John Profumo
Dusty Springfield zong erover met de Pet Shop Boys, Andrew Lloyd Webber maakte er een toneelstuk van en Michael Caton-Jones zette het op film. 'Profumo' is de moeder van alle seksschandalen. De conservatieve minister van Oorlog John Profumo deelde het bed met Christine Keeler, nadat deze door de osteopaat (en sociopaat) Stephen Ward aan hem was geïntroduceerd tijdens het naaktzwemmen op landgoed Cliveden. Ze bleek ook naar bed te zijn geweest net de Russische marineattaché en spion Jevgeni Ivanov. De zaak was aan het licht gekomen toen een Jamaicaanse kruimeldief Keeler, op wie hij verliefd was, probeerde te vermoorden.
Jeremy Thorpe
In oktober 1975 vond er op het platteland van Devon een curieuze schietpartij plaats. Een hond werd doodgeschoten, waarna de schutter zijn pistool richtte op diens baasje. Het wapen weigerde. Dat baasje was Norman Scott, die ruim een decennium eerder een homoseksuele relatie had met Jeremy Thorpe, de latere leider van de Liberaal-democraten. Thorpe zou jarenlang zijn gechanteerd door Scott en toen dat niet meer hielp zou de politicus een huurmoordenaar hebben ingeschakeld. Aldus Scott. Het leidde tot een uniek proces, waarin Thorpe overtuigend werd vrijgesproken. De zaak verleidde de satirische schrijver Auberon Waugh ertoe The Dog Lovers Party op te richten.
David Mellor
Seksschandalen komen vaak naar buiten in het politieke laagseizoen. Zo ook in de zomer van 1992 toen The Sun ontdekte dat David Mellor, de conservatieve minister van Nationaal Erfgoed (ook wel 'minister van Plezier' genoemd), vreemd was gegaan met een Spaanse actrice. De schandaalkrant had diep in de buidel getast voor deze primeur. 'From toe job to no job', schreeuwde de voorpagina. Immers, hij had Antonia de Sancha niet alleen gevraagd hem op zijn billen te slaan maar ook om op zijn tenen te sabbelen. Het belangrijkste deel van het verhaal was echter dat hij tijdens de daad het voetbalshirt van zijn lievelingsclub Chelsea droeg. De fans dragen hem op handen.
Stephen Milligan
De Mellor-affaire bracht premier John Major ertoe om een Back to Basics- campagne te beginnen. Onbegonnen werk. Twee jaar later werd partijgenoot Stephen Milligan dood aangetroffen in zijn Londense flat. Hij was naakt, op kousen en een jarretelle na. Om zijn nek hing een elektriciteitssnoer en over zijn hoofd was een vuilniszak getrokken. De lijkschouwer concludeerde dat de politicus was gestorven aan een eenzaam SM-spel, al is moord nooit helemaal uitgesloten. In ieder geval betekende deze akelige zaak het een einde van Majors ethische reveil. Later bleek dat de premier zelf een affaire had gehad met minister Edwina Currie.
Alan Clark
Deelde hij het bed met de drie vrouwen tegelijk, of om en om? Dat was een van de heikele vragen bij de onthullingen in 1994 dat de voormalige conservatieve staatssecretaris van Handel Alan Clark een langdurige relatie had gehad met een echtgenote van een rechter en haar twee (volwassen) dochters. In zijn smeuïge politiek-erotische dagboeken had hij ze omschreven als de Coven, een heksengemeenschap. Zijn eigen vrouw was not amused. Toen de pers hem op de hielen zat haalde ze haar Alan op bij het stationnetje in de buurt van hun kasteel. Om haar lief te beschermen tegen de fotografen duwde ze hem in de achterbak. Bij thuiskomst liet ze hem daar de hele nacht liggen.
