Katrin Swartenbroux: ‘Volgens insiders was Donald Trump nooit uitgegroeid tot wie hij vandaag is zonder u’

In Hemelpost zeggen we vaarwel aan hen die in 2022 zijn komen te gaan. Katrin Swartenbroux, journalist, schrijft een brief aan Ivana Trump, Amerikaanse socialite en ‘eerste vrouw van’. Ze overleed op 14 juli na een val. Ze werd 73 jaar.

Ach Ivana,

Ze hadden u er nog zo voor gewaarschuwd. Uw familie­leden, uw vrienden, de huishoudster allicht ook. Zo’n steile draaitrap is een knap decorstuk, maar levensgevaarlijk. Zeker voor iemand van uw leeftijd. Ik begrijp echter helemaal waarom u nooit verhuisd bent. Een trap als de uwe symboliseerde immers Een Moment. Met hoofdletters. Een afdaling is als een pirouette in slow motion, een staircase als showcase voor de vele avond­jurken die in uw dressing hingen. Ik ben door de foto’s gegaan. Het lila exemplaar met sleep dat u in 1986 droeg tijdens uw eerste diner als gastvrouw van Mar-a-Lago was mijn favoriet.

“Ik betaal haar één dollar per dag”, zei uw toenmalige echtgenoot Donald Trump gnuivend in een televisie-interview toen u aan het hoofd van The Plaza kwam te staan. “En alle jurken die ze wil.” Dus ging u naar Carolina Herrera en gaf u 25.000 dollar uit. Aan één jurk. The New York Times becijferde dat uw garderobe Donald zo’n anderhalf miljoen dollar per jaar kostte. Deze kledingstukken waren meer dan opsmuk voor u. Ze dienden als tafzijden toegangsticket naar een wereld waarvan u zo graag deel wilde uitmaken.

U groeide op als Ivana Zelníčková in een bescheiden gezin in een al even bescheiden dorp in Tsjechoslovakije. Vlak bij de Karpaten was het en dat maakte van u een begenadigd skiër. Bij wintersportwedstrijden in het buitenland kwam u in contact met Coca-Cola, couture en het kapitalisme en was u verkocht. U bestudeerde Hollywoodsterren en Dynasty en ging een schijnhuwelijk aan met een Oostenrijkse skileraar om onder het IJzeren Gordijn door te kunnen glippen. Op uw 27ste ontmoette u ‘The Donald’ in een New Yorkse bar. Bij het vormgeven van uw American dream speelde hij een bepalende rol. Grote kapsels, satijnen avondjurken en potsierlijke interieurs – u was duidelijk niet bekend met de term ‘nouveau riche’ of u besloot koppig enkel naar het laatste woord te luisteren. Zij die fluisterden hoe vulgair u was, zeker nadat u uzelf bij een plastisch chirurg had laten bijwerken, waren in de minderheid in de eighties, de jaren waarin u en uw echtgenoot de frase ‘greed is good’ belichaamden.

Insiders zeggen dat Donald Trump nooit was uitgegroeid tot wie hij vandaag is zonder u. U managede en decoreerde zijn hotels en casino’s, stelde hem voor aan nuttige mensen, maar vooral: leerde hem hoe hij van zichzelf een merk moest maken en bijgevolg, hoe hij president van de ­Verenigde Staten kon worden. In 2017 zei u daarover nog dat ú eigenlijk de echte first lady was, ondanks de scheiding in 1992.

Oh, die scheiding. Uw neus voor pr maakte dat u alle pers naar uw hand zette en de heldin werd van gescheiden vrouwen wereldwijd. “Ik zal me nooit nog door een man laten domineren”, zei u op de zetel bij Oprah Winfrey. U zou daarna nog twee keer trouwen, maar hield altijd stevig de touwtjes van uw imperium in handen. Uw voornaam werd emblematisch, vijf letters die juwelendoosjes, zijden blouses en Vogue-covers sierden. Net daarom dat ik nooit begrepen heb waarom u zich niet officieel hebt ontdaan van die achternaam. Zou u daar ondertussen zelf spijt van hebben?

Voor eeuwig mevrouw Trump. U begon uw leven aan de voet van een berg, ­spendeerde het met het beklimmen van sociale ladders en beëindigde het ­onderaan een trap. Of de treden naar het hiernamaals voor u nu stijgen of dalen, u bent er in ieder geval op voorbereid.

(‘Hemelpost’, naar een idee van HP/De Tijd)