Superprestige
Mathieu van der Poel neemt Van Aert ook in Diegem te grazen na ware kerstthriller voor ogen van 20.000 fans
Met kop en schouders steken ze boven de rest uit en het koningskoppel van het veldrijden verzorgde ook vanavond in de zesde manche van de Superprestige in Diegem weer met veel bravoure de show. Ze losten elkaar voor geen vin en deden het publiek smullen van zoveel spektakel. Uiteindelijk bleek Mathieu van der Poel in de slotronde opnieuw de meest frisse en flitsende. Op de streep had de 21-jarige Nederlander nog tijd om zijn geklopte rivaal eventjes uit te dagen. Van Aert moet er stilaan moedeloos van worden. Voor de vierde keer op rij geklopt door zijn kwelduivel, voor de vijfde keer al in de Superprestige. Een verbluffende 5 op 6 voor kannibaal Mathieu.
Crossen om acht uur 's avonds, verandering van spijs doet eten. En het is gewoon ook bijzonder goed gezien door de organisatoren. Heel veel volk op de been in Vlaams-Brabant. Het begin van de vakantie, geen voetbal vanavond en een optreden van Niels Destadsbader om de vlam nog voor de start in de pan te jagen. Als er één wedstrijd is, die doet denken aan een vliegend criterium dan wel deze. Terwijl Vincent Baestaens spectaculair overkop ging aan de balken zag het talrijk opgekomen publiek hoe Wout van Aert en Mathieu van der Poel al snel op poepsimpele wijze afscheid namen van de rest van het pak. Ze crossen op een andere planeet, ze rijden gewoon een pak rapper dan hun concurrenten. Niks tegen te beginnen, al een heel seizoen lang niet.
Te lief voor elkaar
We leken opnieuw vertrokken voor een beklijvend titanenduel waarbij de wereldkampioen zijn rivaal uit Nederland geen duimbreed wilde toegeven en vice versa. "Ze moeten niet bij elkaar op de koffie gaan", stelde een scherp observerende Niels Albert. Beide jongemannen zouden immers te veel eerbied hebben voor elkaar en mogen best wat minder lief zijn voor elkaar. "Supporters zien dat niet graag", stelde de mentor van Wout van Aert onomwonden over het wederzijdse respect. Meer strijd en wat meer verbeten rivaliteit dus. Maar ze zijn toch zo lief meneer, zij aan zij broederlijk die vele resterende rondjes afhaspelend. Mathieu die had wat last van een snotvalling, maar daar was eigenlijk niks van te merken. In zijn gekende stijl probeerde hij zijn concurrent Van Aert een verkoudheid te bezorgen.
Toch weer Mathieu
We kunnen ons voorstellen dat u tegenwoordig vooral benieuwd bent naar wie met de ereplaatsen aan de haal gaat. Die strijd is immers ook bijzonder spannend. Toon Aerts en Kevin Pauwels hingen zo goed als in elkaars wiel op 14 à 15 seconden. Vier rondjes hadden we achter de rug, nog vijf te gaan. Voorin losten ze elkaar intussen voor geen vin. Tot Mathieu van der Poel een foutje maakte en bijna in het decor belandde. Tegen de afsluiting kon hij nog net zijn evenwicht houden. Wout van Aert rook z'n kans, maar kreeg de kranige zoon van Adrie niet los. En dat ondanks die razendsnelle ronde die hij had afgewerkt. Volledig aan elkaar gewaagd trokken ze de slotronden in, niemand die durfde voorspellen hoe dit zou aflopen. Uiteindelijk viel de beslissing ook dit keer weer in de slotronde. Mathieu van der Poel bleek daarin opnieuw dat tikkeltje frisser en sterker. In de laatste rechte lijn zette hij zich nog even recht om Van Aert een beetje te kietelen. Neen jongen, je komt niet aan mijn wiel. Kevin Pauwels was andermaal de derde podiumklant. Een vast plaatje.
