Laat gelijkspel biedt Duitsers nog genoeg perspectief op achtste finales

Doodstil vielen de Duitse supporters, na de echte spitsengoal van de ploeg die zonder aanvalsleider was begonnen. Alvaro Morata legde de bal acht minuten na zijn invalbeurt, na de voorzet van Jordi Alba, heerlijk achter doelman Neuer, bij de eerste paal, met de buitenkant van de voet. Zo waren beide doelpunten van een ingevallen, ‘ouderwetse’ spits, terwijl de elftallen zonder echte aanvalsleider waren begonnen. Een heerlijk schouwspel was met name de tweede helft van deze vroege topper op het WK.

Met een tweede nederlaag zou Duitsland bijna zijn uitgeschakeld. Maar toen scoorde dus Füllkrug van Werder Bremen, die de bal van dichtbij hoog in het doel joeg. Dankzij Costa Rica, dat eerder won van Japan, zijn de Duitsers nog niet uitgeschakeld. Zelf winnen van Costa Rica en hopen dat Spanje met zijn prachtige doelsaldo niet verliest van Japan, dan plaatst Duitsland zich mogelijk alsnog, met een rol voor de doelcijfers. Anders volgt de tweede aftocht op rij in de groepsfase, na 2018 in Rusland.

Hoog gezeten in stadion Al Bayt in Al Khor, in de woestijn van Qatar, valt de schoonheid van het Spaanse voetbal perfect op te tekenen, al gaat in het combinatiespel soms ook te veel mis. Maar ach, wat is het mooi als je echt kunt voetballen, als vaardigheid alleen al vertrouwen geeft om te creëren, als je ballen over korte of lange afstand durft te spelen die ogenschijnlijk gevaarlijk lijken, en soms ook gevaarlijk blijken, doch meestal bij iemand van dezelfde kleur uitkomen. Als je zonder stress druk durft te zetten, als het elftal als harmonica in elkaar schuift.

In een echte crisis dompelen

Spanje wil Duitsland op deze zondag vanaf de aftrap in een echte crisis dompelen. Die Mannschaft heeft onverwacht verloren van Japan, terwijl Spanje Costa Rica met 7-0 vermorzelde, en in Duitsland gaat het sindsdien veel over het gebaar van het elftal vóór de aftrap tegen Japan, met de hand voor de mond, als protest tegen het verbod van de FIFA om de zogenoemde OneLove-aanvoerdersband te dragen. De Duitsers waren te veel met politiek bezig, luidde het oordeel in de machtige media, een verdict dat ongetwijfeld anders was uitgevallen als met 3-0 was gewonnen. Aan de hand van uitblinker Jamal Musiala doet Duitsland redelijk mee zondag, is na rust zelfs minimaal gelijkwaardig, zij het minder gepolijst dan Spanje, en denkt zelfs even aan een voorsprong, maar scheidsrechter Danny Makkelie keurt de kopbal van Antonio Rüdiger af vanwege buitenspel.

Spanje en Duitsland zijn de wereldkampioenen van 2010 en 2014. Spanje, als architectonisch hoogstandje van het voetbal van Guardiola, die bij Barcelona het zogenoemde tiki-taka ontwikkelde. Duitsland met Jogi Löw en zijn prachtige, veelkleurige ploeg, de afspiegeling van het nieuwe Duitsland.

Guardiola vertrok na Barcelona en een jaar overpeinzing naar Bayern München, in 2013, om zijn ideeën te overgieten met een Zuid-Duits sausje. Veel beweging, altijd druk naar voren, bal heroveren na vijf, liever nog binnen drie seconden. Positiewisselingen, backs die bijna aanvallers zijn. Wel in 4-3-3, schatplichtig als hij is aan Johan Cruijff, niet altijd met een echte spits. Dat was Cruijff zelf immers ook niet. Cruijff volgde zijn intuïtie en was op de plekken waar hij succes rook.

Een echte spits als invaller

In zowel Spanje als Duitsland is de echte spits, als die nog bestaat, vaak een buitenlander. Mannen als Benzema, Lewandowski en Haaland bepaalden het beeld van de laatste jaren. Ja, Spanje heeft Morata, maar die zit vaak op de bank. Hij viel zondag kort na rust in voor Ferran Torres, omdat iemand die gespecialiseerd is in het maken van doelpunten ook wel handig kan zijn, om al dat moois te bekronen. Dat deed hij met verve. Maar toen liet ook Duitsland een echte spits invallen, de bonkige Füllkrug.

Bondscoach Luis Enrique van Spanje is, net als zijn collega Hansi Flick, van het moderne voetbal, van de voortdurende beweging. De ene keer verschijnt Dani Olmo in de spits, dan weer Asensio of een ander. En Barcelona is alweer de hofleverancier, met Gavi, 18 jaar pas, en de afgelopen week twintig jaar geworden Pedri als de nieuwe Iniesta en Xavi. Spanje, dat officieel nog niet zeker is van de laatste zestien, kan nog jaren vooruit. Duitsland, dat in de slotfase aandrong en zelfs had kunnen winnen, zit nog steeds in de penarie, maar het zou niet voor het eerst zijn als de ploeg zich nog weet te ontworstelen aan het onheil.