Eind 2005 werd Ahtisaari door de VN-Veiligheidsraad belast met de supervisie van de onderhandelingen tussen de Serviërs en Kosovaren over het statuut van de Servische provincie Kosovo. Hij kreeg de wind van voren: Belgrado beschuldigde hem van partijdigheid, Moskou en Peking toonden weerstand, het Westen vertraagde de gesprekken en de Verenigde Naties kwamen maar traag in actie.

Eind maart 2007 maakte de Fin een einde aan de discussies en beval hij de onafhankelijkheid aan. De laatste onderhandelingen, die zonder hem werden gevoerd, mislukten en Kosovo verklaarde zich op 17 februari 2008 eenzijdig onafhankelijk.

Ahtisaari had de Serviërs geen tweede keer kunnen doen buigen. In 1999 werd hij immers naar Belgrado gestuurd, samen met de Russische ex-premier Victor Tsjernomirdin. Hij wist de Joegoslavische president Slobodan Milosevic er toen toe te overtuigen een einde te maken aan de militaire operaties in Kosovo, in ruil voor het stopzetten van de NAVO-bombardementen.

In 2006 oogstte hij daarentegen grote Servische vijandigheid. Premier Kostunica zei "zich niet te kunnen herinneren hoe de man eruit zien, ik heb hem hooguit één keer ontmoet". Het regeringsblad Vecernje Novosti speculeerde in juni van dat jaar al dat hij aanstonds zou vertrekken omdat de VN ontevreden waren over het gebrek aan vooruitgang. "Hij spreekt zichzelf bovendien voortdurend tegen en is nooit duidelijk."

In Belgrado werd gisteren zeer verrast op de bekroning van Ahtisaari gereageerd, vooral omdat die nauwelijks twee dagen na het VN-besluit komt om de onafhankelijkheidsverklaring van Kosovo voor te leggen aan het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. In Servië zijn de verwachtingen dat de verklaring als 'indruisend tegen het internationaal recht' zal worden gezien.

(CV)