‘Laat ons café Blond hebben, ik kom toch ook niet naar een evenement voor gepensioneerden?’

Na enkele gewelddadige incidenten zette het Gentse café Blond dit weekend alle cisgender mannen – bij cisgender mensen komt hun genderidenteit overeen met hun geboortegeslacht – aan de deur. De zaak belandde in een mediastorm en de uitbaters werden van discriminatie beschuldigd, maar vele klanten haalden opgelucht adem.

Hannah Beeckman (26): ‘Voor cisgender mannen is de hele wereld een safe space’

“Cisgender mannen klagen dat ze door Blond uitgesloten worden, maar op die manier draaien ze de rollen om. Als biseksuele vrouw kan ik enkel binnen de muren van het café mezelf zijn zonder ondertussen bezorgd te zijn over mogelijk geweld, terwijl de hele wereld hun safe space is.” De Gentse Hannah Beeckmans reageert verontwaardigd op de commotie die de afgelopen dagen rond haar favoriete café ontstond toen het vrijdagavond besliste cisgender mannen enkele uren te weren. “Die keuze ligt in lijn met de visie die de uitbaters van Blond altijd al uitdragen: ze ondernemen steeds actie wanneer hun klanten fysiek of verbaal lastiggevallen worden. Omdat het voornamelijk cisgender mannen zijn die zich in Blond misdragen, werden de gerichte maatregelen genomen.”

In de verdediging van hun beslissing verwezen de eigenaars van Blond naar verschillende incidenten die vrijdag plaatsvonden, maar volgens Beeckmans slepen de problemen al langer aan. “Sinds het einde van de lockdown voelt het soms alsof iemand wilde honden losgelaten heeft; mannen lijken gefrustreerder te zijn. Vrienden van me werden recent nog geduwd en geslagen in Blond. Dat geweld toont aan dat zelfs onze safe space niet volledig veilig is.” Net daarom steunt ze de ambitie van de eigenaars om voortaan avonden te organiseren waarop cisgender mannen niet welkom zijn. “De kritiek op dat concept komt vooral vanuit mannelijke hoek, maar ze is lachwekkend en absurd. Discriminatie tegen cis mannen vanwege hun genderidentiteit bestaat helemaal niet: zij kunnen overal terecht.”

Hilary Phelan (39): ‘Wie Blonds visie onderschrijft, is geen mannenhater’

“Wie de visie van Blond onderschrijft, wordt weggezet als mannenhater. Volgens mij hebben cisgender mannen echter helemaal geen idee met wat voor geweld we te maken krijgen.” Hilary Phelan woont al een tijdje in Antwerpen, maar dat houdt haar niet tegen om nog regelmatig naar Blond af te zakken en de zaak met vuur te verdedigen. Als queer persoon voelt ze zich daar meer thuis dan bij andere cafés waar de regenboogvlag buitenhangt. “Je genderidentiteit ontdekken is een bijzonder kwetsbaar proces. Het is belangrijk dat je dat kan doen in een setting waarin je je veilig voelt.”

Phelan merkt op dat de mensen die verontwaardigd reageren op de plannen van Blond vaak ook niet begrijpen waarom er nood is aan fitnesslessen of zwemuurtjes waaraan enkel vrouwen kunnen deelnemen. “Natuurlijk zou ik willen dat die initiatieven niet nodig waren, maar het toxische gedrag van cisgender mannen in de maatschappij laat ons geen andere keuze.” Volgens haar reageren zij vooral gefrustreerd omdat ze voor het eerst ergens niet welkom zijn. “Ik snap überhaupt niet waarom cisgender mannen naar Blond willen komen. Er zijn duizenden cafés waar zij terechtkunnen, en er is er eentje waar wij veilig zijn en onze ervaringen kunnen delen. Laat ons die ene plek toch hebben. Ik kom toch ook niet naar een evenement voor gepensioneerden?”

Tine* (44): ‘Café Blond ziet me als een volwaardig persoon, niet enkel als trans vrouw’

“Binnen de muren van het café word ik gezien als een volwaardig persoon en niet alleen als een trans vrouw. Naast een bar zie ik Blond als een gemeenschap.” Nadat Tine haar transitie in gang zette, kreeg ze in het uitgaansleven herhaaldelijk te maken met verbaal en fysiek geweld. Daarom nam ze afstand van het reguliere cafécircuit en trok ze naar Blond. Daar voelt ze zich meer aanvaard, al is de dreiging van geweld nooit veraf. “Bij cisgender mannen ben ik altijd op mijn hoede. Wanneer ik geïntimideerd word, gebeurt dat in 99 procent van de gevallen dan ook door hen. In de bar word ik bijvoorbeeld beledigd, als fetisj behandeld of krijg ik zelfs klappen.” Later aangifte doen bij de politie zet volgens haar geen zoden aan de dijk. “Ik wil zorgeloos feesten, daarvoor zijn andere maatregelen nodig.”

Tine is daarom trots dat haar stamcafé moeite doet om klanten te beschermen tegen cisgender mannen met slechte bedoelingen. “Ik zou het jammer vinden als zij nooit meer welkom waren in Blond, maar hen één avond weren, hoeft het einde van de wereld niet te betekenen. Er zijn heel wat mensen voor wie de maatregel betekent dat ze even hun zorgen kunnen vergeten.” Tine wijst er daarbij op dat die ‘uitsluiting' op basis van gender ook elders gebeurt, zo zijn bij enkele sauna’s enkel homoseksuele mannen welkom. “De nood voor safe spaces is er alleszins, ik hoop dat de publieke opinie ons toestaat om ze verder uit te bouwen.”

*Tine is een schuilnaam.