Lieve media, blijf ons bewijzen dat de werkelijkheid bovenal bizar is

Volgens experts die graag overdrijven, is dit nieuwe millennium het ergste millennium ooit, nog erger dan die met de kruistochten en de Honderdjarige Oorlog erin. Als schermjunkies worden we ook door media bevestigd in deze gedachte en lijkt het maar een kwestie van tijd voor journaals gepaard gaan met in de linkerhoek een klok die aftelt tot het einde der tijden.

"Dit was het nieuws, nog 147 dagen voor de wereld brandt en nu tijd voor de sport."

Daarom zijn nieuwsberichten over de totale absurditeit van de realiteit zo geruststellend. Af en toe moeten we eraan herinnerd worden dat de wereld misschien eng lijkt, maar voornamelijk een onlogische knoeiboel is. Daarom ben ik de media ook zo dankbaar dat ze zichzelf opofferen om ons te tonen dat we allemaal maar wat doen door ons te gedragen als kleinmenselijke sukkels vol gebreken en onhebbelijkheden.

Ik heb het dan niet over de fantastisch gemene reactie van de VRT op de vrijzinnige verenigingen na hun kritiek inzake uitsluitend christelijke misvieringen op zondagochtend, waarna de VRT schriftelijk liet weten dat "de eucharistieviering past in een traditie van dienstverlening voor mensen die minder goed te been zijn". Een zin als een heerlijke fuck you naar zowel de vrijzinnigen, die worden afgeschilderd als een bende bejaardenhaters, als de christenen, die worden weggezet als een uitstervend ras van zwakkelingen. Wat misschien kan inspireren tot een vervolg van het boek Kruistocht in spijkerbroek getiteld Kruistocht in elektrische scootmobiel.

Maar nog schoner in het tentoonspreiden van menselijke zwakten is de hele berichtgeving omtrent het interview van Sean Penn met drugsbaron El Chapo. Als een wedstrijd om de grootste grootheidswaanzin. Want geen betere broedplaats voor ijdelheid dan media.

In de ene hoek hebben we acteur, regisseur en aanrander van Madonna Sean Penn, een man die erin slaagt om in het lange, o zo hemeltergend lange Rolling Stone-artikel over drugshandel en armoede reclame te maken voor hoe gezond avocado's wel zijn en op te scheppen dat hij niet weet hoe een laptop werkt, alsof het een ware verdienste is. Dan zwijg ik nog over de passage dat hij een laatste blik werpt op zijn penis voor deze misschien afgesneden zou worden door zijn begeleiders.

In de andere hoek hebben we drugsmiljardair Joaquí 'El Chapo' Guzmán, die gevat is omdat hij een film over zijn leven wou maken en door zijn ontmoeting met Penn getraceerd kon worden. Want hoe idioot kun je zijn om vertrouwen te hebben in de technische knowhow om onder de radar te blijven van een Hollywood-acteur die beweert dat je een universiteitsdiploma nodig hebt om een sms te versturen.

Dus de hoeveelheid ijdelheid in die kamer, ergens in de jungle, was waarschijnlijk zichtbaar vanuit de ruimte en werd opgepikt door een voorbijvliegende drone. Als er ooit een film gemaakt moet worden over zijn leven, dan biedt deze ontmoeting stof genoeg. Twee mannen in volle desillusie van hun rechtschapenheid, met een acteur die ooit zonder enige ironie verklaarde dat Amerikaanse journalisten die Hugo Chávez een dictator noemen in de gevangenis moeten (een beetje zoals dictators dat doen) en een drugsbaron die moorden in zijn opdracht omschrijft als zelfverdediging. Een extreme versie van hoe hondeneigenaars iemand anders de schuld geven omdat hun hond jou aanvalt. 'Je had maar geen bruine broek moet aantrekken, daar wordt Bobby agressief van.'

Dus lieve media, blijf ons met dit soort verhalen voeden, blijf ons bewijzen dat de werkelijkheid bovenal bizar is en dat elke mogelijke politieke of religieuze verklaring sowieso tekortschiet. Meer vreemd alstublieft.