijf geraakt.”

Zouden jullie meedoen, Joris en Evi?

Hanssen: “Nee, ik sport wel, maar ik heb het niet in mij om tot het uiterste te gaan.”

Hessels: “Ik ben ook niet zo fanatiek. Maar als ze mij vragen voor De container cup, dan ga ik wel voor dat klassement. Om achteraf waarschijnlijk in te storten op de Woestijnvis-parking.”

Mei

In mei zien we de finale van Temptation Island. Kijken jullie?

Hanssen: “Toen Temptation Island vier, vijf jaar geleden herbegon, herkende ik mijzelf in die jongens en meisjes. Zat geweest, domme dingen gedaan, gehuild met mijn gebroken hart... Pure menselijke miserie, die ik echt vóélde. Maar bij hen komt het op tv: echt tof vind ik het dus niet.”

Hessels: “Al die trashy reality van de vroege jaren 2000 is terug. Free Love Paradise, kennen jullie dat? Niet om áán te zien, ik snap er niks van.”

Elias: “Eén topper in het genre, die ik graag raadpleeg als ik niet kan slapen, is het programma waarbij je eerst de genitaliën ziet en dan de rest van het lichaam van de kandidaten. Ik wist niet wat ik zag!”

Hanssen: “(lacht) Naked Attraction! Het goeie is: dat zijn tenminste échte lichamen, geen wandelende wasbordjes zoals in Temptation Island.”

Elias: “Maar het is nog altijd niet per se reclame voor het mensdom, Evi.”

Juni

De dood van George Floyd en de Black Lives Matter-betogingen krijgen een staartje. De BBC haalt Little Britain en een aflevering van Fawlty Towers uit de catalogus en de VRT herhaalt twee afleveringen van F.C. De Kampioenen niet meer omdat ze racistisch zouden zijn.

Elias: “Als er mensen gekwetst worden, luister dan. Maar ik snap dat het voor sommigen wat snel lijkt te gaan. Ik vind het ook confronterend: Fawlty Towers is comedy-erfgoed, maar toch blijkt de reeks niet zo conform te zijn met hoe de wereld nu in elkaar steekt.”

Er is toch een verschil tussen ‘The Germans’ in Fawlty Towers, waarin één racistisch woord valt, en een aflevering van F.C. De Kampioenen waarvoor de zwarte acteur zich al jaren schaamt?

Elias: “Natuurlijk, en in het geval van F.C. De Kampioenen kan er geen discussie zijn: niet meer uitzenden.”

Hanssen: “Oké, het gaat snel, maar het debat sleept wel al lang aan. Herinner je je nog M!LF (een reeks uit 2009 waarin Philippe Geubels en Jan Van Looveren als leden van het Man! Liberation Front seksistische grappen maakten, red.)? Toen vond ik dat als vrouw ook al erg fout, maar in die tijd was de reactie dat je niet flauw moest doen. En dat is tien jaar geleden!”

Vond je het terecht dat de VRT de Hitlergroet van Geert Hoste uit de onlineversie van De ideale wereld knipte?

Elias: “Nee, ik ben tegen censuur. Dat lijkt in tegenspraak met wat ik daarnet zei, maar De ideale wereld is duidelijk een satirisch programma.”

Hessels: “Ja, het is bijna per definitie aanstootgevend.”

Juli

Tijdens de zomer werd Gentbrugge herhaald op Eén. Heb je dat gemerkt?

Hessels: “Nee. Ik had wel in Humo gezegd dat ik het programma sowieso graag op Eén had gezien, en dat is mij bij de VRT niet in dank afgenomen.”

Elias: “En nu zeg jij nog eens dat ze dat vervelend vonden? Goed bezig, Joris.”

Hessels: “(lacht) Er had hoe dan ook al veel meer volk naar gekeken dan ik ooit had gedacht. Raar, want Canvas heeft niet zoveel kijkers.”

Elias: “Je blijft maar vrienden maken bij de VRT.”

Ook deze zomer te zien op Play: Over de oceaan, dat in de kerstvakantie op VIER komt. Hoe was het om met Otto-Jan Ham, Charlotte Vandermeersch, Jani Kazaltzis, Imke Courtois en Dominique Persoone te gaan zeilen, Evi?

Hanssen: “Heftig. Omdat ik in het verleden programma’s als 71° noord en Expeditie Robinson gepresenteerd had, wíst ik dat het iets met je doet. Ik heb de leukste mensen zien veranderen in eikels, geboren leiders in mietjes. En toch heb ik het nog onderschat. (lacht)

“Pas nu, een jaar later, besef ik hoe belangrijk die reis was. Ik was niet van plan om een boek te schrijven of te stoppen met drinken: dat heb ik dankzij Over de oceaan gedaan.”

Hessels: “Wat dóé je drie weken lang op zo’n boot?”

Hanssen: “Niets! Vooral misselijk zijn. Je bent zo ver weg van de wereld dat je geen andere boten meer ziet, of vliegtuigen in de lucht. Toen wij op onze bestemming aankwamen, in Guadeloupe, was daar evenmin iets te beleven. Een mooie metafoor voor het leven: je gaat van A naar B, en op de bestemming is er niets. Je zorgt er dus maar beter voor dat het onderweg de moeite is. En het was zéker de moeite, al zou ik het niet iedereen aanraden. Je hoeft de oceaan niet over te steken om het geluk te vinden.”

Elias: “Sint-Anneke is ook goed. Ik was bijna meegegaan, maar Woestijnvis heeft me tegen mezelf beschermd. Mijn zoontje Rover kwam net uit een zware chemokuur, en als ik op die boot was gaan twijfelen of het wel goed ging met hem...

“A propos, zijn er op die boot geen romances ontstaan?”

Hanssen: “(lacht) Niet dat ik weet. We hebben vooral géén spanningen, laat staan ruzies gehad: een unicum volgens kapitein Piet, die dat nog nooit had meegemaakt met zijn crews. Als je mij zou vragen met welke zes mensen ik opgesloten wil worden, dan kies ik hen. Dat zou ik niet eens over al mijn échte vrienden zeggen.”

Augustus

Vlaanderen wordt opgeschrikt door een heuse YouTube-oorlog, die zelfs het journaal haalt. Hadden jullie al van Acid en CeMi gehoord?

Elias: “Ik kende ze niet in de diepte, nee. En nog steeds niet, ondanks alle ophef. Noem het een persoonlijke keuze.”

Hessels: “Ik had ook geen idee van hun bestaan. Eigenlijk gaan al die YouTube-sterren aan mij voorbij: ik hoor alleen af en toe een flash als mijn kinderen ernaar kijken – vooral veel fel geschreeuw van slechte geluidskwaliteit. Toen ik die vete in het journaal zag passeren, heb ik wel even bij hen gecheckt: ‘Wie zijn dat? Wat vinden jullie daarvan?’ En mijn stiefzoon van 11 sprak de Bijbelse woorden: ‘Stom!’ Daarmee is voor mij de kous af en de opvoeding geslaagd.”

Nog meer ophef was er rond Sokkengate en de gelekte naaktfoto’s van enkele schermgezichten. Eerder had jij, Evi, met Help! Mijn borsten staan online, de gevaren van sexting al aangekaart.

Hanssen: “Het maffe is dat die BV’s werden veroordeeld, terwijl dezelfde criticasters enkele maanden eerder nog vol afschuw naar het bedrog in mijn programma hadden gekeken: ‘Ocharme, die meisjes!’

“Ik ben trots dat Help! Mijn borsten staan online is overgenomen door scholen, en bij leerlingen én ouders reacties heeft losgeweekt. Ik heb ook over sexting moeten babbelen met mijn 11-jarige zoon: ‘Sexting, dat is als je naaktfoto’s naar elkaar stuurt.’ (met grote ogen) ‘Mama, waarom zou je dát doen?’”

Elias: “Ter verdediging van jouw 11-jarige: ik snap ook voor geen fluit waarom je je jos naar iemand zou sturen.”

Hanssen: “De dochters van mijn lief zijn 15 en 19, en vooral de jongste zit midden in mijn doelgroep. Nadat we samen naar de eerste aflevering hadden gekeken, draaide ze zich om: ‘Amai, Evi, zo goed dat je dat hebt gemaakt: het is exáct wat er bij de jeugd speelt.’ Waarop mijn vriend uit de lucht kwam vallen: ‘Hoe, vragen ze jóú om naaktfoto’s?’ ‘Papa! Natúúrlijk.’”

Hessels: “Heeft het programma veel respons gehad?”

Hanssen: “Enorm. Het was de eerste keer dat ouders zagen wat er bij de jeugd leefde. Ik denk dat veel tieners reageerden zoals mijn dochter: ‘Nu zien jullie eens wat voor ons dagelijkse kost is!’ Dat was voor iedereen confronterend.”

Maar als je zag hoe gretig de BV-foto’s werden rondgestuurd, hebben veel mensen toch niets bijgeleerd.

Hanssen: “Nee. Ik ben ongeveer de enige die ze niet heeft gekregen. Wellicht omdat mensen weten dat mijn eerste reactie was geweest: ‘Jullie weten toch dat dit strafbaar is, hè?’”

Elias: “Ik heb ze wel gekregen. Maar er is een verschil tussen ze ontvangen en ze verspreiden. Ik heb ze alleen zien opduiken in een WhatsApp-groep. En ik heb ze nooit doorgestuurd.”

Hanssen: “Heb je wie ze wel doorstuurde, laten weten: ‘Dit is niet oké’?”

Elias: “Nee.”

Hessels: “Ik ook niet. Wellicht omdat ik de ernst van de situatie nog niet juist inschatte. Misschien zou ik anderen nu wel op de vingers tikken.”

Hanssen: “Het probleem is dat het fenomeen zo nieuw is dat we er nog geen normen en waarden aan hebben vastgehecht. Je mag niet stelen, je mag niet pesten, je mag niet vechten: dat weet iedereen. Maar op het vlak van online seksualiteitsbeleving is alles veel onduidelijker. Terwijl: een naaktfoto van iemand doorsturen is zoals de post uit de brievenbus van je buurman pikken: je doet dat niet.”

Elias: “Ik doe dat nu toevallig wel, maar wij hebben héél vervelende buren. (lacht) Maar weet je wat ik goed vind? Dat het voorbij is. Het is heftig geweest voor alle betrokkenen, maar hun carrière heeft er niet onder geleden. Ik heb ook een gesprek gehad met mijn 15-jarige zoon over sexting en zo, en ik heb hem twee dingen verteld: let op voor de gevolgen, en niets is erg genoeg dat je er een eind aan je leven voor zou willen maken. Zeker tieners denken makkelijk: mijn leven is kapot. Maar dat is niet zo: kijk naar die drie mannen. Dat is een belangrijke boodschap.”

Hanssen: “Ik vond het positief dat zij zelf met hun verhaal naar buiten zijn gekomen: ik zat daar echt op te hopen.”

September

Het meest onverwachte kijkcijferkanon van het najaar is The Masked Singer. Hebben jullie mee naar de identiteit van Otter of Suikerspin gezocht?

Elias: “Nee. Ik gun de makers het succes, maar bij zo’n programma wil ik op zijn minst Beyoncé uit een pak zien komen, niet Andy Peelman.”

Hessels: “Wij mochten ooit Radio Gaga gaan pitchen op een tv-congres in Canada, en toen werd het originele, Zuid-Koreaanse The Masked Singer daar ook voorgesteld. Ik dacht: dat is wel heel speciaal. Maar ik schrik er niet van dat het zo goed heeft gewerkt: het lenigde de nood aan familie-entertainment.”

Hanssen: “Het is een beetje De mol, hè?”

Elias: “Ik denk dat de makers van De mol nu een graf gaan graven zodat ze zich erin kunnen omdraaien.”

Hanssen: “(lacht) Je snapt wat ik bedoel: je kunt met het gezin raden wie het zou kunnen zijn. Het ergste was: ook als de kinderen er niet waren, hebben mijn lief en ik gekeken.”

Hessels: “En voor je het wist, was het twee uur later. Zelfs nadat er deelnemers waren afgevallen, blééf het duren.”

Hebben ze jullie gevraagd om in een pak te kruipen?

Hanssen: “In een pak én in de jury. Mijn kinderen zijn teleurgesteld dat ik nee heb gezegd.”

Ging half september van start: streamingdienst Streamz. Goed nieuws voor de Vlaamse tv-industrie?

Elias: “Ik ben niet objectief, want ik heb samen met mijn vrouw een fictiereeks geschreven, maar elk initiatief om lokale producties te steunen juich ik toe. Als je wilt wedijveren met de Netflixen van deze aarde, lijkt het logisch dat je dat met eigen content doet.”

Oktober

Welke programma’s zijn jullie opgevallen uit het eerste tv-seizoen na corona?

Elias: “Ik had de afgelopen maanden twee favorieten: Zelfde deur, 20 jaar later van Martin Heylen en Durf te vragen met Siska Schoeters.”

Hanssen: “Ik heb haar felicitaties gestuurd. Dat programma had ik zelf graag gemaakt.”

Elias: “In mijn eindejaarsvragen in Humo heb ik naast Ooit vrij ook Winteruur vermeld, omdat ik niet genoeg kan benadrukken hoe schoon dat is. Wim Helsen verdient ondertussen een standbeeldje.”

Joris, jij noemde in jouw eindejaarsvragen Filip Van België, de docureeks op Canvas over onze koning.

Hessels: “Ja, ongelooflijk straf. De reeks gaat vooral over een jongen die opgroeit in een destructief gezin, waar hij nauwelijks liefde krijgt van moeder of vader. Tragiek alom. Plotseling heb je zoveel sympathie voor die houterige man van wie iedereen altijd zei dat hij nooit een goede koning zou worden. Als je dan ziet hoe hij geëvolueerd is, en ook de hele zaak rond Delphine Boël heeft aangepakt: fenomenaal.”

Elias: “Als je na dit interview geen uitnodiging van het paleis krijgt, dan nooit meer, Joris.”

November

Wie is er wakker gebleven voor de verkiezingen in de VS?

Elias: “Ik! Dat was toch de soap van het jaar? Alleen spijtig dat er geen hol is gebeurd. (lacht) Mijn tv-moment van het jaar is ook dat filmpje van een paar dagen later waarin Kamala Harris naar Joe Biden belt om hem te feliciteren: ‘We did it, Joe!’ Waarschijnlijk is het in scène gezet door tachtig pr-mensen, maar ik was toch ontroerd. Ook al ben ik zeker geen fan van Biden, want zijn grootste pluspunt is dat hij niet Donald Trump is.”

Hessels: “Ik ben blij dat we verlost zijn van de toon, het pesterige gedrag, de onbeschoftheid.”

Elias: “Maar ik moet toegeven dat het ook vaak leuk was: als Donald iets waanzinnigs zei of zijn tegenstanders een bijnaam gaf, zoals Sleepy Joe of Crazy Nancy, zat ik wel gebiologeerd te kijken, weliswaar met gêne.”

Hessels: “In het begin misschien, maar ik was het beu.”

Half november nemen we afscheid van Lutgart Simoens, ‘de engel van Vlaanderen’, die op 92-jarige leeftijd overlijdt.

Hanssen: “De stem van mijn kindertijd! Zo zoet, zo zacht, daar kon ik uren naar luisteren. Ze heeft ook heel veel betekend voor vrouwen in Vlaanderen, terwijl dat nauwelijks bekend is.”

Hessels: “In die periode is ook Ward Verrijcken gestorven, niet? Ik kende hem alleen van op radio en tv, maar zijn dood heeft indruk op me gemaakt.”

Op 30 november gaat Martine Tanghe met pensioen. Waren jullie één van de ruim twee miljoen mensen die haar laatste journaal hebben gevolgd?

Hanssen: “Absoluut, dat mocht je toch niet missen? Wij zijn allemaal met haar opgegroeid. Ze is begonnen bij de VRT in 1978, het jaar waarin ik geboren ben. Haar carrière omspant dus mijn hele leven.”

Het is ook een figuur waar altijd mysterie rond hing.

Hessels: “Dat heeft ze zelf in stand gehouden. Ik herinner me dat ze een keer in Schalkse ruiters heeft gezeten, en in Samson en Gert. Maar verder was er enkel Het journaal.”

Elias: “Ik hoopte dat ze op het einde van dat laatste journaal haar hoofd zou afzetten en dat Sandra Kim tevoorschijn zou komen, maar helaas. (lacht)”

December

De hit van de laatste weken van 2020 was The Queen’s Gambit op Netflix.

Hanssen: “Ik was helemaal mee, ook al kan ik niet schaken. Prachtige miniserie.”

Even schaakmat in het hoofd: Jens Dendoncker laat zich opnemen in de psychiatrie om te vechten tegen zijn angsten, en komt zelf met dat nieuws naar buiten.

Hanssen: “Echt fantastisch dat iemand durft toe te geven dat het moeilijk gaat en hulp zoekt, en daar eerlijk en open over is.”

Hessels: “Iedereen kan af en toe bang zijn en het lastig hebben. Die boodschap is zo hard nodig, zeker als het over jonge mensen gaat. Het bewijst ook wat voor een heftige periode dit is, voor iedereen.”

Hanssen: “Ook voor iemand die populair is, die net in het best bekeken programma van het jaar zat, en van wie je denkt: jij hebt alles.”

Begin januari komt het tweede seizoen van De weekenden op Canvas: heb je die reeks tijdens de lockdown moeten maken, Joris?

Hessels: “Eigenlijk is het een klein wonder dat die af is. De eerste opnames waren gepland voor 14 en 15 maart, net bij de start van de lockdown, dus moesten we alles omgooien. Ik heb me toen wel zorgen gemaakt, want voor De weekenden is het essentieel dat mensen die elkaar niet kennen, samenkomen om te praten, en dat kon niet meer. Ik heb eerst met iedereen apart afgesproken en pas eind juni, toen dat weer mocht, zijn we samengekomen – met de nodige afstand.”

Was dat voor jou aanpassen? Op het bankje in Gentbrugge zat je bijna op de schoot van de mensen.

Hessels: “Ik heb getwijfeld aan mezelf, ja. Ik moet het van een soort nabijheid hebben, een intimiteit, af en toe iemand een troostende knuffel geven. Maar uiteindelijk viel het mee: je kunt ook op anderhalve meter een gesprek voeren, zo heb ik geleerd. En de nood om dingen te delen, om naar anderen te luisteren, is nog nooit zo groot geweest als in 2020. Dit was het jaar van de beperkingen, maar ook van de mogelijkheden, aldus pater Joris. (lacht)”

© Humo